Rinoplasti - Vikipedi

Rinoplasti
Rinoplasti: Alt lateral kıkırdak (büyük alar kıkırdak) sol nostril modifikasyonu esnasındaki görünümü

Rinoplasti, yaygın plastik cerrahi türüdür.^[1] Burnu yeniden şekillendirme; yapılandırma ameliyatıdır. Amaç burnu fonksiyonel ve estetik açıdan daha iyi hale getirmektir.^[2] Tıp dilinde rinoplasti estetik burun ameliyatı anlamına gelir. Burun iskeleti ve yumuşak dokularının yeniden şekillenerek yüze göre uyumlu ve orantılı bir hale getirilmesi ameliyatıdır. Özellikle kişinin yüzüne göre planlanması gereken ve kemik, kıkırdak, yumuşak dokular ve cilde şekil verilen bir ameliyattır. Son yıllarda aşırı kıkırdak ve kemik çıkarımı yapılan eski yöntemler bırakılmış ve "yapısal rinoplasti" konsepti hakim olmuştur. Burun estetiği ile burun cerrahisi konusunda eğitim alan kulak burun boğaz uzmanları ve plastik cerrahlar ilgilenmektedir. Ameliyatın hem estetik hem de burun içi septumunun düzeltilmesini de içeren şekline septoplasti veya septorinoplasti denir.^[3] Ameliyatsız rinoplasti, alarplasti, rinektomi, frontal sinüs trefinasyonu, antral lavaj da burun estetiği ameliyatlarına aittir.

Burun estetiği ameliyatları sırasında ultrasonik dalgalar aracılığı ile kemik kesme ve şekillendirme işlemlerinin yapıldığı yönteme ultrasonik rinoplasti denilmektedir. Bu yöntem sırasında burun içi kemikler kontrollü ve milimetrik hassasiyette kesildiğinden ameliyat sonrası iyileşme süreci hızlanmaktadır.^[4]

Rekonstrüktif rinoplasti, aşağıdakilerin neden olduğu kusur ve deformasyonların düzeltilmesinde rol oynamaktadır:

1. Cilt kanseri: Burun rekonstrüksiyonunun en yaygın nedeni (etiyolojisi) cilt kanseridir. Bu onkolojik epidemiyoloji, yaşlılar ve çok güneşli coğrafi bölgelerde yaşayan insanlar arasında daha kolay ortaya çıkar; her cilt tipi cilt kanserine duyarlı olmasına rağmen, beyaz cilt epidemiyolojik olarak cilt kanseri geliştirmeye en yatkındır.
2. Travmatik burun defekti: Travma daha az yaygın bir rinoplasti sebebi olmasına rağmen, künt travma (darbe), penetran travma ve patlama travmasının (künt ve penetran) neden olduğu bir burun defekti veya deformitesi; kanserli lezyonların düzeltilmesinde olduğu gibi plastik cerrahinin koruyucu ilkelerine uyan cerrahi bir rekonstrüksiyon gerektirir.
3. Doğuştan şekil bozuklukları: Konjenital defektlerden muzdarip hastaların kemik, kıkırdak ve derisinin benzersiz plastik özellikleri ve buna bağlı anomaliler ayrı ayrı değerlendirilir.^[5][6]

Rekonstrüktif rinoplasti teknikleri, cerrahın burun derisinin ve mukozal astarın kusurlarını düzeltmeye müsait flep teknikleriyle sağlanabilir. Bu tekniklerden bazıları bilobed flep, nazolabial flep, paramedian alın flebi ve septal mukozal fleptir.

