Fıçı sertliği - Vikipedi

Fıçı sertliği (Fıçı dayanıklılığı, Fıçı gücü, Fıçı mukavemeti olarak da bilinir), viski ve rom üreticileri tarafından, olgunlaşma için bir fıçıda saklandıktan sonra önemli ölçüde seyreltilmemiş bir viski veya romu tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Fıçı sertliğindeki bir viski veya rom için alkol-hacim (ABV) gücü seviyesi tipik olarak %52-66 ABV aralığındadır.^[1]

Şişelenmiş viski ve romların çoğu, gücünü (yani ABV seviyesini) daha ucuza üretilebilecek ve çoğu tüketici için daha lezzetli olacak bir seviyeye düşürmek için suyla seyreltilir. Bu oran genellikle %40 ABV'dir. Bu da Birleşik Devletler, Birleşik Krallık ve tüm AB üye ülkeleri ve Türkiye dahil olmak üzere çoğu ülkede hala viski/rom olarak sınıflandırılmak için yasal asgari seviyedir. Ancak bu oran Avustralya'da %37 kadar düşük^[2] veya Güney Afrika'da %43 kadar yüksek olabilir.^[3] Seyreltme derecesi, viski veya romun lezzetini ve genel içim deneyimini önemli ölçüde etkiler.

Fıçı sertliği bir viski için en yüksek alkol derecesi değildir. Hala güçlü viskilerin derecesi genellikle fıçı sertliğinden daha yüksek bir alkol derecesidir. Bir pot damıtma aletiyle üretilen viski her damıtmada mukavemeti artar ve genellikle yaklaşık %70 ABV'ye kadar damıtılır ve sütun damıtma aletleri çok daha yüksek alkol derecesi seviyeleri (% 95'e kadar) üretebilir. Çoğu damıtıcı, viskiyi fıçıya koymadan önce ona su ekleyerek alkol derecesini düşürür.

Yaşlanma süreci boyunca, depolama koşullarına bağlı olarak, proof seviyesi bir miktar değişme eğilimindedir.^[4] İskoç viskisi genellikle kullanılmış fıçılarda yıllandırılır ve İskoçya'daki nispeten serin iklim nedeniyle proof seviyesi genellikle aynı kalır veya olgunlaşma sırasında (ilk 3 yıl için, yıl başına) % 0.2 ile, % 4 arasında azalır. Buna karşılık, Amerikan burbon viskisi yeni fıçılar kullanılarak üretilir. Neredeyse tamamının üretildiği Kentucky ve Tennessee'deki depolama koşulları, proof seviyelerinin yaşlanma sırasında artmasına izin verir.

Şişelenen viskilerin büyük çoğunluğu %40-46 ABV'ye kadar seyreltilmiş olsa da, viski tutkunlarına yönelik pazarlanan bazı viskiler, fıçı mukavemetine kadar tüm alkol seviyelerinde şişelenmektedir.^[5][6]

Amerika Birleşik Devletleri'nde, ürün etiketlerinde "barrel proof" da dahil olmak üzere çeşitli terimlerin kullanımı, etiketlemede doğruluk gereklilikleri olarak kamu otoritesi tarafından düzenlenir. ABD Alkol, Tütün ve Ateşli Silahlar Bürosu'nun 79-9 sayılı kararına göre, bir viski yalnızca şişeleme oranı, fıçılar olgunlaştırma süresinin sonunda şişelendiğinde %1 ABV'den (2 proof) daha düşük değilse "barrel proof" olarak adlandırılabilir.^[1][7] Karar ayrıca yüksek alkollü viskileri tanımlayan birkaç başka ifadenin kullanımını da kapsar. "original proof", "orijinal barrel proof" ve "entry proof" ifadeleri "fıçıya giren içkilerin oranının ve şişelenmiş içkilerin alkol oranının aynı olduğunu belirtmek" ile sınırlıdır.^[7]

Belirli bir viskinin lezzet profili ve "yakıcılığı" seyreltildikçe değişir ve fıçı sertliğindeki viskiler tüketicilere bu seyreltme süreci üzerinde kontrol sağlar ve onların zevklerine göre su veya buz eklemelerine olanak tanır. Tutkunlar sıradan musluk suyu yerine kaynak suyu veya maden suyu kullanmayı bile önerir ve bazıları farklı maden ve mineral su seçimleri arasında ayrım yapar.^[8]

Daha pahalı, dar profil kesimli fıçıların aksine, daha geniş profil kesimli meşe fıçıları kullanılarak fıçı sertliğinde içilmek üzere tasarlanmış burbonlar vardır. Bu burbonlar suyla seyreltiğinde iyi sonuç vermez ve fıçı sertliğinde içilmek üzere tasarlanmıştır.^[9]

• Proof
• Viski