Pugaçov İsyanı - Vikipedi

Kazaklar
Kazak Hattı Amur Astrakhan Don Kuban Sibirya Zaporojya
Tarihi Kosiński Ayaklanması Hmelnitski Ayaklanması Hetmanlık Pugaçov İsyanı Dekosalizasyon
Kişiler Petro Doroşenko Bohdan Hmelnitski Petro Konashevych İvan Mazepa Yemelyan Pugaçov Stepan Razin İvan Sirko Pavlo Skoropadskyi Yermak Timofeyeviç İvan Vıhovski Vitali Primakov
Kazak terimleri Ataman Hetman Kontusz Papak Stanitsa Şaşka
g t d

Pugaçev İsyanı, Çariçe II. Katerina devrinde, 1773-75 arasında Kazak lider Yemelyan Pugaçov önderliğindeki geniş halk tabanlı isyan. Savaşlar, köylünün vahim durumu, yaygın hastalıklar, dvoryanlara verilen imtiyazların olumsuz yansımaları (1771) vb. gibi sosyal nedenler yığılarak iki yıl sonra bir kişinin şahsında isyana neden oldu. Pugaçev bir Kazaktı ve Prusya ve Türklere karşı dövüşmüş, kaçak vaziyete düşmüştü. Kendisini III. Petro ilan ederek alan bulmaya çalıştı, neticede Başkurd ve Tatarların da katıldığı 25 bin kişilik bir kuvvetle yağmaya kalktılar. Merkez savaşlarla meşgul olduğundan daha da kuvvetlendi ve Yayık’a (Ural) yürüdü. Nihayetinde 21 Ocak 1775’te idam edilecekti. Osmanlı bu karmaşadan yararlanamadı. İsyana Müslümanların da katılması 1789’da Rusya Müslümanları Müftülüğü’nün kurulmasına yol açtı. Cami ve medreselere izin verildi.^[1]

Stenka Razin isyanı sonrasında Rus tarihindeki ikinci büyük isyandır.^{[kaynak belirtilmeli]}