Nisaba - Vikipedi

Sümer tanrıçası Nisaba,

Nisaba ya da Nidaba (Sümerce: 𒀭𒉀 DNAGA; sonradan Sümerce: 𒀭𒊺𒉀 DŠE.NAGA),[1] ayrıca Nanibgal (Sümerce: 𒀭𒀭𒉀 DAN.NAGA; sonradan Sümerce: 𒀭𒀭𒊺𒉀 DAN.ŠE.NAGA)[1] epitetiyle de bilinir, Sümer yazma, öğrenme ve hasat tanrıçasıdır. Kutsal tapınakları, Ereş ve Umma'daki E-zagin idi.

Panteondaki konumu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Birçok Sümer tanrısında olduğu gibi, Nisaba'nın panteondaki yeri ve mirası biraz belirsiz görünüyor. An ve Uraş'ın kızıdır. Sümer metinlerinden, Uraş'ı tanımlamak için kullanılan dil Ninhursag'ı tanımlamak için kullanılan dile çok benzer. Bu nedenle, iki tanrıça aynı kişi olabilir. Nisaba, Gılgamış'ın annesi Ninsun'un kız kardeşidir. Uraş ve Ninhursag aynı tanrıça ise Nisaba, Nanşe'nin ve (bazı versiyonlarda) Ninurta'nın üvey kız kardeşidir. Bazı diğer masallarda, Ninlil'in annesi ve ayrıca Enlil'in kayınvalidesi olarak kabul edilir.

Bilgelik tanrısı Enki, yaratılıştan sonra dünyayı düzenledi ve her tanrıya dünya düzeninde rol verdi. Nisaba, tanrıların katibi olarak adlandırıldı ve Enki, daha sonra ihtiyacı olanlara daha iyi hizmet edebilmesi için ona bir öğrenme okulu kurdu. Kayıtları tutar, olayları kaydeder ve tanrılar için kitap işleriyle ilgili diğer çeşitli görevleri yapar. Ayrıca bölgesel sınırların belirlenmesinden de sorumludur.

Nanşe'nin baş yazarıdır. Yeni yılın ilk gününde, o ve Nanşe, ölümlüler arasındaki anlaşmazlıkları çözmek ve ihtiyacı olanlara yardım etmek için birlikte çalışır. Nisaba, yardım isteyen ziyaretçilerin kaydını tutar ve daha sonra onları yargılayacak Nanşe'nin önüne çıkmaları için sıraya sokar. Nisaba ayrıca Ninhursag'ın Keş'teki tapınağında emir veren ve tapınak kayıtlarını tutan bir bakıcı olarak görülür.

  1. ^ a b "Ancient Mesopotamian Gods and Goddesses – Nidaba (goddess)". 28 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2019. 
  2. ^ Rohita, Rohita; Nurfadilah, Nurfadilah (31 Ocak 2018). "Pelaksanaan Penilaian Pembelajaran di Taman Kanak-Kanak (Studi Deskriptif pada Taman Kanak-kanak di Jakarta)". JURNAL Al-AZHAR INDONESIA SERI HUMANIORA. 4 (1): 53. doi:10.36722/sh.v4i1.255. ISSN 2356-0215.