Innuendo - Vikipedi

Innuendo
Queen stüdyo albümü
Yayımlanma4 Şubat 1991
KaydedilmeMart 1989-Kasım 1990
Stüdyo
TarzHard rock[2]
Süre
  • 53:48 (orijinal CD)
  • 48:13 (orijinal LP)
Dilİngilizce
ŞirketParlophone (Avrupa)
Hollywood (ABD)
Yapımcı
Queen kronolojisi
At the Beeb
(1989) 		Innuendo
(1991)
Innuendo albümünden çıkan single'lar
  1. "Innuendo"
    Yayımlanma: 14 Ocak 1991
  2. "I'm Going Slightly Mad"
    Yayımlanma: 4 Mart 1991
  3. "Headlong"
    Yayımlanma: 13 Mayıs 1991
  4. "These Are the Days of Our Lives"
    Yayımlanma: 5 Eylül 1991 (US)[3]
  5. "The Show Must Go On"
    Yayımlanma: 14 Ekim 1991

Innuendo, Queen'in 4 Şubat 1991 tarihinde yayınlanan, grubun 14. stüdyo albümüdür. Parlophone tarafından Birleşik Krallık'ta piyasaya sürülmüştür.[4] Ayrıca, grubun Amerika Birleşik Devletleri'nde Hollywood Records tarafından piyasaya sürülen ilk stüdyo albümüdür. Yapımcılığını David Richards ve Queen'in üstlendiği albüm, grubun solisti Freddie Mercury'nin çıkardığı son albümdür. Birleşik Krallık albüm listelerinde 1 numaraya ulaştı ve 2 hafta orada kaldı. Ayrıca İtalya'da 3 hafta, Hollanda'da 4 hafta, Almanya'da 6 hafta ve İsviçre'de 8 hafta boyunca 1 numarada kaldı. 1984'teki The Works albümünden sonra, ABD'de piyasaya sürüldüğünde Altın madalya kazanan ilk Queen albümü de oldu.

Albüm Mart 1989 ile Kasım 1990 arasında kaydedildi.[5] 1987 baharında Mercury'ye AIDS teşhisi konulmuştu; ancak, hastalık halktan bir sır olarak saklandı ve ciddi şekilde hasta olduğuna dair basında çıkan çok sayıda haber de yalanlandı. Grup ve yapımcılar, kritik Noel pazarını yakalayabilmek için Kasım veya Aralık'ta bir çıkış tarihi planlıyorlardı, ancak Mercury'nin kötüleşen sağlığı, albümün piyasaya sürülmesinin Şubat 1991'e kadar geciktirdi.

Albüm kapağı Queen ve Richard Gray tarafından tasarlandı. Albümden çıkan kitapçıklar ve single kapakları 19. yüzyıl Fransız illüstratörü ve karikatüristi Grandville'e aittir veya onun illüstrasyonlarından ilham almıştır. Innuendo, 2006 yılında BBC tarafından yapılan bir ulusal ankette tüm zamanların en iyi 94. albümü seçilmiştir.[6]

Arka plan ve kayıt

[değiştir | kaynağı değiştir]
Albümün kapağında Grandville'in 1844 tarihli Un Autre Monde koleksiyonundan renklendirilmiş taşbaskıları kullanıldı.

Queen grubu, on üçüncü albümleri olan The Miracle'ı, Mayıs 1989'da çıkarmış ancak önceki albümlerinden farklı olarak canlı bir konser turnesi yapmamışlardı. Freddie Mercury, BBC Radio 1 ile gerçekleştirdiği bir röportajda "albüm - tur - albüm - tur" rutininden kurtulmak istediğini söylemişti. Kendisine 1987'de özel olarak HIV pozitif teşhisi konmuştu ve şimdi de henüz duyurulmamış olan AIDS teşhisi söz konusuydu;[7] yine de, 1988'den beri Mercury'nin sağlığı hakkında ve ölümcül bir hastalığa sahip olma olasılığı üzerine söylentiler yayılıyor; üstelik spekülasyonlar, Freddie'nin görünümündeki bariz bir fiziksel çöküş, özellikle de kilo kaybıyla körükleniyordu.[8] Medyayla konuşmama konusundaki kişisel kuralı nedeniyle Freddie sessiz kalırken diğer grup üyeleri söylentileri yalanlıyordu; hatta bir noktada grup üyesi Roger Taylor gazetecilere "sağlıklı ve çalıştığını" söylemişti.[8] Şubat 1990'da Queen, İngiliz Müziğine Olağanüstü Katkı dalında Brit Ödülü'nü kazanır.[9] Mercury, Dominion Theatre'da grup adına ödülü alırken, Brian May de grup adına konuşmuştu. Mercury'nin törendeki iyice zayıflamış görüntüsü, halk arasında onun sağlığı hakkında daha fazla spekülasyona yol açtı ve bu söylentiler 1990 yılı boyunca devam etti.[8] 1990 BRIT Ödülleri, Mercury'nin kamuoyu karşısında son kez sahneye çıkışı olacaktı.[10]

