Şişli — Vikipediya

Şişli
Şişli
41°03′34″ şm. e. 28°59′12″ ş. u.HGYO
Ölkə	Türkiyə
Tarixi və coğrafiyası
Sahəsi	35,01 km²
Mərkəzin hündürlüyü	50 m
Saat qurşağı	UTC+03:00
Rəqəmsal identifikatorlar
Telefon kodu	+90 -212
Poçt indeksi	34360, 34371, 34373, 34375, 34377, 34379, 34380, 34382, 34394, 34396
Nəqliyyat kodu	34
Digər
sisli.gov.tr
Şişli
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Şişli — İstanbul ilinin ilçəsi. 25 məhəlləsi olan Şişli, şərqdə Beşiktaş, şimal və qərbdə Kağıthanə və cənubda Bəyoğlu ilə həmsərhəddir.

Sahili olmayan Şişli ilçəsində bir çox tarixi abidələr, iş yerləri, müasir ticarət mərkəzləri, mədəniyyət və incəsənət mərkəzləri var. 1954-cü ildə bir ilçə statusu qazanan Şişli, 1987-ci ildə Kağıthanənin ilçə statusu alması ilə iki yerə ayrıldı. Şimaldakı Ayazağa, Maslak və Huzur məhəllələri çoxluq təşkil edir, geridə qalan digər bölgələr ayrıca bir topluluq meydana gətirdi. Böyükdərə prospekti ilə əlaqəli olan bu iki məhəllədən biri, 2012-ci ildə Şişlidən ayrılmış, Sarıyerə bağlanmışdır.^[1]

Şişlinin, o dövrdə şüşə ilə məşğul olan bir ailəyə aid olduğu və Şişlilər Köşkünün adına çevrildiyi və Şişli xalqının malikanəsindən çıxdığı haqqında bir şayiə var. Digər bir şayiə, Şişli adının hündürlüyü olan bir bölgədəki Bəyoğlu yaylasının topoqrafik ərazisindən çıxmasıdır.^[2]

Rayonun ən qədim məhəlləsi olan Tatavlanın (Kurtuluş) XVI əsrdə qurulduğu iddia edilir. Eremya Çelebi Kömürcüyanın sözlərinə görə, XVII əsrdə Taksimdən Pangaltıya gedən yolun hər iki tərəfindəki qəbiristanlıqlar; 18-ci əsrdə Şişli və Mecidiyeköy bölgələrindən üzüm bağları və bağlar var idi. Balmumcu Çiftlik-i Hümayun Şişliyə çatırdı. Tesvikiye məscidinin 18-ci əsrin sonlarında indiki yerində məscid olduğu məlumdur. III bu məscidin həyətində. Səlimin ucaldılmış daşı 1790/91 tarixinə aiddir.

Mekteb-i Harbiye, Maçka Silah Evi, Fransız kilsələri, məktəblər və qəbiristanlıqlar kimi hərbi quruluşlar yaşayış məntəqəsinin 19-cu əsrdən başlayaraq Harbiye, Pangaltı və Maçka tərəf yayılmağa başladığını göstərir. Əbdülməcidin hakimiyyəti dövründə (1839-1861-ci illər hakimiyyəti) imperiyanın sərhəd bölgələrində vətənlərindən bir çox mühacir Şişlinin şimal-şərqindəki arpa sahələri və tut ağacları ərazisinə yerləşdirildi. Bu kənd yaşayış məntəqəsi sultan adı ilə Mecidiyeköy adlandırıldı.^[3]

1870-ci ildə Böyük Beyoğlu Atəşində evsiz qalan Levantines və qeyri-müsəlmanlar, Harbiye ətrafında qurulmuş hörgü binalarına köçdülər. 1870-ci illərdə Matbaa-i Osmaniyəni quran Osman bəy, Harbiye ilə Şişli arasında böyük bir torpaq aldı və bu torpaqda bir ev tikdi. Fəridköydə ilk pivə istehsal müəssisəsinin (Bomonti Pivə zavodu) yaradılması və Şişli Etfal Xəstəxanasının açılışı 1890-cı illərə təsadüf edir.

Yenə XIX əsrin son rübündə Harbiye, Nişantaşı və Teşvikiyede bir çox ev tikilməyə başladı. Taksimdən atlı tramvay xidmətləri 1881-ci ildə Şişliyə qədər uzandı və 1913-cü ildə elektrikləşdirilən tramvay xəttinin daha da genişləndirilməsinə ehtiyac olmadığını nəzərə alaraq tramvay anbarı (bu gün Cevahir Ticarət Mərkəzi) Şişli ilə Mecidiyeköy arasında inşa edildi. İstanbulun əhəmiyyətli abidələrindən biri olan Abide-i Hürriyet 1911-ci ildə açıldı.

