Frankenstein kompleksi - Vikipedi

Isaac Asimov'un romanlarında kullandığı Frankenstein kompleksi insanların insansı robotlara olan korkusu için kullanılan bir ifadedir.^[1] Kavram birçok yönden Masahiro Mori'nin tekinsiz vadi hipotezine benzemektedir.^[2]^[3]^[4]^[5] "Frankenstein kompleksi" adını Mary Shelley'in 1818'de basılan Frankenstein adlı romanından almaktadır. Romanda Frankenstein insana benzeyen, zeki bir canavar yaratmış ancak bu canavarı çok korkunç bulduğu için onu terk etmiş ve canavar da yaratıcısını öldürmüştür.

Ayrıca bakınız

Bibliyografi

Jean-Jacques Lecercle, Frankenstein: Mythe et Philosophie (Press Universitaires de France, 1997)
Shuntaro, Ono, Frankenstein Complex: what can change someone into a monster(Seisoushobou, 2009) 小野俊太郎『フランケンシュタイン・コンプレックス』（青草書房 2009年）

Kaynakça

^ {{Kitap kaynağı|soyadı1=Olander|ad1=editors Patricia Warrick, Martin Harry Greenberg, Joseph|başlık=Science fiction : contemporary mythology : the SFWA-SFRA|url=https://archive.org/details/sciencefictionco00warr%7Ctarih=1978%7Cyayıncı=Harper & Row|yer=New York|isbn=0-06-046943-9|sayfalar=252|basım=1.1
^ MacDorman, Karl F.; Chattopadhyay, Debaleena (2016). "Reducing consistency in human realism increases the uncanny valley effect; increasing category uncertainty does not". Cognition. Cilt 146. ss. 190-205. doi:10.1016/j.cognition.2015.09.019. PMID 26435049.
^ MacDorman, K. F. & Entezari, S. O. (2015). Individual differences predict sensitivity to the uncanny valley. 19 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Interaction Studies, 16(2), 141–172. DOI:10.1075/is.16.2.01mac
^ MacDorman, K. F. & Ishiguro, H. (2006a). The uncanny advantage of using androids in cognitive science research. 3 Aralık 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi Interaction Studies, 7(3), 297-337. DOI:10.1075/is.7.3.03mac
^ Mori, M. (1970/2012). The uncanny valley 4 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (K. F. MacDorman 9 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. & N. Kageki, Trans.). IEEE Robotics & Automation Magazine, 19(2), 98–100. DOI:10.1109/MRA.2012.2192811

[contempmyth-1] {{Kitap kaynağı|soyadı1=Olander|ad1=editors Patricia Warrick, Martin Harry Greenberg, Joseph|başlık=Science fiction : contemporary mythology : the SFWA-SFRA|url=https://archive.org/details/sciencefictionco00warr%7Ctarih=1978%7Cyayıncı=Harper & Row|yer=New York|isbn=0-06-046943-9|sayfalar=252|basım=1.1

[2] MacDorman, Karl F.; Chattopadhyay, Debaleena (2016). "Reducing consistency in human realism increases the uncanny valley effect; increasing category uncertainty does not". Cognition. Cilt 146. ss. 190-205. doi:10.1016/j.cognition.2015.09.019. PMID 26435049.

[3] MacDorman, K. F. & Entezari, S. O. (2015). Individual differences predict sensitivity to the uncanny valley. 19 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Interaction Studies, 16(2), 141–172. DOI:10.1075/is.16.2.01mac

[4] MacDorman, K. F. & Ishiguro, H. (2006a). The uncanny advantage of using androids in cognitive science research. 3 Aralık 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi Interaction Studies, 7(3), 297-337. DOI:10.1075/is.7.3.03mac

[5] Mori, M. (1970/2012). The uncanny valley 4 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (K. F. MacDorman 9 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. & N. Kageki, Trans.). IEEE Robotics & Automation Magazine, 19(2), 98–100. DOI:10.1109/MRA.2012.2192811

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]