Mercury, halkın acımadan doğan sempatisinden kaynaklı bir sebeple müziğini satmak istemediğini söyleyerek sağlığı hakkında kamuoyuna konuşmadı. Queen ile elinden geldiğince müzik yapmaya kararlı olduğunu ifade ederek "düşene kadar çalışmaya devam edeceğim" dedi.[8][11]

Freddie Mercury Heykeli, Montrö, İsviçre

Mercury, Londra'daki evinde muhabirler tarafından sürekli rahatsız ediliyordu ve bu da grubun müzik kaydetmesini zorlaştırıyordu. Sonuç olarak, daha güvenli ve huzurlu atmosferin grubun konsantre olmasına olanak tanıdığı Montrö'deki Mountain Studios'a taşındılar.[7] Innuendo'nun kaydının başlarında grup, tüm çalışmaların bireysel olarak katkıda bulunan üyeler yerine bir bütün olarak Queen'e verilmesine karar verdi; May, bu kararın kayıt sürecini önemli ölçüde etkilediğini söylerken, Taylor bunun normalde grupların dağılmasına neden olan bencil mücadelelerin çoğunu ortadan kaldırmaya yardımcı olduğunu ifade eder.[12]

Albüm ABD'de Disney'in sahibi olduğu Hollywood Records adlı yeni bir plak şirketi altında, orada daha fazla ilgi çekme çabasıyla yayınlanır.[13] Hollywood Records ayrıca Queen'in Elektra ve Capitol kataloglarının haklarını da güvence altına alarak, Queen'in 20. yıldönümü münasebetiyle 1991'in başlarında albümleri yeniden yayınlamaya başladı.

Albüm

[değiştir | kaynağı değiştir]

Innuendo, albümün hem açılış şarkısı hem de albümün ilk single'ıdır. Innuendo kelimesinin anlamı, "ima" demektir. Şarkı sözlerinde, grubun vokalisti Freddie Mercury'nin tüm sevdiklerine son bir veda etmesi dikkatlerden kaçmadığı gibi, müzik kariyeri boyunca kendisini ağır bir dille eleştiren bazı magazin basını organlarına ve müzik eleştirmenlerine yaptığı "ima"lardan dolayı gücenmemelerini söylemektedir. (Don't take offence at my innuendo)

Innuendo, müzikalite itibarıyla Queen'in klasik progressive rock ve hard rock sound'larına kesin dönüş yaptığını gösteren en önemli şarkılardan ve albümlerden birisidir. Şarkının girişindeki davul partisyonları, Fransız klasik müzik bestecisi Maurice Ravel'in (Joseph-Maurice Ravel) meşhur "Bolero" şarkısını andırmaktadır. Queen davulcusu Roger Taylor'a göre, grup şarkıyı bestelerken, Led Zeppelin'in sound'unda bir şarkı yapmaya çalışmıştır.

Innuendo şarkısını ilginç kılan en önemli bölüm, hiç şüphesiz şarkının orta bölümündeki klasik gitar sololu flamenko bölümdür. Bu bölümdeki klasik gitar soloları, Yes grubunun gitaristi Steve Howe çalmıştır. Innuendo albümünün kitapçığı içinde "On Innuendo - Additional Wandering Minstrel Spanish Guitar - Somewhere In The Middle - by Steve Howe" ibaresi dikkatlerden kaçmamaktadır. Şarkının elektro gitar sololarını ise Queen'in efsanevi gitaristi Brian May çalmıştır.

