Edo Dönemi - Vikipedi

Tokugawa Ieyasu

Edo dönemi (Japonca江戸時代 Edo-jidai) veya Tokugawa dönemi (徳川時代, Tokugawa jidai), Japonya tarihinde 1603-1868 yıllarını kapsayan dönemdir.[1] Bu dönem 24 Mart 1603 tarihinde Edo'da Tokugawa Ieyasu tarafından Tokugawa Şogunluğu'nun kurulmasıyla başlar ve 3 Mayıs 1868'de Meiji Restorasyonu'nun başlamasıyla sona ermektedir.[1] Bu dönemde Japonya Tokugawa Şogunluğu ile 300 yerel daimyōnun yönetimindeydi. Edo dönemi Japonya'nın ilk modern dönemi olarak tanımlanmaktadır ve bu yıllar arasında Japonya dış dünyaya kapalı kalmış olup ekonomik büyüme, sıkı toplumsal düzen, istikrarlı bir nüfus ile sanat ve kültür alanında gelişmeler yaşanmıştır.

1100'lü yıllardaki Kamakura dönemi'nden beri bir değişim süreci içinde olan Japonya, Edo dönemiyle beraber değişimde farklı boyutlarla karşılaşmıştır. Tarihçi Edwin O. Reischauer bu dönemdeki yasal düzenin "merkezi feodalite" olduğunu söylemiştir.

Edo ayrıca Japonya'nın günümüzdeki başkenti olan Tokyo'nun eski adıdır.[1]

  1. ^ a b c Goto-Jones, Christopher S. (2009). Modern Japan : a very short introduction. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0199235698. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Önce gelen:
Azuchi-Momoyama
Japon dönemi
1603-1868
Sonra gelen:
Meiji