Erich Kempka - Vikipedi

Erich Kempka
Erich Kempka, Adolf Hitler ile Polonya'da, Eylül 1939
Doğum16 Eylül 1910(1910-09-16)
Oberhausen, Alman İmparatorluğu
Ölüm24 Ocak 1975 (64 yaşında)
Freiberg am Neckar, Batı Almanya
Bağlılığı Nazi Almanyası
Branşı Schutzstaffel
Hizmet yılları1932–1945
RütbesiSS-Obersturmbannführer
BirimiAllgemeine SS; SS-Begleitkommando des Führers

Erich Kempka (16 Eylül 1910, Oberhausen - 24 Ocak 1975, Freiberg am Neckar), Nazi Almanyası'nda bir yarbay. 1934'ten itibaren Adolf Hitler'in şoförü ve aynı zamanda Allgemeine SS üyesiydi.

Hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kempka on çocuklu bir maden işçisinin oğlu olarak Oberhausen'de doğdu. Kempka'nın baba tarafından büyükanne ve büyükbabası Ruhr Polonyalıları idi. Otomotiv üreticisi DKW'de tamirci olarak çalıştı.

SS kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

1 Nisan 1930'da Nazi Partisi'ne katıldı. Kempka, 29 Şubat 1932'ye kadar Josef Terboven için şoför olarak görev yaptı ve Terboven'in tavsiyesine göre Hitler'in yakın çevresi için yedek şoför olarak görevlendirildi.[1]

Daha sonra SS-Begleit-Kommando'nun sekiz kurucu üyesinden biriydi. Birim, Hitler'in hayatını korumakla görevlendirildi. 1934'te Ernst Röhm'ün tutuklanmasına katıldı. 1936 yılında, Hitler'in araç filosunun birincil şoförü ve başkanı olarak Julius Schreck'in yerine getirildi. Ayrıca Hitler tarafından Chef des Kraftfahrwesens beim Führer und Reichskanzler (Führer'in ve Reich Şansölyesinin Otomobil Filosu Başkanı) olarak atandı.[2]

Kempka'nın şoförlüğünde Hitler ve Benito Mussolini, Eylül 1937

Kempka şoförü olarak genellikle Hitler'in siyah Mercedes arabalarından birini Berlin, Münih ve diğer yerlerde konuşlandırılmış altı ila sekiz kişilik bir filodan sürdü. Önemli bir kişinin eşliğinde olmadığı sürece, Hitler önde, arkasında bir uşakla Kempka'nın yanında otururdu.[3] Konvoylarda seyahat ederken, Hitler'in arabasını soldan ve sağdan iki araba takip ediyordu; biri FBK adamlarıyla, diğeri ise Reichssicherheitsdienst (Reich Security Service; RSD) adamlarından oluşan bir müfreze takip ediyordu.[4] Daha geride, yardımcıları ve doktorunun bulunduğu bir araba ve basın ajansı temsilcileri, stenograflar ve erzak için daha fazla araba yer alırdı. Daha sonra Temmuz 1938'de, Kempka'nın direktifiyle tamamen zırhlı bir Mercedes yapıldı ve 20 Nisan 1939'daki Adolf Hitler'in 50. doğum günü için zamanında teslim edildi. Otomobilde 18 mm çelik plaka ve 40 mm kurşun geçirmez cam vardı.[2][3]

Kempka, 1 Aralık 1937 tarihinde Lebensborn topluluğuna katıldı. Heinrich Himmler'den Totenkopfring ve SS Onur Kılıcı ile ödüllendirildi.[5] Bir zamanlar Kempka, Hitler'in özel sekreteri Gerda Daranowski ile nişanlanmıştı. Daha sonra Daranowski 2 Şubat 1943'te Luftwaffe subayı Eckhard Christian ile evlendi.[6]

Berlin 1945

[değiştir | kaynağı değiştir]