Albüm olarak Innuendo incelendiğinde göze çarpan başlıca şarkılar şunlardır: "I'm Going Slightly Mad", "Headlong", "Don't Try So Hard", "These Are The Days Of Our Lives", "Bijou", "The Hitman" ve "The Show Must Go On". Albümde yer alan hemen hemen bütün şarkılardaki hüzünlü hava ve Freddie Mercury'nin tüm sevdiklerine veda etmesi, dikkatlerden kaçmamaktadır.

Albümdeki video kliplere gelince, "Innuendo" şarkısının klibi Queen'in 1986 yılındaki Wembley Stadyumu konserinden ve "The Miracle" albümündeki şarkıların kliplerinden (The Miracle, Scandal, Breakthru, The Invisible Man, I Want It All) alınan grup elemanlarını görüntüleriyle çizgi film animasyonu biçiminde sunulmuştur.

İngiliz magazin basınının, Freddie Mercury’nin sağlığının AIDS hastalığı yüzünden giderek bozulduğuna dair iddialar ortaya atmaları üzerine, grup elemanları Innuendo albümünün diğer klipleri için kamera karşısına geçmişlerdir. İkinci klip “I’m Going Slightly Mad”e çekilmiştir. Grubun davulcusu Roger Taylor bir röportajda, Freddie’nin hastalığı nedeniyle yüzünün giderek çökmeye başladığı ve bunu gizleyebilmek için de, hem Freddie’ye ağır makyaj yapıldığını hem de klibin siyah-beyaz çekildiğini söylemiştir.

Üçüncü klip “Headlong”ta da Queen elemanları, özellikle de Freddie, magazin basınını yalanlarcasına enerjik ve kıpır kıpır görüntüsünü hiç bozmamıştır.

Innuendo albümünün dördüncü klibi "These Are The Days Of Our Lives", Freddie Mercury'nin oynadığı son video klip olmuştur. Bu klip de siyah-beyaz çekilmiş olmasına rağmen, artık Freddie kameralar karşısına sade bir şekilde çıkmış ve hastalığını tüm hayranlarına göstermiştir. Klibin en çarpıcı sahnesi ise sonudur. Klibin sonunda, Freddie Mercury önce başına öne eğer, sonra da başını hafifçe kaldırıp kameraya ve hayranlarına son bir kez “Sizleri hâlâ seviyorum” (I still love you) der ve hem ekrandan hem de hayattan yavaşça süzülüp gider.

Innuendo albümünün son klibi “The Show Must Go On”a çekilmiştir. Ancak, Ekim 1991’de piyasaya sürülen bu klipte, Queen elemanları kamera karşısına geçmemiştir. Klipte, Queen’in 1980’li ve 1990’lı yıllardaki klip, kamera arkası ve konser görüntülerine yer verilmiştir. Klibin yayınlanmasından yaklaşık bir ay sonra Freddie Mercury, 24 Kasım 1991 tarihinde ölmüştür.[14][15]

Profesyonel değerlendirmeler
Eleştiri dereceleri
Kaynak Derece
AllMusic 3/5 yıldız[16]
The Cincinnati Post 3/5 yıldız[17]
Entertainment Weekly C−[18]
NME 7/10[19]
Rolling Stone 3/5 yıldız[20]
Select 3/5 yıldız[21]
Sounds 5/5 yıldız[22]
St. Petersburg Times 4/5 yıldız[23]

Innuendo albümünde yer alan şarkılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm şarkılar Queen (belirtilen yerler hariç) tarafından yazılıp bestelendi. 

