Richter ölçeği - Vikipedi
Richter ölçeği ya da yerel magnitüd ölçeği, sismolojide kullanılan, dünya genelinde meydana gelen depremlerin aletsel büyüklüklerini ve sarsıntı oranını (magnitüd, İngilizce: magnitude) belirleyen ve sınıflara ayıran uluslararası ölçüm birimidir. Günümüzde, özellikle büyük ölçekli depremlerde, moment magnitüd ölçeği, Richter'in (Rihter) yerini almıştır.[1]
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Bu ölçek, 1935 senesinde Charles Francis Richter ve Beno Gutenberg tarafından Kaliforniya Teknik Enstitüsünde (California Institute of Technology) tasarlanıp ilk olarak ML-ölçeği (yerel magnitüd İngilizce: Magnitude Local) olarak isimlendirilmiştir.
Amerikan Sismoloji Derneği Bülteninde (Bulletin of the Seismological Society of America) "Bir aletsel deprem büyüklük ve sarsıntı oranı ölçeği" isimli (An instrumental Earthquake Magnitude Scale) bilimsel yayında, Charles Francis Richter'in ilk defa K. Wadati'nin 1931'de yayımladığı, "bir aletsel deprem ölçeği" fikrini Kaliforniya'da meydana gelen depremlerde uyguladığı belirtilmiştir.
Açıklaması
[değiştir | kaynağı değiştir]Deprem büyüklük ölçeği teorik olarak yukarıya doğru sınırsız olsa da, bilim insanlarına göre, bir jeolojik levhanın jeolojik enerji potansiyelinin 9,5 büyüklüğünü geçemeyeceği düşünülür. Açıklama olarak şu nokta öne sürülür: Her jeolojik levhada, zaman geçtikçe farklı derecelerde ve zamanlarda tektonik hareket ile jeolojik enerji potansiyeli artmaktadır. Bu artış, levhalar rahat ve serbest şekilde hareket edemediklerinden, itici, çekici vb. kuvvetlerin levhalarda jeolojik enerji olarak saklanmasından, bir başka deyişle, potansiyel enerji birikmesinden doğar. Deprem, jeolojik potansiyel enerjinin levhalarda daha fazla saklanamaması sonucu oluşur; böylece, levhanın en zayıf noktasından ani hareketle jeolojik enerji potansiyeli doğal yoldan azalır. Buna göre, dünyadaki mevcut jeolojik levhaların hiçbiri 9,5 üzeri büyüklükte deprem oluşturacak jeolojik enerji potansiyeline sahip değildir.
Richter ve Mercalli Deprem Büyüklük/Şiddet Ölçeği | |||||
---|---|---|---|---|---|
Richter'e göre büyüklük | Mercalli'ye göre şiddet | Hissetme ve Etkiler | Oluşma sıklığı | ||
Ton TNT güç eşitliği | Joule enerji eşitliği | ||||
0 ile 1,9 | I |
| 0,001–0,7 | (4..4000)106 | günde yaklaşık 8.000 kez |
2 ile 2,9 | II |
| 1–22 | (4..90)109 | günde yaklaşık 1.000 kez |
3 ile 3,9 | III |
| 30–700 | (0,1..3)1012 | yılda 49.000 kez |
4 ile 4,9 | IV ile V |
| (1–22)103 | (4..90)1012 | yılda 6.200 kez |
5 ile 5,9 | VI |
| (30–700)103 (orta çaplı Atom bombası) | (0,1..3)1015 | yılda 800 kez |
6 ile 6,9 | VII ile IX |
| (1–22)106 (büyük çaplı Atom bombası) | (4..90)1015 | yılda 120 kez |
7 ile 7,9 | X ile XI |
| (30–700)106 (Gök taşı 100–200 m) | (0,1..3)1018 | yılda 18 kez |
8 ile 8,9 | XII |
| (1–22)109 (Gök taşı 250–700 m) | (4..90)1018 | yılda 1 kez |
9,0 ve üstü | - |
| - | - | 20 yılda 1 |
Depremin enerji potansiyelinin hesaplanması
[değiştir | kaynağı değiştir]Enerji ve magnitüd arasındaki logaritmik bağlantı, aşağıdaki formül gereğince tahminen elde edilebilir:
M = magnitüd ve W = eşdeğer TNT ton bazında enerji
Richter ölçeği ile ölçülen en büyük depremlerden bazıları
[değiştir | kaynağı değiştir]- 1960 Şili depreminin büyüklüğü ilk dönemde sadece 8,6 ML daha sonra ise (US Geological Surveys dahil) çeşitli araştırmalar sonucu 9,5 Mw olarak tespit edilmiştir.
- 27 Mart 1964 Prince William Sound, Alaska depremi 9,2 ML büyüklüğündedir.
- 24 Aralık 2004 Sumatra depreminin büyüklüğü 9,5 ML büyüklüğündedir.
- 11 Mart 2011 Japonya depremi 9,0 ML büyüklüğündedir.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Richter scale | Seismology, Earthquake Magnitude & Intensity | Britannica". www.britannica.com (İngilizce). 19 Mayıs 2023. 27 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2023.