Mülâzım-ı sânî - Vikipedi

Osmanlı askerî rütbeleri
Subaylar
Osmanlıca: Müşir; Osmanlıca: مشير	Mareşal Orgeneral
Osmanlıca: Ferîk-i evvel (Osmanlıca: Serdar); Osmanlıca: فریق أول	Korgeneral
Osmanlıca: Ferîk; Osmanlıca: فریق	Tümgeneral
Osmanlıca: Mirliva; Osmanlıca: مير لوا	Tuğgeneral
Osmanlıca: Miralay; Osmanlıca: میر آلای	Albay
Osmanlıca: Kaymakam; Osmanlıca: قائم مقام	Yarbay
Osmanlıca: Binbaşı; Osmanlıca: بڭباشی	Binbaşı
Osmanlıca: Kolağası; (Osmanlıca: Sağ Kolağası / Osmanlıca: Sol Kolağası); Osmanlıca: قول آغاسی	yok
Osmanlıca: Yüzbaşı; Osmanlıca: یوزباشی	Yüzbaşı
Osmanlıca: Mülâzım-ı evvel; Osmanlıca: ملازم أول	Üsteğmen
Osmanlıca: Mülâzım-ı sânî; Osmanlıca: ملازم ثانی	Teğmen
Erbaşlar
Osmanlıca: Takım başı; Osmanlıca: تقيم باشى	yok
Osmanlıca: Başçavuş; Osmanlıca: باشچاوش	Başçavuş
Osmanlıca: Başçavuş muavini; Osmanlıca: باشچاوش معاوني	Üstçavuş
Osmanlıca: Çavuş; Osmanlıca: چاوش	Çavuş
Osmanlıca: Onbaşı; Osmanlıca: اونباشی	Onbaşı
Erler
Osmanlıca: Nefer; Osmanlıca: نفر	Er

Mülâzım-ı sânî (Osmanlıca: ملازم ثانی^[1]), Osmanlı Devleti'nin son dönemi ve Cumhuriyet'in ilk yıllarında kullanılan ve günümüz rütbelerinden teğmene denk bir askerî rütbedir.^[2]

Mülâzım-ı sânî rütbesi, 26 Kasım 1934 tarihli 2590 sayılı Lâkap ve Unvanların Kaldırılması Hakkındaki Kanun'un üçüncü maddesi gereğince iptal edilmiştir.