CD versiyon
No. BaşlıkŞarkı yazarı Süre
1. "Innuendo"  Deacon, May, Mercury, Taylor 6:31
2. "I'm Going Slightly Mad"  Mercury 4:22
3. "Headlong"  May 4:38
4. "I Can't Live with You"  May 4:33
5. "Don't Try So Hard"  Mercury 3:39
6. "Ride the Wild Wind"  Taylor 4:42
7. "All God's People" (Queen, Mike Moran)Mercury, Mike Moran 4:21
8. "These Are the Days of Our Lives"  Taylor 4:15
9. "Delilah"  Mercury 3:35
10. "The Hitman"  Mercury, May, Deacon 4:56
11. "Bijou"  May, Mercury 3:36
12. "The Show Must Go On"  May 4:35
Toplam süre:
 53:48
  • Albümün toplam uzunluğundan dolayı, LP sürümüne sığması için beş parçanın kısaltılması gerekmişti. Bu şarkılar, "I'm Going Slightly Mad" (4:06), "These Are the Days of Our Lives" (3:55), "Don't Try So Hard" (3:33), "The Hitman" (3:43), and "Bijou" (1:19). LP sürümünün parça listesi de CD sürümünden biraz farklıdır; "Don't Try So Hard", "Delilah" ve "The Hitman" arasında 2. tarafa taşınmıştır.
LP versiyon, Birinci Bölüm
No. BaşlıkŞarkı yazarı Süre
1. "Innuendo"  Deacon, May, Mercury, Taylor 6:29
2. "I'm Going Slightly Mad"  Mercury 4:04
3. "Headlong"  May 4:31
4. "I Can't Live with You"  May 4:04
5. "Ride the Wild Wind"  Taylor 4:41
LP versiyon, İkinci Bölüm
No. BaşlıkŞarkı yazarı Süre
1. "All God's People" (Queen, Mike Moran)Mercury, Mike Moran 3:53
2. "These Are the Days of Our Lives"  Taylor 3:55
3. "Delilah"  Mercury 3:32
4. "Don't Try So Hard"  Mercury 3:32
5. "The Hitman"  Mercury, May, Deacon 3:43
6. "Bijou"  May, Mercury 3:36
7. "The Show Must Go On"  May 4:24
8. "Lost Opportunity"    3:57
Disk 2: Bonus EP (2011 Universal Music CD'sinin yeniden basımı)
No. Başlık Süre
1. "I Can't Live with You" (1997 Queen Rocks albümündeki versiyon) 4:50
2. "Lost Opportunity" (B-side to "I'm Going Slightly Mad"[24]) 3:53
3. "Ride the Wild Wind" (Rehber vokalli erken versiyon) 4:14
4. "I'm Going Slightly Mad" (Mad mix) 4:37
5. "Headlong" (Rehber vokalli embriyo versiyon) 4:44
Toplam süre:
 22:18
Bonus videolar (2011 iTunes deluxe edition)
No. Başlık Süre
6. "Innuendo" (Alternatif tanıtım videosu[25]) 6:31
7. "These Are the Days of Our Lives" (Animasyonlu Hollywood Records tanıtım videosu[26]) 4:15
8. "Mad in the Making: The Making of the 'I'm Going Slightly Mad' Promo Video" (Mini Belgesel[27]) 8:11
Toplam süre:
 41:15

2015 LP

[değiştir | kaynağı değiştir]

Innuendo, Queen'in diğer tüm stüdyo albümleriyle birlikte 25 Eylül 2015'te Virgin EMI Records ve Hollywood Records tarafından plak olarak yeniden yayınlandı. Albüm, 2 LP'ye yayılmış ve vinil olarak ilk defa sunuluyordu. Orijinal LP'nin parça listesi değiştirilmiş olduğu gibi, 2 LP versiyonu da "I Can’t Live With You” ve “These Are the Days of Our Lives” şarkılarının yerleşimini değiştirerek her iki vinil yüzeyde daha eşit süreye sahip oldu.

Birinci taraf
No. Başlık Süre
1. "Innuendo"   6:32
2. "I'm Going Slightly Mad" (Queen) 4:22
3. "Headlong"   4:38
Toplam süre:
 15:32
İkinci taraf
No. Başlık Süre
1. "These Are the Days of Our Lives"   4:13
2. "Don't Try So Hard"   3:39
3. "Ride the Wild Wind"   4:42
Toplam süre:
 12:34
Üçüncü taraf
No. Başlık Süre
1. "All God's People" (Queen, Moran) 4:19
2. "I Can't Live with You"   4:33
3. "Delilah"   3:32
Toplam süre:
 12:24
Dördüncü taraf
No. Başlık Süre
1. "The Hitman"   4:56
2. "Bijou"   3:37
3. "The Show Must Go On"   4:31
Toplam süre:
 13:04

Katkı sunanlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Parça numaralandırması albümün CD ve dijital sürümlerini ifade eder.

