İvan Kramskoy - Vikipedi

İvan Kramskoy
İlya Repin tarafından yapılan yağlıboya tablosu. (1882)
Genel bilgiler
Doğum adı	İvan Nikolayeviç Kramskoy
Doğum	27 Mayıs 1837(1837-05-27) Ostrogojsk, Rus İmparatorluğu
Ölüm	5 Nisan 1887 (49 yaşında) Sankt-Peterburg, Rus İmparatorluğu
Uyruk	Rus
Alanı	Resim
Katıldığı akımlar	Realizm, Geziciler
Ünlü yapıtları	Denizkızları (1871) Çölde İsa (1872) Bir Kadının Portresi (1883)
İmzası

İvan Nikolayeviç Kramskoy (Rusça: Иван Николаевич Крамской; (27 Mayıs 1837 – 5 Nisan 1887), Rus realist ressam ve sanat eleştirmeniydi.^[1] 1860-1880 yılları arasında Geziciler olarak bilinen sanat hareketinin entelektüel lideriydi.

1837'de doğan Kramskoy, yoksul bir küçük burjuva ailesinden geliyordu. 1853'ten 1857'ye kadar İmparatorluk Güzel Sanatlar Akademisi'nde okudu. Akademik sanata karşı tepki gösterdi ve Sanatçılar Arteli'ni ("Артель художников") örgütleyen bir grup mezunun Akademi'den atılmasıyla sonuçlanan "On Dörtler İsyanı"nın başlatıcılarından biri oldu.

Rus devrimci demokratlarının fikirlerinden etkilenen Kramskoy, sanatçının yüksek kamu görevini, gerçekçilik ilkelerini ve sanatın ahlaki özünü ve ulusallığını savundu. Gezici Sanat Sergileri Şirketi'nin (Peredvizhniki) ana kurucularından ve fikir önderlerinden biri oldu. 1863-1868 yıllarında, uygulamalı sanatları teşvik eden bir derneğin çizim okulunda öğretmenlik yaptı. 1871 yılında, Taras Şevçenko'nun ölümünden on yıl sonra, şairin çok popüler olan bir portresini yaptı.^[2] Önemli Rus yazarların, bilim insanlarının, sanatçıların ve kamuya mal olmuş kişilerin (Lev Tolstoy (1873), İvan Şişkin (1873), Pavel Tretyakov (1876), Mikhail Saltykov-Shchedrin (1879), Sergey Botkin (1880)) portrelerinden oluşan bir galeri oluşturmuş ve bu galeride kompozisyonun etkileyici sadeliği ve tasvirin netliği karakterin derin psikolojik unsurlarını vurgulamıştır. Kramskoy'un demokratik idealleri en parlak ifadesini köylü portrelerinde bulmuş, bu portreler sıradan halkın temsilcilerinde zengin bir karakter detayı tasvir etmiştir.

Kramskoy'un en bilinen tablolarından biri olan Çölde İsa (1872), dini bir konuyu ahlaki-felsefi terimlerle ele alarak Aleksandr İvanov'un hümanist geleneğini sürdürmüştür. İsa imgesine dramatik deneyimler katarak derinlemesine psikolojik ve yaşamsal bir yorum getirmiş ve İsa'nın kahramanca kendini feda ettiği fikrini uyandırmıştır.

İmgelerinin ideolojik ifade gücünü genişletmeyi amaçlayan Kramskoy, portre ve tür resminin zirvesinde yer alan bir sanat yarattı. Bu resimler öznelerinin karmaşık ve samimi duygularını, kişiliklerini ve kaderlerini açığa çıkarmıştır. Kramskoy'un sanatının yönelimi, sanata ilişkin keskin eleştirel yargıları ve sanatın değerlendirilmesi için nesnel kamusal ölçütlere yönelik ısrarlı arayışı, on dokuzuncu yüzyılın sonlarında Rusya'da gerçekçi sanatın ve estetiğin gelişimi üzerinde önemli bir etki yaratmıştır.

Kramskoy, eserlerini pahalı çerçeveler içinde müşterilerine verdiği ve bunun için para talep etmediği için sıradışı biri olarak görülüyordu.^[3] Kramskoy, 1887 yılında 49 yaşındayken şövalesinin başında çalıştığı sırada aort anevrizmasından öldü.

• 
  Otoportresi, 1867
• 
  Denizkızları, 1871
• 
  Taras Şevçenko, 1871
• 
  Koltuk değnekli yaşlı adam, 1872
• 
  Çölde İsa, 1872
• 
  Lev Tolstoy, 1873
• 
  Pavel Tretyakov, 1876
• 
  İvan Şişkin, 1880
• 
  Mariya Fyodorovna, 1880'ler
• 
  Kitap okuyan kadın portresi, 1881
• 
  Mina Moiseyev, 1882
• 
  Bir Kadının Portresi, 1883
• 
  Vladimir Solovyov, 1885
• 
  III. Aleksandr, 1886

• Goldstein, Sofya N. (1965). Иван Николаевич Крамской (Rusça). Moskova: Iskusstvo. OCLC 7262671. 

Wikimedia Commons'ta İvan Kramskoy ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Ivan Kramskoy'un galerisi ve biyografisi