آباده طشک - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
آباده طشک | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | فارس |
شهرستان | بختگان |
بخش | مرکزی |
مردم | |
جمعیت | ۷٬۳۷۹ تن[۱] |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع | ۱۶۰۰ |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۲۰درجه سانتیگراد |
میانگین بارش سالانه | ۱۳۰ میلیمتر |
آباده طشک شهری در استان فارس و مرکز شهرستان بختگان است. دریاچههای طشک و بختگان در نزدیکی این شهر قرار دارند. بخش آباده طشک در سال ۱۳۹۸ با جدا شدن از شهرستان نیریز تبدیل به شهرستان بختگان شد.
پیشینه
[ویرایش]آباده طشک در سدههای سوم و چهارم هجری قمری جزء ناحیه بُرم بوده و در بیشتر منابع، «روستای عبدالرحمن» نامیده شدهاست. در کتاب الخراج و صناعة الکتابة از آباده با عنوان «قریه عبدالرحمن» در مسیر شیراز به اصطخر یاد شدهاست. اصطخری در معرفی برم و توابع آن، گفتهاست:
«و برم مدینتان آباذه و هی قریه عبدالرحمن و مهرزنجان»
همچنین در ادامه از چاه بسیار عمیقی در روستای عبدالرحمان خبر داده و گفتهاست که این چاه در طول سال خشک است، مگر در زمان معینی از سال که آب از آن میجوشد و بر سطح زمین جاری میشود تا آنجا که آسیایی را میچرخاند. مردم از آن بهره میبرند و در آبیاری مزارع و غیره از آن استفاده میکنند و پس از آن میخشکد. چشمه چاه عبدالرحمن کنونی، واقع در ۹ کیلومتری شمال روستای خواجه جمالی، شاید بیارتباط با این چاه نباشد.[۲]
ابن حوقل، جیهانی و مقدسی نیز از آن نام برده و تقریباً همان مطالب پیشین را نقل کردهاند. مقدسی چاه ده عبدالرحمان را نظیر چاه ایوب نزدیک موطنش، بیتالمقدس، دانستهاست. در کتاب حدود العالم در برشمردن شهرکهای میان اصطخر و کرمان، از آباده یاد شدهاست.[۳] در سده پنجم هجری در کتاب فارسنامه ابن بلخی دربارهٔ آباده به این مطلب اشاره شدهاست:[۴]
«آباده شهرکی است با قلعه استوار و هواء معتدل دارد و آب آن از فیض رودکر است و نزدیک آن دریاکی است و انگور بسیار خیزد و نزدیک ولایت حسویه [حسنویه] است و آبادان است.»
آباده در زمان سلجوقیان، قلعهای مستحکم داشته که با آلات حرب و آب انبارهای بزرگ مجهز بودهاست. حمداللّه مستوفی نیزدر سده هشتم هجری قمری آباده را شهرکی با قلعه استوار و هوای معتدل خوانده و گفتهاست:[۵]
«آبش از فیض رود کر است و در آنجا غله و انگور بسیار بود و مواضع بیشمار از توابع آنجاست.»
در فارسنامه ناصری که مربوط به دوران قاجار است از آباده بدین صورت یاد شدهاست:[۶][۷]
«آباده طشک محدود است از جانب مشرق به بلوک نیریز و بوانات و از جانب شمال به بلوک سرچاهان [سرچهان] و قونقری و از سمت مغرب به بلوک کربال و از طرف جنوب به دریاچه بختگان، هوای این بلوک به مجاورت دریاچه نمک بختگان مایل به اعتدال است، آبش از قنوات و چشمه، زراعتش نخود و گندم و جو و پنبه و کنجد و کرچک است. درخت بساتینش، بادام و انار و انگور است.
در چاشنی و حلاوت از عموم انارهای فارس بهتر است، قناع تجارت آن بادام و رب انار است، در ازای این بلوک از حسینآباد تا قریه طشک ۱۲ فرسخ، پهنای آن از دریای بختگان مشهور به بیجهکان تا خواجه جمالی دو فرسخ و نیم است و نام قصبه آن بلوک نیز آباده است.
