Continental - Vikipedi

Continental şişme balonu

Continental AG, 1871 yılında Almanya'nın Hannover kentinde kurulan lastik şirketidir. Yaygın olarak Continental veya halk dilinde Conti olarak bilinen Continental AG, otomotiv ve ulaşım endüstrileri için fren sistemleri, iç elektronik, otomotiv güvenliği, güç aktarma ve şasi bileşenleri, takograflar, lastikler ve diğer parçalar konusunda uzmanlaşmış bir Alman çok uluslu otomotiv parçaları imalat şirketidir. Continental altı bölüm halinde yapılandırılmıştır: Şasi ve Güvenlik, Güç Aktarma Organları, İç Mekan, Lastikler, ContiTech, ADAS (Gelişmiş Sürücü Destek Sistemleri). Merkezi Hannover, Aşağı Saksonya'dadır. Continental, dünyanın dördüncü en büyük lastik üreticisidir.[1]

Continental, Continental markası altında dünya çapında otomobil, motosiklet ve bisiklet lastikleri satmaktadır. Ayrıca Viking (sınırlı küresel varlık),[2] General (ABD/Kanada), Gislaved (Kanada, İspanya, İskandinav Pazarları), Semperit (endüstriyel uygulamalar), Euzkadi (Meksika/ Latin Amerika) ve Barum AB ile Rusya'ya ürünlerini pazarlamaktadır. Diğer markalar ise Uniroyal Europe, Sime Tyres, Sportiva, Mabor, Matador, AmeriSteel, Novum, Simex, Astrum Blue ve TecnoTread'dir.[1] Continental'in müşterileri arasında Volkswagen, Daimler AG, BharatBenz, Ford, Volvo, Iveco, Schmitz, Koegel, Freightliner Trucks, BMW, General Motors, Toyota, Honda, Renault, PSA ve Porsche gibi tüm büyük otomobil, kamyon ve otobüs üreticileri bulunmaktadır.

13 Kasım 2020'de Elmar Degenhart'ın kısa süreli istifasının ardından Nikolai Setzer'in CEO olarak görevi devralacağı açıklandı.[3]

Continental, 1871 yılında Continental-Caoutchouc und Gutta-Percha Compagnie adında bir kauçuk üreticisi olarak kuruldu.[1] 1898 yılında Continental, markanın en büyük başarısı olan düz sırtlı araç lastiklerini geliştirmeye ve üretmeye başladı. 1904 yılında Continental, dünyada oluklu araç lastikleri üreten ilk şirket oldu.[1] Continental'in icat ettiği bir diğer önemli ürün, tur araçları için yapılmış sökülebilir tekerlek lastiğiydi (1905). 1920'lerin sonlarında, Continental, Almanya'daki en büyük kauçuk şirketi olan "Continental Gummi-Werke AG"yi oluşturmak için diğer birçok büyük kauçuk sanayi şirketi ile birleşti.

1933'te Almanya'da Naziler iktidara geldiğinde, Yönetim Kurulu'nun tüm üyeleri ile ikinci yönetim kademesinin yetkili imzacıları ve yöneticileri Nazi partisine katılmak zorunda kaldılar, İş Konseyi "rejim muhaliflerinden" arındırıldı.," ve Denetim Kurulu'nun tüm Yahudi üyeleri istifaya zorlandı. Daha 1933'ün sonunda, Yönetim Kurulu Continental'in artık "Hristiyan ve tamamen Alman bir şirket" olduğunu gururla ilan edebilirdi.[4][5]

İkinci Dünya Savaşı sırasında diğer birçok Alman şirketinde olduğu gibi Continental, 1940'larda Hannover-Stöcken,[6] Hannover-Limmer,[7] Hannover-Ahlem[8] ve diğerleri, Neuengamme toplama kampının tüm yan bölgelerindeki fabrikalarında Nazi Partisi tarafından sağlanan köle emeğini kullandı.

Savaş sonrası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Continental, 1999 yılında Arjantin'de otomobil,[9] kamyon ve otobüs lastiklerinin üretimi ve San Fernando fabrikasının üretiminin Güney Amerika'nın geri kalanına ihracatı için FATE ile birlikte çalıştı.[10]

2001 yılında Continental, DaimlerChrysler'in şu anda Continental Automotive Systems'in bir parçası olan otomotiv elektroniği işi olan Temic'te kontrol hissesini satın aldı. Şirket ayrıca 2004 yılında Alman otomotiv kauçuk ve plastik şirketi Phoenix AG'yi[11] ve 2006'da Motorola'nın otomotiv elektroniği birimini satın aldı.[12] Continental, 2007 yılında Siemens AG'den Siemens VDO'yu satın aldı. Ayrıca 2007'de şirket, Kuzey Amerika için güç aktarma organları üretmek üzere Kosta Rika'da bir fabrika kurmaya başladı. Fabrika iki aşamada açılacak ve nihayetinde 550 işçi istihdam edecekti.[13]

