Trikloroizosiyanürik asit - Vikipedi

Trikloroizosiyanürik asit
Adlandırmalar
1,3,5-Trikloro-1,3,5-triazinan-2,4,6-trion
  • Trichlor
  • İzosiyanürik klorür
  • 1,3,5-Trikloro-1,3,5-triazin-2,4,6(1H,3H,5H)-trion
  • Chloreal
  • Symclosene
  • Trikloro-s-triazintrion
  • TCICA
  • TCCA
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
202022
ChEBI
ChEMBL
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.001.621 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 201-782-8
240759
KEGG
RTECS numarası
  • XZ1925000
UNII
UN numarası 2468
  • InChI=1S/C3Cl3N3O3/c4-7-1(10)8(5)3(12)9(6)2(7)11 
    Key: YRIZYWQGELRKNT-UHFFFAOYSA-N 
  • InChI=1/C3Cl3N3O3/c4-7-1(10)8(5)3(12)9(6)2(7)11
    Key: YRIZYWQGELRKNT-UHFFFAOYAR
  • ClN1C(=O)N(Cl)C(=O)N(Cl)C1=O
Özellikler
Kimyasal formül C3Cl3N3O3
Molekül kütlesi 232,41 g mol−1
Görünüm renksiz katı
Yoğunluk 2,19 ± 0,1 g/cm3
Erime noktası 246-247 °C (475-477 °F; 519-520 K)
Kaynama noktası bozunur
Çözünürlük (su içinde) %1,2
Çözünürlük (diğer çözücüler içinde) klorokarbonlar, aseton ve asetonitril
Yapı
düz
Dipol momenti 0 D
Tehlikeler
İş sağlığı ve güvenliği (OHS/OSH):
Ana tehlikeler akciğerleri tahriş eder
GHS etiketleme sistemi:
Piktogramlar GHS03: OksitleyiciGHS07: ZararlıGHS09: Çevreye zararlı
İşaret sözcüğü Warning
Tehlike ifadeleri H272, H302, H319, H335, H410
Önlem ifadeleri P210, P220, P221, P261, P264, P270, P271, P273, P280, P301+P312, P304+P340, P305+P351+P338, P312, P330, P337+P313, P370+P378, P391, P403+P233, P405, P501
Parlama noktası NA
Benzeyen bileşikler
Benzeyen bileşikler
Siyanürik klorür
Dikloroizosiyanürik asit
Tribromoizosiyanürik asit
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Trikloroizosiyanürik asit, C
3
Cl
3
N
3
O
3
formülüne sahip organik bir bileşiktir. Endüstriyel dezenfektan, ağartma maddesi ve organik sentezde reaktif olarak kullanılır.[1][2][3] Güçlü bir klor kokusuna sahip olan bu beyaz kristal toz, bazen evsel ve endüstriyel kullanım için tablet veya granül formunda satılmaktadır.

Trikloroizosiyanürik asit, siyanürik asitin klor gazı ve trisodyum siyanürat ile reaksiyonu yoluyla hazırlanır.[4]

  1. ^ Hiegel, G. A. (2001). "Trichloroisocyanuric Acid". Encyclopedia of Reagents for Organic Synthesis. New York: John Wiley & Sons. doi:10.1002/047084289X.rt209. ISBN 0471936235. 
  2. ^ Barros, J. C. (2005). "Trichloroisocyanuric acid". Synlett. 2005 (13). ss. 2115-2116. doi:10.1055/s-2005-872237Özgürce erişilebilir. 
  3. ^ Tilstam, Ulf; Weinmann, Hilmar (July 2002). "Trichloroisocyanuric Acid: A Safe and Efficient Oxidant". Organic Process Research & Development. 6 (4). ss. 384-393. doi:10.1021/op010103h. 
  4. ^ Chattaway, F. D.; Wadmore, J. Mello (1902). "XX.—The constitution of hydrocyanic, cyanic, and cyanuric acids". J. Chem. Soc., Trans. Cilt 81. ss. 191-203. doi:10.1039/CT9028100191. 20 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2023.