Solferino Muharebesi - Vikipedi

Solferino Savaşı
İkinci İtalyan Bağımsızlık Savaşı
Napoleon III Solferino Savasi'nda Jean-Louis-Ernest Meissonier. Yagli Boya, 1863.
Tarih 24 Haziran 1859 Bölge Solferino, Lombardiya-Venedik Krallığı (günümüzde İtalya) Sonuç Franco-Sardinya Zaferi İkinci İtalyan Bağımsızlık Savaşı (12 Temmuz 1859)
Taraflar
İkinci İmparatorluk (Fransa) Sardinya Krallığı	Avusturya İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
III. Napolyon II. Vittorio Emanuele	Franz Joseph
Güçler
118.600	yaklaşık 100.000
Kayıplar
17.000 ölü, yaralı ve kayıp[1]	20.000 ölü, yaralı ve kayıp [1]

Solferino Muharebesi (İtalyanlara göre Solferino ve San Martino Muharebesi olarak anılır), 24 Haziran 1859'da gerçekleşmiş ve Franz Joseph kumandasındaki Avusturya İmparatorluğu'na karşı, III. Napolyon kumandasındaki İkinci İmparatorluk (Fransa) ile II. Vittorio Emanuele kumandasındaki Sardinya Krallığı ittifakının zaferiyle sonuçlanmıştır. 200.000 fazla askerin yer aldığı bu savaş sayı bakımından, 1813'teki Leipzig Savaşı'ndan bu yana yapılan en büyük savaştır. 100.000 Avusturya askerî gücü ile, 118.600 Fransız-Sardinyalı asker karşı karşıya gelmiştir. Tüm güçlerin, bizzat kendi İmparatorları tarafından kumanda edilen Dünya Tarihi'ndeki son savaş olarak kabul edilir. Bu savaştan sonra Avusturya İmparatoru savaşları bizzat komuta etmeyi bırakmıştır.

Solferino Muharebesi, İkinci İtalyan Bağımsızlık Savaşı ya da İkinci Bağımsızlık Savaşı'nın sonucunu belirleyen en önemli kısmı olduğu gibi, aynı zamanda İtalya'nın birleşmesi için de önemli bir adımdır. Savaş, jeopolitik anlamda Fransa, Avusturya ve İspanya arasında çok sayıda küçük İtalyan beylikleri halinde bölünmüş İtalya'nın birleştirilmesi için milliyetçilik mücadelesi olması açısından önemlidir.

Magenta Muharebesi'nde yenilen Avusturyalılar doğuya doğru çekildiler. İmparator Franz Joseph'in gelmesinden sonra 23 Haziran sabahı hareket yönünü değiştirerek Chiese nehrine doğru karşı atağa geçtiler. Aynı zamanda III. Napolyon avantaj sağlamak için kuvvetlerine beklenmedik bir noktaya ilerleme emri verdi. Sardinyalılar, Avusturya ordusunun sağ kolu ile San Martino yakınlarında çatışma halinde iken, Fransızlar da Solferino yakınlarında güneyden Avusturya Ordusu'nun merkezine karşı cephede yerini aldı.

Öğle saatlerinde Fransızlar Avusturyalıların merkezini yarmayı başardı. Çatışmalar yağmura rağmen gece saatlerine kadar sürdü. Savaş özellikle yorucu bir savaş oldu, dokuz saatten fazla sürdü. Avusturyalıların bilançosu 3000 ölü, 10807 yaralı ve 8638 kayıp ya da esir olurken, İttifak güçlerinin 2942 ölü, 12512 yaralı ve 2922 kayıp ya da esiri vardı. Muharebenin sonunda Avusturyalılar çekilmeye zorlandı ve İttifak güçlerinin zaferiyle sonuçlandıysa da onlar için pahalı bir zafer olmuştu.

İtalyanlar Lombardiya'yı ele geçirmiş oldu ve 1860'ta İtalya Krallığı kuruldu.

Muharebe İsviçreli Jean Henry Dunant tarafından izlendi ve savaş meydanında tanık olduğu yaralıların dehşet saçan görüntüleri, Dunant'ın Cenevre Sözleşmeleri ile Uluslararası Kızılhaç ve Kızılay Hareketi'ne kadar giden bir süreci başlatmasına neden oldu.

Elizabeth Barrett Browning'nin şiiri "The Forced Recruit at Solferino"'da bu muharebeyi konu almıştır.

• Fransız Ordusu 1600-1900(ing)5 Mayıs 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Solferino Savaşı(ing)