2008'de Continental, VDO entegrasyonu ile aşırı genişlemiş görünüyordu ve o zamandan beri, aileye ait Schaeffler AG'nin düşmanca devralma hedefi olarak kendisini bulduğunda piyasa değerinin neredeyse yarısını kaybetmişti.[14] 2009 yılına kadar Schaeffler, motor bölümünün başkanını Continental'in başına başarıyla geçirdi.[15]

PricewaterhouseCoopers tarafından desteklenen bir araştırmaya göre Continental, 2012 yılında küresel OEM otomotiv parçaları satışlarında üçüncü sırada yer aldı.[16] 6 Eylül 2012'de Continental, 45 aylık bir aradan sonra seçilmiş 30 Alman mavi çip hissesinden oluşan referans DAX endeksine geri döndü.[17] IHO Group (Schaeffler ailesinin yatırım holdingi) hakim hissedardır ve şu anda Continental hisselerinin %46'sına sahiptir.[18] Kasım 2018'de Continental, Avustralya'da Kmart Tire and Auto'yu Wesfarmers'tan 350 milyon A$'na satın aldı.[19]

13 Kasım 2020'de Nikolai Setzer, Elmar Degenhart'ın istifasının ardından CEO olarak devraldı.[20]

Şubat 2021'de Continental, bir Alman-ABD şirketi olan Recogni'de azınlık hissesi satın aldığını duyurdu. Otonom sürüş teknolojisini geliştirmek için start-up. Başlangıç, yapay zekaya dayalı gerçek zamanlı nesne tanıma için yeni bir çip mimarisi üzerinde çalışıyor.[21]

Aralık 2021'de Litvanya ve Çin arasında Tayvan ve insan hakları konusunda yaşanan diplomatik tartışmanın bir sonucu olarak Çin, Continental AG'ye Litvanya ile iş yapmayı bırakması için baskı yaptı.[22][23]

İç Bölüm aşağıdaki beş iş birimi altında organize edilmiştir:[24]

  • Gövde & Güvenlik
  • Ticari Araçlar ve Satış Sonrası
  • Bilgi-eğlence ve Bağlantı
  • Akıllı Ulaşım Sistemleri
  • Enstrümantasyon ve Sürücü HMI

Gövde & Güvenlik, Almanya, Amerika Birleşik Devletleri, Çin, Singapur, Meksika, Hindistan ve dünyanın diğer birçok yerindeki Ar-Ge lokasyonları ile Araç Elektroniği ve Kabin Kontrol Sistemlerinin[25] geliştirilmesine öncülük ediyor ve neredeyse her yere küresel bir erişim sağlıyor. pazar bölgesi.[26]

Schaeffler'in devralınması

[değiştir | kaynağı değiştir]
Continental bisiklet lastiği reklamı, Fransa, 1900

Continental, 1998'de ITT Industries'in fren ve şasi işini 1.93 milyar dolara satın almaya karar verdiğinde,[27] ITT'nin fren bölümü başkanı Juergen M. Geissinger, aileye ait rulman ve otomobil parçaları üreticisi Schaeffler Group'un CEO'su olarak işe alındı.[28]

On yıl sonra Geissinger, şirketin kontrolünü satın almak için Maria-Elisabeth ve Georg Schaeffler ve bir banka konsorsiyumu ile Continental'e döndü.[29] Continental, 2007'de Siemens'in VDO otomotiv birimini 11,4 milyar Euro'ya satın alarak kendisini gereğinden fazla büyütmüş ve o zamandan beri piyasa değerinin neredeyse yarısını kaybetmiş gibi görünüyordu.[14]

Ağustos 2008'de ve uzun bir aradan sonra Continental, şirkete yaklaşık 12 milyar € değerinde bir anlaşmayla Schaeffler Grubu tarafından devralınmayı kabul etti.[30] Buna karşılık Schaeffler, dört yıllık bir süre için pozisyonunu %50'nin altında tutmayı ve Continental'in devam eden stratejisini desteklemeyi kabul etti. Bu düzenleme, eski Alman Şansölyesi Gerhard Schroeder tarafından denetlendi.[31] Schaeffler'in teklifine karşı çıkan Continental CEO'su Manfred Wennemer istifa etti ve 1 Eylül 2008'de yerine Karl-Thomas Neumann geçti. Bir yıldan kısa bir süre sonra, Schaeffler'in CEO'su Juergen Geissinger, uzun zamandır sırdaşı (ve eski lideri ve daha sonra ITT Teves/Continental Fren ve Şasi Bölümü başkanı) Elmar Degenhart'ı otomotiv bölümünün başkanı olarak Continental'in yeni CEO'su olarak kurmayı başardı., Neumann'ı devirmek. Continental'in 2013 yılı yıllık hissedar toplantısında Schaeffler, Continental ile olan karşılıklı yatırım sözleşmesini Mayıs 2014'te feshedeceğini bildirdi ve Elmar Degenhart, "Yatırım sözleşmesinin feshedilmesi, Schaeffler açısından anlaşılabilir bir durumdur. İki şirketin çok iyi ve hedef odaklı işbirliğini gelecekte de sürdüreceğinden eminiz." dedi.[32]