Harbiye, Pangaltı, Qurtuluş, Osmanbəy, Nişantaşı, Teşvikiye və Şişlinin görünüşü 1920-ci illərdən sonra dəyişdi. Bu rayonlardakı bağdakı evlər və yaşayış evləri tədricən mənzillərlə əvəz olunmağa başladı. Mənzil binasının geniş yayılması köhnə nəqliyyat yollarının çox aydın küçələrə çevrilməsinə səbəb oldu. 1920-1930-cu illərdə Şişli və ətrafı varlı insanların bir mənzil və ya mənzil almaq istədiyi və bu dəbdə olduğu məşhur məhəllələrə çevrildi.

1950-ci illərdə başlayan İstanbula sıx miqrasiya dalğası nəticəsində Çağlayan və Gültepe rayonları Şişlinin şimalında meydana gəlməyə başladı. Kagithane, bir kəndin əhalisi sürətlə artmağa başladı. Sıx əhali artımı nəticəsində Beyoğlunun bir alt bölgəsi olaraq idarə olunan Şişli, 1954-cü ildə bir tənzimləmə ilə bir rayon halına gətirildi. Şişli bir rayon olanda Kagithane və Ayazaga da Şişli rayonunun kəndləri idi.

1960-cı illərdə, Əsəntəpə və Gayrettepe mahalları, təqaüdçü zabitlər və jurnalistlər üçün edilən saytlarla birlikdə meydana çıxdı və Məcidiyyəköydə bağı olan mənzillər mənzillərlə əvəz olunmağa başladı. Yenə intensiv miqrasiya hərəkəti nəticəsində, rayonun şimalında Hürriyet, Örnektepe, Kuştepe və Çəliktəpə adları ilə yaşayış məntəqələri meydana gəldi. Bələdiyyə təşkilatı sıx bir sənaye mərkəzinə çevrilən Kapaperhanedə quruldu (1981-ci ildə ləğv edildi və İstanbul Bələdiyyəsinə bağlı bir filiala çevrildi). Bomonti ətrafındakı fabriklər çoxalsa da, Büyükdere Caddesinin qərb kənarında bir çox yeni fabrik quruldu.

1970-ci ilə qədər Şişli mahalının əhalisi dörddə bir milyonu keçdi. Beyoğlunun 1970-ci illərdə yaşadığı bəzi mənfi cəhətlər nəticəsində məşhur mağazalar və ticarət yerləri Harbiye, Nişantaşı, Osmanbey və Şişli mahallarına köçdü. Beləliklə, ticarət mərkəzlərinə çevrilən mühüm küçələrdə yaşayış yeri kimi istifadə olunan mənzillər icarəyə götürüldü və ya iş yeri olaraq istifadə edilmək üçün satıldı. 1980-ci illərdə Halaskargazi, Rumeli və Valikonağı küçələri İstanbulun ən məşhur ticarət mərkəzlərinə çevrildi. Bu inkişaf sonradan Mecidiyeköy, Gayrettepe və Esentepeyi əhatə etdi. Bu rayonlarda əvvəllər Büyükdere və Yıldız Posta küçələri boyunca yaşayış olaraq istifadə edilən mənzillər tədricən işə çevrildi.

1970-ci illərdə Çəliktəpənin şimalında Dolabdərədə avtomatik təmir sexlərini çıxarmaq üçün bir sənaye sahəsi quruldu. Eyni bölgənin ətrafında Sanayi Mahallesi adlı yeni bir qəsəbə meydana gəldi.

1980-ci illərdə Şişli rayonu tamamilə şəhər ərazisinə daxil oldu (Kağıthanə və Ayazağa daxil olmaqla). 1980-ci illərin ortalarına qədər Şişli əhalisi yarım milyonu keçdi. 1980-1985-ci illər arasında əhalinin orta illik artım tempi 2,5 faiz idi. Bu böyümə Kâ Kağıthanə və Ayazağa bölgələrindəki inkişaf səbəbiylə baş verdi. 1987-ci ildə edilən inzibati tənzimləmə ilə Kağıthanə ilçəsi quruldu. Kâgithanə Şişliyi tərk edərkən rayon əhalisi yarıya düşdü. Yenə bu bölgü ilə Şişli rayonunun ərazisi ikiyə bölündü. Şimal hissəsindəki Ayazağa hərbi və sənaye bölgələri, əhali sıxlığı az olan cənub bölgəsindən fərqlənirdi. Maslak və bu bölgədəki ətraflar 1980-ci illərdən bəri bəzi banklar və şirkətlər tərəfindən seçilən bir iş sahəsinə çevrildi. Büyükdere prospektinin İstinye qovşağının ətrafında müxtəlif ölçülü iş mərkəzləri açıldı.

Şişlinin mərkəzi rayonlarında 1980-ci illərdə parlayan ticarət sektoru önəmli olaraq qaldı, lakin 1990-cı illərdən bəri açılmağa başlanan böyük ticarət mərkəzləri (AVM) səbəbiylə Nişantaşı-Osmanbey-Şişli oxundakı dükan və dükanlar köhnə canlılığını itirdi. Xüsusilə 1990-cı illərin sonlarından etibarən Büyükdere prospektində bir çox ticarət mərkəzləri istifadəyə verildi.