Queen

  • Freddie Mercury – ana vokaller (tüm şarkılar), geri vokaller (1–9), klavye (1, 2, 5, 6, 8–11), davullar (2, 9), piyano (2, 7, 9)
  • Brian May – elektro gitar (tüm şarkılar), geri vokaller (2–5, 10, 12), klavyeler (3, 4, 12), davullar (3, 4), akustik gitar (1), ana vokaller ("Lost Opportunity"), piyano (3), slide gitar (2)
  • Roger Taylor – davullar (1–3, 5–8, 10, 12), geri vokaller (3–5, 10, 12), vurmalı çalgılar (1, 7, 8, 11), klavyeler (6, 8), davullar (2), yardımcı vokaller (6)
  • John Deacon – baslar (all but 11), klavyeler (10)

Ek katkı sunanlar

  • Steve Howe – ispanyol gitarı (1)
  • Mike Moran – klavyeler (7)
  • David Richards – yapımcılık, mühendislik, klavye (4, 8)
  • Noel Harris – yardımcı mühendis
  • Justin Shirley-Smith – yardımcı mühendis
  • Richard Gray – kollu tasarım
  • Grandville (1803–47) – resimler
  • Angela Lumley – ek resimler
  • Simon Fowler – fotoğrafçılık

Listeler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sertifikalar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Innuendo Sertifikaları
Bölge Sertifika Satış/gönderi
Arjantin (CAPIF)[53] Altın 0x
Avusturya (IFPI Austria)[54] Platin 50.000x
Kanada (Music Canada)[55] Altın 50.000^
Finlandiya (Musiikkituottajat)[56] Altın 38,221[56]
Fransa (SNEP)[57] Platin 300.000*
Almanya (BVMI)[58] Platin 500.000^
İtalya (FIMI)[59]
2009'dan bu yana satışlar 		Altın 25.000*
Meksika (AMPROFON)[60] Platin 250.000[61]
Hollanda (NVPI)[62] Platin 100.000^
Polonya (ZPAV)[63]
2009 Agora SA albümün yeniden basımı 		Platin 20.000*
İspanya (PROMUSICAE)[64] Platin 0^
İsviçre (IFPI Switzerland)[65] 2× Platin 100.000x
Birleşik Krallık (BPI)[66] Platin 300.000^
ABD (RIAA)[67] Altın 500.000^

*yalnızca sertifikaya dayalı satış rakamları
^yalnızca sertifikaya dayalı gönderi rakamları
xyalnızca sertifikaya dayalı açıklanmamış rakamlar
double-daggeryalnızca sertifikaya dayalı satış/streaming rakamları