Yönetim kurulu başkanı

[değiştir | kaynağı değiştir]

'*' işçi temsilcisini belirtir[34]

  1. ^ a b c d "Home | Continental". Continental AG (İngilizce). 2 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  2. ^ "Sporty. Strong. Safe! Car, SUV & Van Tyres | Viking". www.viking-tyres.com (İngilizce). 1 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  3. ^ "Nikolai Setzer appointed CEO of Continental". 29 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ "NS-Aufarbeitung: »Wenn sie tot sind, gibt es neue« (nd-aktuell.de)". web.archive.org. 24 Şubat 2022. 24 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  5. ^ "Dax-Konzern: Continental – Zulieferer für Hitlers Krieg". FAZ.NET (Almanca). ISSN 0174-4909. 24 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  6. ^ "Satellite camps". www.kz-gedenkstaette-neuengamme.de. 12 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  7. ^ "Satellite camps". www.kz-gedenkstaette-neuengamme.de. 3 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  8. ^ "Satellite camps". www.kz-gedenkstaette-neuengamme.de. 3 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  9. ^ "Fate se asoció a Continental". Lanacion.com.ar. 3 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2012. 
  10. ^ "Blog de las Marcas: Historia de Fate". Blogdelasmarcas.blogspot.com. 8 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2012. 
  11. ^ Carter Dougherty (28 Ağustos 2007). "Continental sets about integrating Siemens VDO". The New York Times. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012. 
  12. ^ "History 1997-2010". Continental Corporation. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012. 
  13. ^ "German Autoparts Company Begins Investment in Costa Rica". Inside Costa Rica. 17 Ekim 2007. 30 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012. 
  14. ^ a b Christoph Hammerschmidt (14 Temmuz 2008). "Hunter Continental AG now becomes the hunted". EE Times. UBM Tech. 15 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2013. 
  15. ^ "Schaeffler wins battle on Continental chief". The Financial Times. The Financial Times Ltd. 12 Ağustos 2009. 1 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2013. 
  16. ^ "Top suppliers" (PDF). Automotive News. Crain Communications. 17 Haziran 2013. 17 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Mart 2016. 
  17. ^ Tschampa, Dorothee (6 Eylül 2012). "Continental Back in German DAX After Schaeffler Recovery". Bloomberg News. Bloomberg L.P. 8 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2013. 
  18. ^ "Shareholder Structure | Continental". Home | Continental (İngilizce). 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2020. 
  19. ^ Druce, Alex (1 Kasım 2018). "Sale of Kmart Tyre and Auto finalised". Australian Associated Press. 2 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2018. 
  20. ^ a b "Nikolai Setzer appointed CEO of Continental". www.mes-insights.com. 24 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  21. ^ "Continental invests in object recognition start-up". Reuters. 23 Şubat 2021. 23 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  22. ^ Sytas, Andrius; O'Donnell, John. "China pressures Germany's Continental to cut out Lithuania - sources". reuters.com. Reuters. 29 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2021. 
  23. ^ FUKAO, KOSEI. "China said to arm-twist Continental on Lithuania business". asia.nikkei.com. Nikkei. 18 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2021. 
  24. ^ "Continental Automotive -The Business Units – Integrated and specialized". www.continental-automotive.com. 23 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2016. 
  25. ^ "Continental Automotive - Body & Security (BS)". www.continental-automotive.com. 15 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2016. 
  26. ^ "Continental Automotive -Our locations – worldwide presence". www.continental-automotive.com. 15 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2016. 
  27. ^ Staff writers (28 Temmuz 1998). "Continental A.G. in $1.93 Billion Deal". The New York Times. 28 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2013. 
  28. ^ Jann Bettinga and Sheenagh Matthews (28 Ocak 2009). "Billionaire Schaeffler Shunned School to Lead Company". Bloomberg L.P. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2013. 
  29. ^ Schaeffler AG Press Release (16 Temmuz 2008). "Schaeffler Group seeks strategic shareholding in Continental AG". Schaeffler AG & Co. KG. 29 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2013. 
  30. ^ "Schaeffler agrees to limit Continental stake". The Economic Times. Bennett, Coleman & Co. Ltd. 21 Ağustos 2008. 18 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2013. 
  31. ^ "Continental concludes far-reaching Investment Agreement with Schaeffler". Continental AG. 21 Ağustos 2008. Erişim tarihi: 6 Ocak 2013. 
  32. ^ "Schaeffler Ending Conti Investment Agreement". Tire Review. Babcox Media. 14 Mayıs 2013. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2013. 
  33. ^ "Continental CEO Degenhart to Resign, Citing Health Reasons". 29 Ekim 2020. 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2020 – www.bloomberg.com vasıtasıyla. 
  34. ^ "Supervisory Board / Committees". Continental AG. Erişim tarihi: 4 Ocak 2013. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]