Mary Harron - Vikipedi

Marry Harron (d. 12 Ocak 1953), I Shot Andy Warhol, Amerikan Sapığı ve Seksi Bettie Page (The Notorious Bettie Page) gibi sosyal farkındalık yaratan bağımsız filmleriyle ünlü, Kanadalı bir film yapımcısı ve senarist.

Kanada'nın Ontario eyaletindeki Bracebridge kasabasında doğan Harron, film ve tiyatro dünyasının içinde kökleşmiş bir aile ile büyümüştür. Mary Harron, Gloria Fisher ve Kanadalı aktör, komedyen, yazar ve yönetmen olan Don Harron' ın kızlarıdır. Harron'ın ilk üvey annesi, Virginia Leith, Stanley Kubrick tarafından keşfedilmiş ve Kubrick'in ilk filmi olan Fear and Desire‘da oynamıştır. Leith’in kısa oyunculuk kariyeri Harron’ın Seksi Bettie Page filmini yapmadaki ilgisine kısmen ilham vermiştir.Harron’ın üvey babası, uluslararası başarılı kitabı “Olgun Kadına Övgü” (In Praise of Older Women) ile tanınan roman yazarı Stephen Vizinczey'dir. Harron'ın ikinci üvey annesi Kanadalı şarkıcı Catherine McKinnon'dur. Harron'ın kız kardeşi Kelley Harron, oyuncu ve yapımcıdır.

Harron, 13 yaşındayken İngiltere’ye taşınmış ve daha sonra Oxford Üniversitesi’nin kolejlerinden biri olan St Anne's Koleji’ne gitmiştir. İngiltere’deyken eski Birleşik Krallık başbakanı olan Tony Blair ile çıkmıştır. Daha sonra New York'a taşınmış ve 1970'lerin punk sahnesinin bir parçası olmuştur. “Punk” dergisine müzik gazetecisi olarak başlamada ve yazmada yardım etmiştir – Amerikan yayımı için Sex Pistols ile röportaj yapan ilk gazetecidir. 1980'ler sırasında, kısa bir süreliğine Londra’daki The Observer’ın drama eleştirmeniydi, aynı zamanda The Guardian ve New Statesman’ ın müzik eleştirmenliğini yapıyordu.

1990'lar sırasında Harron, Amerikan pop kültürünü araştırmaya adamış PBS'nin bir programı “Edge” de yönetmen olarak çalıştığı New York'a geri taşınmıştı. O zamanlar, Harron, Andy Warhol’u öldürmeye çalışmış olan Valerie Solanas’ın hayatına ilgi duymaya başlamıştı. Harron, onun ilk uzun metrajlı filmi olacak bir proje geliştirmesinde cesaretlendiren yapımcılarına Solanas hakkında bir belgesel yapmayı teklif etmişti.

Filmlerine ek olarak, Harron aynı zamanda, 1970'lerin radikal aktivistlerini inceleyen bir belgesel olan The Weather Underground‘ın yetkili bir yapımcısıydı. Dahası Harron, Oz,Six Feet Under, Homicide: Life on the Street, The L Word ve Big Love gibi dizilerin yönetmenliğini yaparak televizyonda da çalışmıştır. Harron, şu zamanlarda önceden dâhil olduğu 1970'lerin punk sahnesinden bilgi veren "Please Kill Me" kitabından esinlenerek bir film geliştiriyor.

Marry Harron, film yapımcı kocası John C. Walsh ve iki kızları ile birlikte New York'da yaşıyor.

Mary Harron'ın 1996'da yayınlanan ilk filmi I Shot Andy Warhol, Valerie Solanas’ın Andy Warhol’a düzenlediği başarısız suikastının kısmen hayali hikâyesidir. Harron, Solanas’ın hayatına olan ilgisini şu şekilde açıklamıştır:

Solonas, kendi oyununu hiç üretemezken, Harron onun filmini yapabildi ve Solonas’ın hikayesini anlatabildi. I Shot Andy Warhol, Valerie Solanas’ı yüceltmiyor; film, onun, zalimliğin büyük sisteminin üreticisi olduğunu ve deli değil de toplumun hakkı yenmiş bir üyesi olduğunu göstererek onun durumunu savunuyor.