Şişli Mahalında 1990-2000-ci illərdə Büyükdere prospektində inşa edilən çoxmərtəbəli iqamətgah və iş məqsədləri üçün tikilən binalarla yenidən bir dəyişiklik yaşanır. Büyükdere Caddesi, xüsusilə Şişli mərkəzindən Maslaka qədər uzanan seqmenti İstanbulun New York və Tokyosu görünüşü qazanmış, Şişli Mahalı yaşanan bu sürətli dəyişmə nəticəsində, İstanbul və Türkiyə iqtisadiyyatının iş və maliyyə mərkəzi olma vəziyyətinə gəlmişdir.^[4]

2012-ci ildə edilən inzibati tənzimləmə ilə, rayonun şimal hissəsini təşkil edən Ayazağa, Maslak və Huzur mahalları Şişlidən ayrıldı və Sarıyer ilçəsinə bağlandı.

Çatalca yarımadasının şərq hissəsində Boğazın Avropa tərəfində yerləşən rayon torpaqlarında dəniz sahili yoxdur. Şişli, Mərmərə hövzəsinin Trakya / Kocaeli yarımadaları, Boğaziçi və çayın vadilər tərəfindən cırıldığı və Boğaziçi-Haliçi dolduran Bəyoğlu yaylasının şimalında yerləşir.

Qalatadan başlayaraq Bəyoğlu, Şişli, Maslak, Dərbənt və Böyükdərə istiqamətində uzanan böyük silsilə Bəyoğlu yaylasının su hissəsini təşkil edir. Silsilənin şərq hissəsindəki sular Boğaziçinə, qərb hissəsi Kağıthanə dərəsindən keçərək Haliçə axır. Bu böyük silsilə, Şişli'nin və daha da önəmlisi, İstanbulun bu hissəsindəki yolların istiqamətini müəyyənləşdirir. Bəyoğlu yaylasının arxasında yerləşən Tuneldən Tepebaşı, Taksim, Şişli, Mecidiyeköy, Maslak Təpəsi və Okmeydanı'ya qədər olan yol eroziya nəticəsində düzləndi və indiki vəziyyətini aldı. Taksimdən başlayan və Beyoğlu Yaylasının arxasında şimala doğru uzanan Cümhuriyyət prospektinin şərq yamacı, şirin bir yamac ilə Boğaziçi və Dolmabağçaya enir. Qərb yamacı, Dolapdere və Kurtuluş Küçələri olduqca dik bir yamac ilə bağlandı. Kurtuluş prospektinin qərb tərəfi şirin bir meyllə Tabaxane dərəsinə qayıdır. Vadinin qərb hissəsi Feriköyün qərb ətəklərindən başlayaraq yeni bir vadiyə yol açır. Baruthane Creek'ə qədər uzanır. Baruthane dərəsinin axdığı vadi, Paşa məhəlləsinin şimala tökülmədən yayıldığı ərazidə bitir.

Rayonun əsas oxunu təşkil edən Bəyoğlu platformasındaki yüksəkliklər Taksimdə 70-80 metr, Oxmeydanında 80-100 metr, Məcidiyyəköydə 100-120 metrdir. və Levent-Maslakda 130-140 metr. Şişlinin ən yüksək nöqtələri Təpəüstü və Hürriyəti Əbədi, Duatəpə və Esentəpədir. Şişli ilçəsində cavan əhali daha çox üstünlük təşkil edir.

Şişli ilçəsi sürətlə dəyişmə içində 21-ci əsr İstanbul'unu hətta Türkiyə iqtisadiyyatının iş və maliyyə mərkəzi olma vəziyyətindədir. Şişli Mahalında yaşayan insanların İstanbulun fərqli bölgələrində çalışdığı düşünülsə də, Şişlinin əlavə dəyər baxımından İstanbul vilayətində yüksək payı var. Ticarət və xidmət sahələrində çalışanlar üstünlük təşkil edir. Bu sektorda işləyən işçi qüvvəsinin payı istehsal mərkəzləri şəhər mərkəzindən çıxarıldıqca getdikcə azalır. Osmanbey, 1970-ci illərdən bəri minlərlə böyük və kiçik şirkət tərəfindən qurulmuş bir tekstil və geyim mərkəzidir. 50-dən çox ölkəyə ixracat, 4000-dən çox şirkətin yerləşdiyi Osmanbeydən edilir, əksəriyyəti öz markası altında istehsal edir.

Bişükdərə prospekti və ətrafındakı Şişli-Məcidiyyəköy-Əsəntəpə-Levent-Maslak, Türkiyə maliyyə sektorunun mərkəzinə çevrildi.