Üçüncü Reich'ın sonu yaklaşırken 1945 yılında, Kempka, Hitler'in yeraltı sığınağı olan Führerbunker'de kalmaya başladı. O zamana kadar Kempka 40 araçlık bir filoyu denetledi. 20 Nisan'da, Hitler'in intihar etmesinden on gün önce, Führer'e mutlu yıllar dileyerek doğum gününü kutladı ve onunla yaklaşık on beş dakika geçirdi. Hitler ve sevgilisi Eva Braun'un 30 Nisan 1945'te öğleden sonra birlikte intiharı sonrası Kempka, Hitler ve Eva Braun'un cesetlerini yakılması işi sorumlularından biriydi. Otto Günsche Kempka'yı aradı ve elinden geldiğince çok benzin almasını ve Führerbunker'in acil çıkışına getirmesini söyledi.[7] Kempka ve adamları tahmini 180 ila 200 litre benzine sahip sekiz ila on ordu benzin bidonu getirdiler ve bunları kendilerine söylenen yerlere bıraktılar.[8][9] Hitler ve Eva Braun'un cansız bedenleri merdivenlerden yukarı taşındı ve sığınağın acil çıkışından geçerek yakıldıkları Reich Şansölyeliği'nin arkasındaki bahçeye çıktı.[10] Daha sonra, SS muhafızları cesetleri daha da yakmak için ek benzin kutuları getirdiler.[11]

Kempka, personelinin bir parçası olan SS-Hauptscharführer Heinrich Doose ile birlikte 1 Mayıs gecesi sığınak kompleksinden ayrıldı.[12] Grubu yer altı demiryolu tünellerinden aşağı indi ve Friedrichstrasse istasyonuna ulaştı.[13] Saat 02:00 civarında, Martin Bormann ve Ludwig Stumpfegger'in de aralarında bulunduğu başka bir grup yaklaştı. Grup, Weidendammer Köprüsü'ne ilk fırtına teşebbüsüne öncülük eden bir Tiger tankını takip ettiler, ancak tank yok edildi.[14] Tank vurulduğunda Bormann ve Stumpfegger "havaya fırladılar".[15][16] Kempka yere serildi. Kendisine geldikten sonra, ağır yaralanmış SS-Obersturmbannführer Georg Betz (Hans Baur'un ardından Hitler'in özel yardımcı pilotu) ile karşılaştı ve onu Dr. Hugo Blaschke ile birlikte çalışan Hitler'in kadrosunda bulunan diş cerrahı Kaethe Hausermann'ın bakımına bıraktı.[17] Kempka, kısa bir süre sonra Betz'in aldığı yaralardan dolayı öldüğünü öğrendiğini belirtmiştir.[18]

Kempka ve diğerleri, Lehrter istasyonuna ulaşmak umuduyla demiryollarını takip ettiler. Almanların üniformalarını çıkarıp sivil kıyafet giydirdikleri bir kulübede saklanan bazı yabancı işçilere rastladılar.[18][19] Bir grup Sovyet askeri onları keşfetti. Kendisine sivil kıyafetler veren Yugoslav bir kız, Sovyet askerlerine Kempka'nın kocası olduğunu söyledi. Askerler, zaferi kutlamak için grubun kendilerine katılmasında ve votka içmesinde ısrar etti. Daha sonra Sovyet birlikleri bölgeyi terk etti.[20] Yugoslav kız onu Sovyet kontrol noktalarından geçirdi ve 30 Mayıs'ta Kempka Wittenberg'e ulaştı.[21] Münih'te Müttefikler tarafından tercüman olarak istihdam edilen bir Alman kızdan bazı yeni kimlik belgeleri aldı. Oradan Berchtesgaden'e doğru yol almaya devam etti.[21] Kempka 20 Haziran'da, Berchtesgaden'de ABD askerleri tarafından ele geçirildi. 9 Ekim 1947 tarihinde serbest bırakıldı.[1] Amerikalıların yakaladığı ve Hitler'in ölümünü doğrulayabilecek ilk tanıktı.[22]

Tarihsel güvenilirlik

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sorgulaması sırasında aksi yöndeki iddialara rağmen, Kempka daha sonra Hitler ve Eva Braun'un intihar etmek için kendilerini Führerbunker'ın bir odasına kilitlediklerinde yakınlarda olmadığını itiraf etti; olay meydana geldikten sonra oradaydı. O zamana kadar, Hitler ve Braun'un cesetleri, Führerbunker'ın çalışma ofisinin dışına çıkarılmıştı. Orada, Kempka Braun'un cansız bedenini Martin Bormann'dan aldı ve onu sığınak çıkışından dışarıya taşıyan ve yakılacak Hitler'in cesedinin yanındaki Şansölye bahçesinin zeminine yerleştiren Günsche'ye teslim etmeden önce çıkış merdivenlerinin yarısına kadar kucağında taşıdı.[22][23]

