Ashab-ı suffa - Vikipedi

Ashab-ı suffa veya ehl-i Suffe, İslam peygamberi Muhammed tarafından Mescid-i Nebevi'nin duvarına bitişik olarak kurulmuş olan ve "suffa" adı verilen gölgelikte yaşayan; genellikle genç, bekar ve yoksul insanlar. Suffa, orada yaşayan insanların vakitlerini Muhammed'i dinleyip ondan İslam esaslarını ve yazı yazmayı öğrenerek geçirmeleri nedeniyle bir eğitim kurumu haline gelmişti.[1]

Bu kişiler Medine'de ailesi olmayan; ticaret, sanat, ziraat ve başka bir mesleği olmayan, İslam'ı öğrenmeye çalışan insanlardır. Vakitlerini Muhammed'in çevresinde geçirir ve ondan öğrendikleri ayetleri ezberlerlerdi. Kur'an ve Sünnet öğrencileriydiler. Bir yere İslam'ı öğretmek için öğretmen gönderileceği zaman onların arasından seçilirdi.

Ebu Hureyre, Abdullah bin Ömer, Abdullah bin Mesud suffada yetişmiş kişilerdendir.[1]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b Baktır, Mustafa. "SUFFE". islamansiklopedisi.org.tr. TDV İslam Ansiklopedisi. 30 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.