French
DeutschOsman Öcalan - Vikipedi
Osman Öcalan | |
|---|---|
.jpg) | |
| Doğum | 1958 Halfeti, Şanlıurfa, Türkiye |
| Ölüm | 15 Kasım 2021 (63 yaşında) Erbil, Kürdistan Bölgesel Yönetimi, Irak |
| Ölüm sebebi | COVID-19 |
| Etnik köken | Kürt |
| Etkin yıllar | 1978-2004 |
| Organizasyon | PKK |
| Ebeveyn(ler) | Ömer Öcalan Üveyş Öcalan |
| Akraba(lar) | Dilek Öcalan (yeğeni) Ömer Öcalan (yeğeni) |
| Aile | Abdullah Öcalan (ağabeyi) |
Osman Öcalan (1958, Şanlıurfa - 15 Kasım 2021, Erbil), Kürt politikacı ve PKK'nın eski liderlerindendir.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Abdullah Öcalan'ın kardeşi olan Osman Öcalan, 1978 yılında kurulan PKK'ya katılmadan önce iki sene Libya'da yaşadı ve öğretmen eğitim kolejinde eğitim gördü.
PKK
[değiştir | kaynağı değiştir]1986'da PKK'nın merkez komitesine, 1990'larda ise PKK'nın üst düzey komitesine katılarak örgütün fiilen kumandan muavini oldu. Ancak 1992'de iki ana Iraklı Kürt partisiyle (KDP ve KYB) ateşkes anlaşması imzalandıktan sonra gözden düştü ve PKK tarafından hapsedildi. PKK örgütündeki kod adı Ferhat'tır.
Öcalan, Orta Doğu Dergisine verdiği bir röportajda şöyle konuştu: "Haziran 1993'te, tüm yetkilerimi elimden aldılar. Üç ay boyunca bir hücreye hapsedildim ve Şubat 1995'teki yargılanmamdan önce 52 gün boyunca sorguya çekildim. Duruşma sadece bir gün sürdü. Fikirlerimi savunmaya devam edersem idam edileceğime dair uyarıldım. Etmezsem affedilecektim. Avukat mı? Söz konusu bile değil. Duruşma dağ kanununa göre yapıldı".[1]
1994 yılında, militanlar arasındaki ilişkiler yasaklandığı için, bir PKK üyesi ile evlenmek için örgütten ayrıldı. Daha sonra tekrar katıldı.[2]
Mart 2003'te, Batılı gazetecilere Kandil Dağlarındaki sığınağından verdiği röportajda "Kürt meselesi çözülmediği sürece silahlarımızı asla bırakmayacağız"[3] demiştir.
PKK'dan ayrılışı
[değiştir | kaynağı değiştir]Ağustos 2004'te, Murat Karayılan'a meydan okumak amacıyla Yurtsever Demokrat Parti'yi (PWD) kurmak için Hikmet Fidan ile birlikte PKK'dan ayrıldı.[4] Ancak parti kısa ömürlü oldu ve Fidan'ın 2005'te Diyarbakır'da suikasta uğramasından sonra Demokratik Halk Partisi (DEHAP) ile birleşti.
Kasım 2007'de Erbil'de verdiği bir röportajda, PKK'nın Irak'tan İran'a çekildiğini iddia etti. PKK gerillalarının toplam gücünün 7.000'in biraz altında olduğunu tahmin ediyor. Türkiye'de 2 bin 750 savaşçı var" dedi. "2500 kişi daha Irak sınır bölgelerinde ve 1.500 kişi İran'da... Son altı ayda PKK İran'a savaş açtı". Irak Kürdistanı'ndaki Koya'daki evinden konuşurken, Türkiye'nin kardeşi Abdullah Öcalan'ın tıbbi tedavisini reddettiğini iddia etti ve kardeşinin cezaevinde ölmesi halinde intihar bombacılarının Türk şehirlerini vuracağı konusunda uyardı. Today's Zaman'a kendisini "eski PKK lideri" olarak nitelendirerek "20 yıl mücadelenin içindeydim ama ideolojik farklılıklar nedeniyle çekildim. Şimdi ise kendini savunan silahlı savaşçıların yanındayım ama PKK'ya karşıyım" dedi.
