Papirüs 4 - Vikipedi
Yeni Ahit'in Papirüs El Yazmaları |
---|
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 |
Papirüs 4 (Gregory-Aland listesine göre: ) Yunanca Kutsal Yazıların (Yeni Ahit) Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu el yazması Luka İncili'nin 1-6 bölümlerinin büyük bir kısmını içermektedir. Bugün Paris'te Bibliothèque nationale de France'ın papirüs koleksiyonunda (Paraf: Suppl. Gr. 1120) saklanır.[1]
Tarih
[değiştir | kaynağı değiştir]Bu papirüs Koptos adlı bir şehirde (Mısır) bir duvarın içine gömülmüş bir çöp kutusunda (M.S. 250) bulundu. O, Yahudi filozof Filon'un 3. yüzyılın sonunda yazılmış olan bir kodeksini ciltlemek amacıyla kullanıldı.[2]
'ün metni paleografik yöntemlerle 2. ya da 3. yüzyıla tarihlendirildi. Papirüs 5 ile en eski el yazmaları arasındadır.[3]
Metin
[değiştir | kaynağı değiştir]Grekçe yazı İskenderiyeli metin türünü yansıtmaktadır. Bunun için Aland tarafından kategori I'e sıralandı.[4]
Philip Comfort ve David Barret'e göre Papirüs 4 Magdalen papirüsü (, ) gibi aynı kodeksten gelmektedir. Onlar metni M.S. 150-175'e tarihlendirdiler.[5] Bundan başka Comfort ve Barret , ve ile 2. yüzyılın ikinci yarısından gelen başka el yazmaları arasında uygunluklar olduğunu ileri sürerler (örneğin: P. Oxy. 224, 661, 2334, 2404 2750, P. Ryl. 16, 547 ve P. Vindob G 29784).
Ayrıca Roberts,[6] Skeat,[7] ve Stanton[8] Papirüs 4'ün metnini 2. yüzyılın ikinci yarısına tarihlendirirler. 2007'de Charlesworth , ve aynı yazardan kaleme alındıkları halde aynı kodekse ait olmadıklarını tespit etti.[9]
İçerik
[değiştir | kaynağı değiştir]Luka 1:58, 59; 1:62 – 2:1; 2:6, 7; 3:8 – 4:2; 4:29-32, 34, 35; 5:3-8; 5:30-6:16 içermektedir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, S. 106. ISBN 3-438-06011-6
- ^ Roberts, Colin. Manuscript, Society, and Belief in Early Christian Egypt Longwood (June 1979) ISBN 0-85672-710-5 pp. 8+23
- ^ Gregory, A. The Reception of Luke and Acts in the Period Before Irenaeus, Mohr Siebeck, (2003) ISBN 3-16-148086-4, S. 28
- ^ Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, S. 106. ISBN 3-438-06011-6
- ^ Comfort, Philip W. and Barrett, David P. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts Wheaton, Ill.: Tyndale House. (2001) S. 50–53
- ^ Roberts, Colin. Manuscript, Society, and Belief in Early Christian Egypt Longwood (June 1979) ISBN 0-85672-710-5 pp. 8+23
- ^ Skeat, T. C. (1997), The Oldest Manuscript of the Four Gospels?, New Test. Stud. 43, S. 1–34.
- ^ Stanton, G. N. (1997), The Fourfold Gospel, New Test. Stud. 43, S. 327
- ^ Charlesworth, S. D.: T. C. Skeat, P64+67 and P4, and the Problem of Fibre Orientation in Codicological Reconstruction, New Testament Studies Vol. 53, Cambridge University Press 2007, S. 582–604
Edebiyat
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kurt Aland: Kurzgefaßte Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments – in Verbindung mit Michael Welte bearb. von Kurt Aland. de Gruyter, Berlin/New York 1994, 2. neubearbeitete und ergänzte Auflage, ISBN 3-11-011986-2, (Arbeiten zur neutestamentlichen Textforschung Bd. 1).
- Charlesworth, S. D.: T. C. Skeat, P64+67 and P4, and the Problem of Fibre Orientation in Codicological Reconstruction, New Testament Studies Vol. 53, Cambridge University Press 2007, S. 582–604
- Comfort, Philip W. New Reconstructions and Identifications of New Testament Papyri. In: Novum Testamentum, Vol. 41, Fasc. 3., (Jul., 1999) S. 214–230.
- Comfort, Philip W. and Barrett, David P. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts Wheaton, Ill.: Tyndale House. (2001) S. 50–53
- Gregory, A. The Reception of Luke and Acts in the Period Before Irenaeus, Mohr Siebeck, (2003) ISBN 3-16-148086-4, S. 28
- Head, PM (2005), Is P4, P64 and P67 the Oldest Manuscript of the Four Gospels? A Response to T. C. Skeat, New Test. Stud. 51, S. 450–457
- Roberts, Colin. Manuscript, Society, and Belief in Early Christian Egypt Longwood (June 1979) ISBN 0-85672-710-5 pp. 8+23
- Skeat, T. C. (1997), The Oldest Manuscript of the Four Gospels?, New Test. Stud. 43, S. 1–34.
- Stanton, G. N. (1997), The Fourfold Gospel, New Test. Stud. 43, S. 327