Harron’ın 2000’ de yayınlanan ikinci filmi Amerikan Sapığı, cinayet ve işkencenin grafik tasvirleriyle adı çıkmış Bret Easton Ellis'in aynı isimli kitabından uyarlanmıştır. Ana karakter, Patrick Bateman (Christian Bale), Tom Wolfe'nin The Bonfire of the Vanities'de Sherman McCoy'nun çalışanının ismine karşı baş sallayan, Pierce & Pierce şirketinde kurmaca birleşme ve kazançlarında çalışan bir yatırım bankeridir. The New York Times'dan Stephen Holden bu film için şunu yazmıştır:

Film, yönetmede ilgilenen pek çok üst düzey erkek film yapımcılarına sahip olmasına rağmen, yapımcılar, kadına karşı şiddetin tasvirlerini hesaba katıp halkın feryadını önlemeyi umarak kadın yönetmen tercih ettiler. Harron projeyi imzalamasına rağmen, film, kitabın çıkışının mirasına büyük ölçüde borçlu olması nedeniyle yapıma başlamadan tartışmalara dahil olmuştu. Harron yapıma başladığında, medyadaki şiddet sorununu Columbine Lisesi Katliamı ile kristalleşirken film ekibi, protesto tehditleriyle uğraşmak zorundaydı. Feminist Majority Foundation, filmi kadın düşmanı olarak kınayarak ve Canadians Concerned About Violence in Entertainment (C-CAVE), restoran sahiplerini, onların mekanlarında film çekmek için Harron'ın iznini reddetmelerine ikna ederek filme karşı kampanyalar yapım boyunca devam etti.

Filmin çıkışını takip eden yıllarda, birçoğu 1980'lerin çöküşünün şiddetli ve sahte önerisinin eleştirisini sürdürürken, film, tartışmazlık saran, kimine göre, filmin hiciv niteliklerinin takdirini sunan bazı kült statülere ulaştı.

Harron'ın 2005 yılında yayınlanan üçüncü filmi Seksi Bettie Page, pornografinin popülerleşmesine yardım eden ve cinselliğin kült ikonu olmuş 1950'lerin poster modelini anlatıyor. Harron, Page'i dindar ve tutucu bir ailenin kızı ve aynı zamanda pornografinin Senato incelemesinin hedefi olmuş fetiş sembolü olarak gösteriyor. Bu film için Harron, tarihsel karakter araştırması yaptı ve Page'nin ilk kocası da dâhil olmak üzere pek çok arkadaşıyla görüştü. Page, yasal açıdan başka bir projeye bağlıydı ve bu yüzden de röportaj için uygun değildi, ama Page'e bağlı kalmayarak Harron, onun subjektif temsilini yaratmada özgürdü. Harron, Page'i kadınların cinsel özgürlüğünü, ironik olarak benzer, ama Solanas'a benzemeyen bir akımı temsil eden habersiz bir feminist figür olarak görüyordu. Harron, bir röportajında film hakkında şunları söyledi:

Page gibi, Harron'da katı bir feminist ideolojisini takip etmiyor, ama karşılığında Harron, kendini cinsiyet üzerinde tek bir perspektife bağlamak yerine açıkça keşfedilmiş sorunlara sahip. Harron, politik filmler yaratmayı amaçlamıyor, ancak filmler, bir kadının bakış açısını ifade etme girişiminde bulunmaktan başka bir şekilde sonuçlanmayabiliyor. Bir röportajında şunları söyledi:

Harron'ın dördüncü filmi Güve Günlükleri, Rachel Klein'ın 2002 yılındaki aynı isimli kitabının adaptasyonudur. Film, bir grup genç kızın yatılı okulda birlikte yaşamalarının hikâyesini anlatıyor. Yeni bir öğrenci gelir ve kızlar bu yeni gelen öğrencinin vampir olabileceğinden şüphelenmeye başlar. Harron, filmi, genç kızların nüanslı dostluklarını yetişkinlik ihtimaliyle tekrar tekrar yüzleştirdiği “gotik bir genç hikayesi” olarak tanımlıyor.

