Havariyyun Kilisesi - Vikipedi

Havariyyun Kilisesi
Harita
Temel bilgiler
Konumİstanbul
Koordinatlar41°01′11″K 28°56′59″D / 41.01972°K 28.94972°D / 41.01972; 28.94972
İnançHristiyanlık
Durum1462 yılında yıkıldı[1]
Mimari
İnşaat başlangıcı550

Havariyyun Kilisesi (YunancaΆγιοι Απόστολοι; Agioi Apostoloi, Kutsal Havariler), İstanbul'da 550 yılında inşa edilmiş Hristiyan bazilikasıdır. İmparatorluk polyandriyonu olarak da bilinir. Dördüncü tepenin zirvesinden Constantinus surlarının 400 metre kadar içinde inşa edildi.[2] İstanbul'un Osmanlılar tarafından alınmasından sonra kısa süre için Rum Ortodoks Patrikhanesi olarak kullanılmıştır.[1][3][4] Ancak Rum Patriği II. Gennadios'un kilisenin bakımsızlığını ve atıllığını sebep göstererek Patrikhane için yeni bir yer talep etmesi sonrasında Pammakaristos Kilisesi yeni patriklik makamı olarak verilmiştir.[5] Patrikhanenin de taşınmasından sonra kullanım dışı kalan Havariyyun Kilisesi, 1462 yılında yıkılmış ve yerine Fatih Cami yapılmıştır.[1] Ali Saim Ülgen ise Halim Baki Kunter'le beraber hazırladığı Fatih Camii adlı makalesinde caminin kilise üzerine inşa edilmediğini belirtmiştir.[6] İmparatorlara ve kutsal kişilere ait lahitler İstanbul Arkeoloji Müzesi'nde korunmaktadır.

Antakya ve Kars'ta da Havariyyun Kilisesi vardır. Kars'taki yapı, günümüzde cami olarak kullanılmaktadır.

  1. ^ a b c "OSMANLI İSTANBUL'UNDA KENTSEL MEKÂNIN DEĞİŞİM SÜRECİ | Büyük İstanbul Tarihi". istanbultarihi.ist. Erişim tarihi: 26 Ekim 2024. 
  2. ^ Freely, John (Aralık 2005). Selahattin Özpalabıyıklar (Ed.). İstanbul'un Bizans Anıtları. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. ss. 28-29. 975-08-1030-9. 
  3. ^ İstanbul’un Bizans Dönemi Mimarisi. ÇETİNKAYA, Haluk, Büyük İstanbul Tarihi Ansiklopedisi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2024. 
  4. ^ "FÂTİH CAMİİ ve KÜLLİYESİ". TDV İslâm Ansiklopedisi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2024. 
  5. ^ "İSTANBUL'DA ERKEN DÖNEM OSMANLI MİMARİSİ | Büyük İstanbul Tarihi". istanbultarihi.ist. Erişim tarihi: 26 Ekim 2024. 
  6. ^ "Ülgeni Ali Saim" (PDF). TDVİA. 15 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Ocak 2017.