Ergenekon iddiaları
[değiştir | kaynağı değiştir]Ağustos 2009'da, Abdullah Öcalan'ın, kardeşi Osman'ın Ergenekon ile olan bağlantılarının araştırılmasını önerdiği, 125 sayfalık bir dilekçe verdiği yönünde Hürriyet gazetesinde bir haber yayınlandı.[5]
TRT Kurdî röportajı
[değiştir | kaynağı değiştir]Abisi Abdullah Öcalan'ın yerel seçimlerde HDP'ye tarafsız kalma çağrısı yapmasından sonra 2019 İstanbul ara yerel seçimini TRT Kurdî'de değerlendiren Öcalan, "Ekrem İmamoğlu ciddi bir mesaj vermedi Kürtler için. Elinden geldiğince Kürtlerden kaçtı ve kendini onlardan bağımsız tutmaya çalıştı. Kürtler için CHP'nin hiçbir projesi yoktur" ve "CHP Kürtlere yakın olmadı. Kürtleri ciddiye almadılar ve hesaba dahi katmadılar" şeklinde açıklamalarda bulunarak, Kürtlerin Abdullah Öcalan'ın çağrısını dinleyeceklerini beyan etmiştir.[6] Röportajdan sonra Öcalan'ın Türkiye Cumhuriyeti İçişleri Bakanlığı ve Interpol tarafından kırmızı bültenle arandığına dair iddialar ortaya atılmış ancak arandığına dair bir bilgiye rastlanılmamıştır.[7] Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, röportajla ilgili olarak "Osman Öcalan'ın kırmızı bültenle arandığını bilmiyorum" şeklinde bir açıklamada bulunmuştur.[8]
Ölüm
[değiştir | kaynağı değiştir]Osman Öcalan, koronavirüs sebebiyle 15 Kasım 2021 tarihinde Irak'a bağlı özerk Kürdistan Bölgesel Yönetimi'nin başkenti Erbil şehrinde 63 yaşında öldü.[9] Cenazesi Erbil'in Pirmam kasabasında defnedildi.[10]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Kurdistan Turkey: PKK dissidents accuse Abdullah Ocalan". Middle East Magazine. Temmuz 2005. 2 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2009.
- ^ Huggler, Justin (23 Mayıs 2000). "Turkey is accused of 'ignoring ill' Ocalan". The Independent. Londra. 28 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2009.
- ^ Strauss, Julius (8 Mart 2003). "Kurdish rebels ready to fight to the death for their cause". The Daily Telegraph. Londra. 17 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2009.
- ^ "Can the PKK renounce violence?". Middle East Quarterly. 2007. 17 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2009.
- ^ "Öcalan's unofficial Ergenekon testimony". Hurriyet. 7 Ağustos 2009. 7 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2009.
- ^ "TRT, teröristbaşı Öcalan'ın kardeşi ile röportaj yaptı". sozcu.com.tr. 22 Haziran 2019. 17 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2019.
- ^ "Osman Öcalan, Emniyet'in 'arananlar listesi'nde yok, kırmızı bülten ise muğlak". Diken (İngilizce). 3 Temmuz 2019. 6 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021.
- ^ "Erdoğan'dan TRT'de konuşan Osman Öcalan'a ilişkin açıklama: Kırmızı bültenle arandığını bilmiyorum". t24.com.tr. 26 Haziran 2019. 17 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". www.rudaw.net. 15 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2021.
- ^ "Osman Öcalan, Erbil-Pirmam'da toprağa verildi". Rûdaw. 15 Kasım 2021. 25 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2021.