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Innuendo 29 Mayıs 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. queenonline.com Erişim tarihi: 27 Eylül 2014
  2. ^ "Queen aims to reclaim its throne". Queen Archives. Orange County Register. 1 Şubat 1991. 24 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2018. 
  3. ^ "Queen singles". Queen Vault. 30 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2024. 
  4. ^ "First Reports: A Bit of Innuendo". Sounds. 26 Ocak 1991. s. 6. 
  5. ^ Queen Official Site. "Studio Albums: Innuendo". queenonline.com. Queen, Freddie Mercury, Brian May, Roger Taylor, John Deacon. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2024. 
  6. ^ Top 100 Albums 6 Şubat 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. BBC Radio 2. Yayın 28 Ağustos 2006. rocklistmusic.co.uk adresinde arşivlendi "UK Radio Lists - Radio 1,2 & 6 Music". 6 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2022. 
  7. ^ a b John Deacon, Roger Taylor, Brian May (30 Mayıs 2011). Queen: Days Of Our Lives. BBC. 
  8. ^ a b c d "Queen 40th anniversary: The Freddie Mercury story". The Daily Telegraph. İngiltere. 24 Eylül 2011. 19 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2011. 
  9. ^ "Queen, Freddie Mercury, Roger Taylor, Brian May, BRITS 1990". BRIT Awards. 8 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2011. 
  10. ^ "In pictures: Freddie Mercury and Queen". The Daily Telegraph. İngiltere. 5 Eylül 2011. 28 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2011. 
  11. ^ Prato, Greg. "Innuendo – Review". AllMusic. 5 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2011. 
  12. ^ Freddie Mercury, John Deacon, Brian May, Roger Taylor (hosted by Axl Rose) (Ağustos 1991). Queen: The Days Of Our Lives Documentary. 
  13. ^ John Deacon, Roger Taylor, Brian May. 1991 Queen Fan Club Message. Etkinlik zamanı: 3:51. May: I've been spending some time going into Hollywood Records, because finally we have a record company here who ... uh ... doing a very good job for us, selling lots of records, and making to make it happen I think again... 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2022. 
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2022. 
  16. ^ Prato, Greg (5 Şubat 1991). "Innuendo – Queen". AllMusic. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2011. 
  17. ^ "Queen Interviews – Queen – 02-09-1991 – Innuendo – The Cincinnati Post – Queen Archives: Freddie Mercury, Brian May, Roger Taylor, John Deacon, Interviews, Articles, Reviews". Queen Archives. 8 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2011. 
  18. ^ Farber, Jim (15 Şubat 1991). "Innuendo Review". Entertainment Weekly. 22 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2012. 
  19. ^ Quantick, David (2 Şubat 1991). "Long Play". New Musical Express. s. 29. 
  20. ^ Eddy, Chuck (7 Mart 1991). "Innuendo". Rolling Stone. 8 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2012. 
  21. ^ Putterford, Mark (Mart 1991). "Reviews: The New Discs - Splitting Infinity". Select. s. 78. 
  22. ^ Mr Spencer (2 Şubat 1991). "Albums: Oo-Err!". Sounds. s. 38. 
  23. ^ "Queen Interviews – Queen – 03-08-1991 – Innuendo – St. Petersburg Times – Queen Archives: Freddie Mercury, Brian May, Roger Taylor, John Deacon, Interviews, Articles, Reviews". Queen Archives. 8 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2011. 
  24. ^ "Queen UK Singles Discography 1984-1991". www.ultimatequeen.co.uk. 1 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2024. 
  25. ^ "Queen "Innuendo" album and song lyrics". www.ultimatequeen.co.uk. 2 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2024. 
  26. ^ "Queen "Innuendo" album and song lyrics". www.ultimatequeen.co.uk. 2 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2024. 
  27. ^ "Queen Promo Videos". www.ultimatequeen.co.uk. 20 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2024. 
  28. ^ "Queen – Innuendo". Australiancharts.com. Hung Medien.
  29. ^ "Queen – Innuendo" (Almanca). Austriancharts.at. Hung Medien.
  30. ^ "Top RPM Singles: Issue 1503." RPM. Library and Archives Canada.
  31. ^ "Queen – Innuendo" (Felemenkçe). Dutchcharts.nl. Hung Medien.
  32. ^ Pennanen, Timo (2006). Sisältää hitin – levyt ja esittäjät Suomen musiikkilistoilla vuodesta 1972 (Fince) (1.1yayıncı=Kustannusosakeyhtiö Otava bas.). Helsinki. s. 166. ISBN 978-951-1-21053-5. 
