Ragıp Gerçeker - Vikipedi
Ragıp Gerçeker | |
---|---|
Tekirdağ Valiliği | |
Görev süresi 25 Temmuz 1975 - 15 Şubat 1978 | |
Yerine geldiği | Cezmi Kartay |
Yerine gelen | Kaşif Ünal |
Bolu Valiliği | |
Görev süresi 31 Ocak 1972 - 28 Temmuz 1975 | |
Yerine geldiği | Suat Ergünek |
Yerine gelen | Celal Kayacan |
Adıyaman Valiliği | |
Görev süresi 26 Haziran 1964 - 27 Ocak 1966 | |
Yerine geldiği | Alaeddin Kıral |
Yerine gelen | Naci Bozkurt |
İçişleri Bakanlığı Tetkik Kurulu üyeliği | |
İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Genel Müdürlüğü Belediyeler Dairesi Başkanlığı | |
Samsun Emniyet Müdürlüğü | |
İzmir Polis Okulu Müdürlüğü | |
Emniyet Genel Müdürlüğünde Şube Müdürlüğü | |
Palu Kaymakamı | |
Görevde | |
Makama geliş 1950 | |
Yerine geldiği | Cahit Çamlı |
Yerine gelen | Münir Güney |
Sütçüler Kaymakamı | |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 1918 Karacabey, Türkiye |
Ölüm | 29 Şubat 2000 (82 yaşında) |
Bitirdiği okul | Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi |
Mesleği | Bürokrat |
A. Ragıp Gerçeker, (d.1918 Karacabey, Türkiye - ö. 29 Şubat 2000), Türk bürokrat.
Babası Mustafa Fehmi Gerçeker, TBMM'nin kuruluşunda Bursa Milletvekili olarak Umur-ı Şer'iye ve Evkaf Bakanı olarak görev yapmıştır.[1]
Galatasaray Lisesi'nde okudu. 1944 yılında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Sırası ile Keskin, Erbaa, Taşova ve Merzifon'da Kaymakam vekillikleri, Sütçüler ve Palu kaymakamlıkları, Emniyet Genel Müdürlüğünde Şube Müdürlüğü, daire başkanlığı, Polis Enstitüsü ve Koleji müdürlüğü, İzmir Polis Okulu Müdürlüğü, Samsun Emniyet Müdürlüğü, İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Genel Müdürlüğü Belediyeler Dairesi Başkanlığı, İçişleri Bakanlığı Tetkik Kurulu üyeliği, Adıyaman, Bolu ve Tekirdağ Valilikleri yapmıştır. En son merkez valisi olarak görev yaparken, 28 Şubat 1982 tarihinde emekli olmuştur.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Pelitli, Umut (6 Ekim 2016). "İlçemizin bilinmeyen Tarihi: Taşova'nın unutulan ilk üç Kaymakamı". Taşova Gazetesi. 23 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2023.