Bohr magnetonu - Vikipedi

Bohr magnetonu ya da Bohr manyetonu (μ_B sembolüyle gösterilir), orbital ya da spin açısal momentumu dolayısıyla elektronda oluşan manyetik momenti ifade etmek için kullanılan fiziksel sabit ya da doğal ölçü birimidir.^[4][5] SI birimleriyle şu şekilde tanımlanır:

${\displaystyle \mu _{\mathrm {B} }={\frac {e\hbar }{2m_{\mathrm {e} }}}}$

CGS birimleriyle ise tanımı şu şekildedir:

${\displaystyle \mu _{\mathrm {B} }={\frac {e\hbar }{2m_{\mathrm {e} }c}}}$

Buradaki denklemlerde e temel yükü, ħ indirgenmiş Planck sabitini, m_e elektron değişmez kütlesini, c ise ışık hızını ifade etmektedir.

Bohr magnetonu, Genel olarak ve elektronun özelliklerine herhangi bir atıfta bulunulmadan şu şekilde de tanımlanabilmektedir:

${\displaystyle \mu _{\mathrm {B} }={\frac {q\hbar }{2m_{q}c}}}$

CGS birimlerinde q herhangi bir yükü, m_q ise bunun kütlesini ifade eder.^[6]