Rinoplasti güvenlidir, ancak komplikasyonlar ortaya çıkabilir; ameliyat sonrası kanama nadirdir, ancak genellikle tedavi olmaksızın düzelir. Enfeksiyon nadirdir, ancak ortaya çıktığında, hasta genel anestezi altındayken irin cerrahi drenajını gerektiren bir apseye dönüşebilir. Yapışmalar, hava yollarını tıkayan yara izleri, septumdan konkalara kadar burun boşluğunda bir köprü oluşturabilir ve cerrahi olarak çıkarılmasını gerektirebilir. Osseo-kıkırdaklı çerçevenin büyük bir kısmı çıkarılırsa, bunun sonucunda meydana gelen zayıflama, dış burun derisinin şekilsizleşmesine neden olarak papağan gagasına benzeyen bir "polly gaga" deformitesine neden olabilir. Aynı şekilde septum desteklenmiyorsa burun köprüsü çökebilir ve bu da "semer burun" deformitesine neden olabilir. Burun ucu aşırı döndürülebilir, bu da burun deliklerinin fazla görünür olmasına neden olarak domuz burnu ile sonuçlanabilir. Burun ucunun kıkırdakları fazla çıkarılırsa burun ucu sıkışmasına neden olabilir. Kolumella yanlış kesilirse, aylarca süren bir çözüm gerektiren değişken dereceli uyuşma meydana gelebilir. Ayrıca, rinoplasti sırasında cerrah yanlışlıkla septumu (septal perforasyon) delebilir, bu da daha sonra kronik burun kanamasına, burun sıvılarında kabuklanmaya, zor nefes almaya ve ıslıklı nefes almaya neden olabilir. Bir türbinektomi boş burun sendromuna neden olabilir.

Ameliyatsız rinoplasti, kollajen veya hyaluronik asit gibi enjekte edilebilir dolgu maddelerinin, invaziv cerrahi olmadan bir kişinin burnunu değiştirmek ve şekillendirmek için kullanıldığı tıbbi bir prosedürdür. Prosedür, burun üzerindeki çöküntü alanlarını doldurur, ucun açısını kaldırır veya köprüdeki tümseklerin görünümünü düzeltir.^[7] Prosedür burun boyutunu değiştirmez, ancak bazı fonksiyonel doğum kusurlarını düzeltmek için kullanılabilir.

Aslen yirmi birinci yüzyılın başında geliştirilen erken girişimler sırasında, parafin mumu ve silikon gibi biyolojik olarak zararlı yumuşak doku dolgu maddeleri kullanıldı. 2000 yılından sonra hekimler modern dolgu maddeleri kullanarak minimal invaziv teknikler kullanmaya başlamıştır.^[8]

Sedasyon altında, genel anestezi altında veya lokal anestezi altında bir kişiye rinoplastik düzeltme yapılabilir; Başlangıçta, bölgeyi uyuşturmak ve vaskülariteyi geçici olarak azaltmak, böylece herhangi bir kanamayı sınırlamak için lidokain ve epinefrinden oluşan lokal anestezik bir karışım enjekte edilir. Genel olarak plastik cerrah, önce burun derisini ve yumuşak dokuları osseo-kıkırdak burun çerçevesinden ayırır ve daha sonra bunları yeniden şekillendirir, kesileri diker ve yeni yeniden yapılandırılan burnu hareketsiz hale getirmek için harici veya dahili bir stent ve bant uygular. ve böylece cerrahi kesiklerin iyileşmesini kolaylaştırır. Bazen cerrah burun hatlarını güçlendirmek veya değiştirmek için otolog kıkırdak grefti veya kemik grefti veya her ikisini birden kullanır. Otolog greftler genellikle nazal septumdan alınır, ancak yetersiz kıkırdak varsa (revizyon rinoplastide olabileceği gibi), o zaman kostal kıkırdak grefti (göğüs kafesinden) veya kulak kıkırdağı grefti (kulak konkası) ) hastanın vücudundan hasat edilir. Burun estetiğinde kemik grefti gerektiğinde kafatasından, kalçadan veya göğüs kafesinden alınır; ayrıca her iki tip otolog greft de mevcut olmadığında burun köprüsünü büyütmek için sentetik bir greft (burun implantı) kullanılır.^[9] Burun ucunu (veya tripodun merkezi/orta kolunu) desteklemek ve yeniden konumlandırmak için kullanılan ana greft türleri ya kolumellar destek ya da septal uzatma greftidir. Her ikisi de yararlı ve etkilidir, ancak septal uzatma greftin (SEG) daha fazla kontrol sağladığı ve zaman içinde daha az değişiklik sağladığı gösterilmiştir.^[10]

Cerrahi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.