Bülent Uluer - Vikipedi

Bülent Uluer
Bülent Uluer
Doğum1952
İnebolu, Kastamonu, Türkiye[1]
Ölüm22 Ağustos 2017 (65 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Defin yeriKaracaahmet Mezarlığı, İstanbul
MilliyetTürk
Etnik kökenÇerkes
VatandaşlıkTürkiye
Eğitimİstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi
MeslekYazar
Politikacı
Etkin yıllar1970'ler - 2017
Tanınma nedeniDev-Genç Genel Sekreteri
Politik eylemci
Siyasi partiHalkın Demokrasi Partisi (1995)
Özgürlük ve Dayanışma Partisi (1996-2002)
Sosyalist Demokrasi Partisi (2002-2007)
Halkların Demokratik Partisi (2015)
EtkilendikleriMarksizm-Leninizm
EtkiledikleriDevrimci Gençlik
Devrimci Sol

Bülent Uluer (1952; İnebolu - 22 Ağustos 2017; İstanbul), Çerkes kökenli Türk yazar, politik eylemci, politikacı ve eski Devrimci Gençlik (Dev-Genç) Genel Başkanı. Uluer, 12 Eylül Darbesi sonrasında vur emriyle aranan beş kişiden biriydi.[1]

Bülent Uluer, 1952 yılında Kastamonu'nun İnebolu ilçesinde Çerkes kökenli bir subay çocuğu olarak dünyaya geldi. 18 yaşında İstanbul'da Kastamonulular Derneği Başkanı oldu. İlk önce İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi'nde okudu ardından İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'nde devam etti. Kısa bir süre sonra okulun Öğrenci Derneği Başkanı oldu.[1]

Bülent Uluer, 1975 yılında içlerinde Oğuzhan Müftüoğlu, Nasuh Mitap, Paşa Güven, Dursun Karataş ve Celalettin Can gibi isimlerin de olduğu grup ile birlikte Devrimci Gençlik dergisini çıkarmaya başladı ve 1976 yılında Devrimci Gençlik Dernekleri Federasyonu'nun (DGDF - Dev-Genç) kuruluşunda yer aldı.[2] DGDF'nin kuruluşunda başkanlığını Ankara'dan (AYÖD) Mehmet Ali Yılmaz, genel sekreterliğini İstanbul'dan (İYÖD) Bülent Uluer üstlenmiştir. Daha sonra Devrimci Yol'un kuruluşu ile devam eden süreçte, İstanbul ve Ankara merkezli bu iki grup, bazı konularda (özellikle Mahir Çayan'dan kopuş olarak nitelendirilen aktif silahlı direnişi bırakma kararı) anlaşmazlıklara düşmüş ve 1978 yılında İstanbul grubu, Ankara grubu ile önce ilişkileri askıya aldıklarını açıklamıştır. Uluer, yeni kurulacak Devrimci Sol kanadında yer almıştır.[3] Bülent Uluer, Karataş ve Güven ile birlikte Devrimci Sol'u kurarken Devrimci Yol hareketine olan eleştirilerini yayınladıkları Devrimci Yol Hareketinde Tasfiyecilik ve Devrimci Çizgi broşüründe dile getirmiştir. Buna göre, Ankara merkezli grup Türkiye Halk Kurtuluş Partisi - Cephesi'ni (THKP-C) sahiplendiğini söylemesine rağmen onun çizgisini savunmamakta ve kendilerini merkeze yerleştirerek İstanbul grubunu tasfiye etmek istemişlerdir.[4]

Uluer, 1978 yılına kadar Dev-Genç Genel Sekreterliği yaptı. 1978 yılında Devrimci Yol - Devrimci Sol bölünmesinin ardından 1980 yılına kadar Dev-Genç Genel Başkanlığını yürüttü.

12 Eylül sonrası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Uluer, 12 Eylül Darbesi gerçekleştiğinde ilk arananlar listesindeydi. Bu sebeple yurt dışına çıkıp Filistin'e gitti. Bu yıllarda Filistin kamplarında gerilla eğitimi aldı. Ardından Beyrut yoluyla Almanya'ya gidip oradan da Fransa'ya geçti. Uzun süre Fransa ve İsviçre'de kaldı.

Uluer, aldığı cezaların zaman aşımına uğraması sebebiyle Türkiye'ye döndü. 1995 seçimlerinde, Halkın Demokrasi Partisi'nden (HADEP) Milletvekili adayı oldu. Ardından Özgürlük ve Dayanışma Partisi'nin kuruluşuna katıldı ve bu partinin Parti Meclisi Üyeliği'ni yaptı. Daha sonra Halkların Demokratik Partisi Danışma Kurulu Üyesi seçildi ve sonrasında Haziran 2015 seçimlerinde Halkların Demokratik Partisi (HDP) 1. Bölge Milletvekili adayı oldu.[5]

Bülent Uluer, çeşitli işkencelere de maruz kalmıştır. O yıllarda uygulanan Filistin Askısı yöntemi nedeniyle fiziksel hasarlar alarak beli sakatlanmıştır.[6]

Uluer, 22 Ağustos 2017'de 65 yaşında akciğer embolisi nedeniyle öldü.[7]

Hakkında yazılanlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c Kürşad Oğuz (8 Eylül 2013). "64 arkadaşımın cenazesinde konuştum". Habertürk. 9 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Zafer Yolunda 1. İstanbul: Boran Yayınevi. 2000. ss. 103-104. ISBN 975-6822-03-1. 
  3. ^ Ersan, Vehbi (2013). 1970'lerde Türkiye Solu. İstanbul: İletişim Yayıncılık. ss. 357-358. ISBN 978-975-05-1241-4. 
  4. ^ Ersan, Vehbi (2013). 1970'lerde Türkiye Solu. İstanbul: İletişim Yayıncılık. s. 359. ISBN 978-975-05-1241-4. 
  5. ^ Bülent Uluer: Barajı yıkmak TİP’ten sonraki en büyük atak olur 2 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 18 Nisan 2015, Erişim tarihi: 21 Şubat 2016.
  6. ^ Vatan Gazetesi: Bülent Uluer röportajı[ölü/kırık bağlantı]
  7. ^ "Bülent Uluer hayatını kaybetti". Evrensel. 22 Ağustos 2017. 23 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2017. 
  8. ^ Bülent Uluer Anlatıyor: Çerkesim, Türküm, Kürdüm, Sosyalistim 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Erişim tarihi: 21 Şubat 2016.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]