Hassiyum - Vikipedi

Hassiyum (Hs)

H Periyodik tablo He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba   Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra   Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og  
  La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
  Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr  


Temel özellikleri
Atom numarası 108
Element serisi Geçiş metalleri
Grup, periyot, blok 8, 7, d
Görünüş gümüşi(tahmini)
Kütle numarası 269 g/mol
Elektron dizilimi [Rn] 5f14 6d6 7s2
(tahmini)
Enerji seviyesi başına
Elektronlar
2, 8, 18, 32, 32, 14, 2(tahmini)
CAS kayıt numarası 54037-57-9
Fiziksel Özellikleri
Maddenin hâli katı
Yoğunluk 41 g/cm³
Sıvı hâldeki yoğunluğu g/cm³
Ergime noktası °K
°C
Kaynama noktası °K
°C
Ergime ısısı kJ/mol
Buharlaşma ısısı kJ/mol
Atom özellikleri
Kristal yapısı Heksanogal
Yükseltgenme seviyeleri 8, 6, 5, 4, 3, 2 [1][2][3]
Elektronegatifliği Pauling ölçeği
İyonlaşma enerjisi 733.3 kJ/mol
Atom yarıçapı 126 pm
Atom yarıçapı (hes.) pm
Kovalent yarıçapı 134 pm
Van der Waals yarıçapı pm
Diğer özellikleri
Elektrik direnci nΩ·m (20°C'de)
Isıl iletkenlik W/(m·K)
Isıl genleşme µm/(m·K) (25°C'de)
Ses hızı m/s ('de)
Mohs sertliği
Vickers sertliği MPa
Brinell sertliği MPa

Hassiyum, simgesi Hs ve atom numarası 108 olan, 8B grubundan yapay bir kimyasal element. Radyoaktif bir element olan hassiyumun oda sıcaklığında katı olduğu ve elementin renginin gümüşi gri renkte olduğu tahmin edilmektedir. 1984 yılında Peter Armbruster ve Gottfried Munzenber tarafından sentezlenmiş element adını Almanya'nın Hessen eyaletinden alır.[4]

Element sadece laboratuvarlarda çok az miktarlarda sentezlenebilir ve doğada bulunmadığı düşünülür. Hassiyumun en stabil izotopu olan 269Hs'nin yarı ömrü yaklaşık 16 saniyedir.

  1. ^ Emsley, John (2011). Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements (New bas.). New York, NY: Oxford University Press. s. 215–7. ISBN 978-0-19-960563-7. 
  2. ^ Haire, Richard G. (2006). "Transactinides and the future elements". Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (Ed.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3.3 kaynak = CITEREFHaire2006 bas.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1. 
  3. ^ Düllmann, Christoph E. (31 Ekim 2008). "Investigation of group 8 metallocenes @ TASCA" (PDF). 7th Workshop on Recoil Separator for Superheavy Element Chemistry TASCA 08. Gesellschaft für Schwerionenforschung. 5 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2013. 
  4. ^ Barber, Robert C.; Greenwood, N. N.; Hrynkiewicz, A. Z.; Jeannin, Y. P; Lefort, M; Sakai, M; Ulehla, I; Wapstra, A. H.; Wilkinson, D. H. (1993). "Discovery of the Transfermium elements" (PDF). Pure and Applied Chemistry. 65 (8). s. 1757. doi:10.1351/pac199365081757. 20 Eylül 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2016.