Bazı noktalardaki şüpheli güvenilirliğine rağmen,[24] birçok görüşmeci, renkli (ve şehvetli) dili nedeniyle Hitler'in intiharını anlatırken Kempka'dan alıntı yapıyor. Örneğin, O'Donnell adlı bir röportajcı The Bunker adlı kitabında şu alıntıları anlattı:

  • General Hermann Fegelein'den "beyinleri skrotumunda" (Fegelein, metresiyle Berlin'i terk etmeye çalıştığı için Hitler tarafından idam edildi) olarak bahsetti.
  • Magda Goebbels, Hitler civarındayken, "yumurtalıklarının tıkırdadığını" duyabileceğinizi söyledi (Magda Goebbels'in psikolojik olarak Hitler'e oldukça bağlı olduğu söyleniyordu).
  • Martin Bormann, Eva Braun'un cesedini sığınaktaki çalışma ofisinden taşıdığında, Kempka cesedi ondan aldı ve kendi başına taşımakta ısrar etti. Bormann'ın Braun'u "patates çuvalı gibi" taşıdığını söyledi (Hayattayken Bormann ve Braun karşılıklı olarak birbirlerinden hoşlanmazlardı).

Kempka, Nürnberg duruşmalarında, Bormann'ı son görüşüyle ilgili olarak ifade vermeye çağrıldı. Daha sonra Eva Braun'dan "Almanya'daki en mutsuz kadın" olarak bahsetti. 9 Ekim 1947'de serbest bırakıldı.

Savaş sonrası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kempka ölümünden önceki yıla kadar 1. SS Panzer Kolordusu üyelerinin toplantılarına katılarak "Führer-Begleit-Kommando" ile olan ilişkisini korudu. 24 Ocak 1975 tarihinde, altmış dört yaşında, Freiberg am Neckar'da öldü.[1]

Anıları ilk olarak 1951'de Ich habe Adolf Hitler verbrannt (Adolf Hitler'i yaktım) başlığı altında yayınlandı. 1975 yılında, Leibstandarte SS Adolf Hitler Erich Kern'in yazarı ve eski üyesi tarafından, daha az sansasyonel olan Die letzten Tage mit Adolf Hitler (Adolf Hitler'le Son Günler) başlığı altında bir önsözle yeniden yayınlandı. Kitabın İngilizce baskısı, 2010 yılında Frontline Books-Skyhorse Publishing, Inc. tarafından Hitler'in Şoförüydüm: Erich Kempka'nın Anıları başlığı altında, tarihçi Roger Moorhouse'un girişiyle yayınlandı.

Usame bin Ladin'in şoförü Salim Hamdan'ın 2008 askeri duruşmasındaki savunmasında Erich Kempka'dan örnek vererek, onun Hitler'in şoförlüğünü yaptığı için savaş suçlusu olarak yargılanmadığını kaydederek masumiyetini savunmuştur.[25]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c Joachimsthaler 1999, s. 282.
  2. ^ a b Hoffmann 2000, s. 64.
  3. ^ a b Dietrich 2010, s. 138f.
  4. ^ Hoffmann 2000, ss. 85, 86 diagram pages.
  5. ^ Felton 2014, s. 34.
  6. ^ Hamilton 1984, s. 141.
  7. ^ Kershaw 2008, s. 954.
  8. ^ Joachimsthaler 1999, s. 210.
  9. ^ Kershaw 2008, s. 957.
  10. ^ Kempka 2010, ss. 77-80.
  11. ^ Joachimsthaler 1999, ss. 210, 212.
  12. ^ Felton 2014, s. 156.
  13. ^ Kempka 2010, s. 93.
  14. ^ Beevor 2002, ss. 382, 383.
  15. ^ Kempka 2010, s. 94.
  16. ^ Kempka 2010, s. 95.
  17. ^ Felton 2014, ss. 156, 157.
  18. ^ a b Kempka 2010, s. 98.
  19. ^ Felton 2014, s. 157.
  20. ^ Kempka 2010, ss. 98, 99, 100.
  21. ^ a b Kempka 2010, s. 101.
  22. ^ a b Joachimsthaler 1999, s. 147.
  23. ^ Kershaw 2008, s. 956.
  24. ^ Joachimsthaler 1999, ss. 148, 149, 164, 165.
  25. ^ Glaberson, William (6 Ağustos 2008). "Bin Laden's Former Driver Is Convicted in Split Verdict". Arthur Ochs Sulzberger, Jr. The New York Times. 9 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Erich_Kempka&oldid=33815756" sayfasından alınmıştır