  33. ^ "Le Détail des Albums de chaque Artiste – Q". Infodisc.fr (Fransızca). 22 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2012.  Menüden Queen seçerek OK tuşuna basın.
  34. ^ "Offiziellecharts.de – Queen – Innuendo" (Almanca). GfK Entertainment Charts. Retrieved 22 Nisan 2022.
  35. ^ "Top 40 album-, DVD- és válogatáslemez-lista – 1991. 21. hét" (Macarca). MAHASZ. LightMedia.
  36. ^ "Classifiche". Musica e Dischi (İtalyanca). 1 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2022.  Set "Tipo" on "Album". Then, in the "Artista" field, search "Queen".
  37. ^ Oricon Album Chart Book: Complete Edition 1970–2005 (Japonca). Roppongi, Tokyo: Oricon Entertainment. 2006. ISBN 4-87131-077-9. 
  38. ^ "Queen – Innuendo". Charts.org.nz. Hung Medien.
  39. ^ "Queen – Innuendo". Norwegiancharts.com. Hung Medien.
  40. ^ "Music & Media, vol. 8, issue 10; Mar 9, 1991" (PDF). 31 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Ocak 2024. 
  41. ^ Salaverri, Fernando (Eylül 2005). Sólo éxitos: año a año, 1959–2002. 1st. İspanya: Fundación Autor-SGAE. ISBN 84-8048-639-2. 
  42. ^ "Queen – Innuendo". Swedishcharts.com. Hung Medien.
  43. ^ "Queen – Innuendo". Swisscharts.com. Hung Medien.
  44. ^ "Queen | Artist | Official Charts". UK Albums Chart
  45. ^ Şablon:BillboardID/Q/Şablon:BillboardEncode/Q/chart?f=305 "Queen Album & Song Chart History" Queen için Billboard 200.
  46. ^ "Queen – Innuendo". Italiancharts.com. Hung Medien.
  47. ^ "Queen – Innuendo" (Fransızca). Ultratop.be. Hung Medien.
  48. ^ "Oficjalna lista sprzedaży :: OLIS - Official Retail Sales Chart". OLiS. Polish Society of the Phonographic Industry.
  49. ^ "Austriancharts.at – Jahreshitparade 1991". Hung Medien. 4 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2010. 
  50. ^ "RPM Top 100 Albums of 1991". RPM. 8 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2011. 
  51. ^ "Hitparade.ch – Schweizer Jahreshitparade 1991". Hung Medien. 24 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011. 
  52. ^ "Complete UK Year-End Album Charts". 19 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2011. 
  53. ^ "Discos de oro y platino" (İspanyolca). Cámara Argentina de Productores de Fonogramas y Videogramas. 6 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2020. 
  54. ^ "Austrian album certifications – Queen – Innuendo" (Almanca). IFPI Austria.  Enter Queen in the field Interpret. Enter Innuendo in the field Titel. Select album in the field Format. Click Suchen
  55. ^ "Canadian album certifications – Queen – Innuendo". Music Canada. 
  56. ^ a b "Finnish album certifications – Queen – Innuendo" (Fince). Musiikkituottajat – IFPI Finland. 
  57. ^ "French album certifications – Queen – Innuendo" (Fransızca). Syndicat National de l'Édition Phonographique. 
  58. ^ "Gold-/Platin-Datenbank (Queen; 'Innuendo')" (Almanca). Bundesverband Musikindustrie. 
  59. ^ "Italian album certifications – Queen – Innuendo" (PDF) (İtalyanca). Federation of the Italian Music Industry. 
  60. ^ "Mexican album certifications – Queen – Innuendo" (İspanyolca). Asociación Mexicana de Productores de Fonogramas y Videogramas. 
  61. ^ "QUEEN Innuendo Mexico Promo award disc". Eil.com. 30 Eylül 1992. 19 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014. 
  62. ^ "Dutch album certifications – Queen – Innuendo" (Felemenkçe). Nederlandse Vereniging van Producenten en Importeurs van beeld- en geluidsdragers. 
  63. ^ "Polish album certifications – Queen – Innuendo" (Lehçe). Polish Producers of Audio and Video (ZPAV). 8 Temmuz 2009. 
  64. ^ Solo Exitos 1959–2002 Ano A Ano: Certificados 1991–1995. Iberautor Promociones Culturales. ISBN 978-84-8048-639-2. 4 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2024. 
  65. ^ "The Official Swiss Charts and Music Community: Awards (Queen; 'Innuendo')". Hung Medien. 
  66. ^ "British album certifications – Queen – Innuendo". British Phonographic Industry.  Enter Innuendo in the field Search. Select Title in the field Search by. Select album in the field By Format. Click Go
  67. ^ "American album certifications – Queen – Innuendo". Recording Industry Association of America.  If necessary, click Advanced, then click Format, then select Album, then click SEARCH

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Innuendo&oldid=34011867" sayfasından alınmıştır