2005 yılında Mary Harron, Provincetown Uluslararası Film Festivali'nde En İyi Film Yapımcısı ödülüne layık görüldü.

• I Shot Andy Warhol (1996)
• Amerikan Sapığı (2000), arkadaşı ve oyuncu olan Guinevere Turner ile birlikte yazdı
• Seksi Bettie Page (The Notorious Bettie Page) (2005)
• Güve Günlükleri (The Moth Diaries) (2011)

• The Weather Underground (2002)

• Andy Warhol hakkında BBC belgeseli

• 1989 yılında Harron, karakterin hikâyesinin çizgi romandan uzun metrajlı filmine geçtiği BBC serisi The Late Show'da Batman'e özel bir film yönetti.
• Homicide: Life on the Street (1993, bölüm "Sins of the Father")
• Winds of Change (1994)
• Oz (1998, bölüm "Animal Farm")
• Pasadena (2001)
• The L Word (2004, bölüm "Liberally")
• Six Feet Under (2005, bölüm "The Rainbow of Her Reasons")
• Big Love (2006, bölüm "Roberta's Funeral")
• Fear Itself (2008) TV dizisi (Bölüm "Community")
• The Anna Nicole Story (2013)
• Alias Grace (2017)

• Bussmann, Kate. "Cutting Edge."(Keskin Kenar)The Guardian. [1] 1 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 5 Mart, 2009. p. 16. Baskı.
• Heller, Dana (2008). "Shooting Solanas: Radical Feminist History and the Technology of Failure ( Solonas'ı Çekmek: Radikal Feminist Tarihi ve Başarısızlık Teknolojisi )". Hesford, Victoria; Diedrich, Lisa (Ed.). Feminist Time Against Nation Time: Gender, Politics, and the Nation-State in an Age of Permanent War (Ulus Zamana Karşı Feminist Zamanı: Cinsiyet, Siyaset ve Daimi Savaş Çağının Ulus Devleti ). Lanham, MD: Lexington Books. ISBN 978-0-7391-1123-9. 
• Harron, Mary. "The Risky Territory of 'American Psycho.'" ("Amerikan Sapığı" nın Riskli Bölgesi) The New York Times 9 Nisan 2000 son baskı: bölüm 2. Baskı.
• Harron, Mary; "The Notorious Bettie Page" (Seksi Bettie Page)MovieNet. [2]
• Hernandez, Eugene (18 Ocak, 2000) "PARK CITY 2000 BUZZ: "American Psycho" (Amerikan Sapığı) NC-17; Next Wave Nabs Sundance Doc" 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. indieWire. 29 Kasım, 2011 'de düzeltildi.
• Hurd, Mary. Women Directors and Their Films. (Kadın Yönetmenler ve Onların Filmleri) Westport: Praeger Publishers (Praeger Yayınları), 2007. Baskı.
• King, Randall. "The Notorious Mary Harron." (Adı Çıkmış Marry Harron) Winnipeg Free Press. [3] 23 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 1 Mart, 2012. Baskı.
• Marcus, Lydia. "The Pent Up and the Pinup." Lesbian News. Nisan 2006: p. 43. Baskı.
• Murray, Rebecca. "Interview with Mary Harron, the Writer/Director of The Notorious Bettie Page: Harron Continues to Tackle Edgy Subject Matter in Her Latest Film" ( Seksi Bettie Page'nin Yazar/Yönetmeni Mary Harron'la Röportaj: Harron Son Filminde Alışılmışa Meydan Okuyan Mevzuyu Ele Almaya Devam Ediyor ) . About.com. 29 Kasım, 2011'de düzeltildi.

• IMDb'de Mary Harron
• AllMovie'de Mary Harron
• NPR'de Marry Harron röportajı 1 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.