و طشک نام دهی است از توابع آن و این قصبه در جانب مشرقی شیراز به مسافت ۲۳ فرسخ است و خانههای آن را از خشت خام و گل و چوب ساختهاند و شماره آنها نزدیک به ۲۵۰ درب خانه است و این بلوک مشتمل بر ۸ قریه آباد است.»
جغرافیا
[ویرایش]موقعیت
[ویرایش]شهرستان بختگان به مرکزیت آباده طشک در ساحل شرقی دریاچههای طشک و بختگان و جنوب کوههای ول (مرتفعترین قله دال نشین با ارتفاع ۳۱۹۱ متر) کوه خان، کوه سفید و … واقع شدهاست و از شمال به شهرستانهای سرچهان ، و خاتم (استان یزد) از جنوب به شهرستانهای استهبان و از مغرب به شهرستان ارسنجان و از شرق به شهرستان نی ریز محدود میشود.[۸]
خاتم و سرچهان | سرچهان و ارسنجان | ارسنجان | ||
نیریز | خرامه | |||
آباده طشک | ||||
نیریز | استهبان و نیریز | استهبان |
پوشش گیاهی
[ویرایش]اکثر کوههای این منطقه دارای پوشش طبیعی خوبی میباشند و درختانی از قبیل، بادام کوهی، بنه، کیکم، ول، گز، کلخنگ، کل، شن و درختچههای هوم، دربنه، گیز، زرشک و بوتههای ریواس، جاشیر، آویشن، کتیرا و غیره در این منطقه وجود دارند.محل اصلی این گیاهان در روشن کوه خواجه جمالی قرار دارند
جمعیت
[ویرایش]بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهر آباده طشک در سال ۱۳۹۵ برابر با ۷٬۳۷۹ تن بودهاست.[۱]
جمعیت تاریخی | ||
---|---|---|
سال | جمعیت | ±% |
۱۳۵۵ | ۲٬۴۴۹ | — |
۱۳۶۵ | ۳٬۹۸۳ | ۶۲٫۶٪+ |
۱۳۷۰ | ۴٬۸۲۰ | ۲۱٪+ |
۱۳۷۵ | ۵٬۲۹۵ | ۹٫۹٪+ |
۱۳۸۵ | ۶٬۶۵۹ | ۲۵٫۸٪+ |
۱۳۹۰ | ۷٬۵۶۲ | ۱۳٫۶٪+ |
۱۳۹۵ | ۷٬۳۷۹ | ۲٫۴٪− |
مردم شناسی
[ویرایش]اکثریت مردم آیت منطقه و ایلات لرتبار مانند لشنی[۹] و چهارراهی[۱۰][۱۱] در منطقه زندگی می کنند که همگی امروزه به زبان فارسی و لری صحبت می کنند.[۱۲][۱۳]طایفه لشنی یکی از طوایف ایل زند از شاخه لرهای شمالی می باشند که به همراه کریم خان به استان فارس وارد شدند.[۱۴]
دانشگاهها
[ویرایش]- دانشگاه آزاد اسلامی واحد آباده طشک
- دانشگاه پیام نور آباده طشک
اقتصاد
[ویرایش]اقتصاد شهرستان به مردمان روستای خواجه جمالی و معادن و رودهای بالا دست است شغل اکثر مردم آباده طشک کشاورزی، دامداری و معدنکاری میباشددر روستای خواجه جمالی. آباده طشک از قطبهای کشاورزی و معدنی منطقه است. شهرک صنعتی آباده طشک با ۸۶ هکتار مساحت از مراکز صنعتی این شهرستان است.[۱۵]
محصولات کشاورزی
[ویرایش]آباده طشک دارای محصولات باغی از قبیل پسته، انار، بادام، زیتون، هلو، زردآلو، گردو، آلو، آلو بخارا دیم، شلیل، سیب، انگور و غیره میباشند و محصولات کشاورزی آن نیز گندم، جو، ذرت، ترتی کالر، ارزن، منداب، کنجد، گوجه فرنگی، خیار سبز، لوبیا، عدس، نخود و غیره میباشند.[نیازمند منبع]
صنایع دستی
[ویرایش]با وجود زندگی روستایی و عشایری این منطقه دارای صنایع دستی فراوان از قبیل: قالیبافی، گلیم بافی، جاجیم بافی، حرمی بافی، شیرکی بافی، خورجین بافی، گیوه بافی، لوده بافی، طناب بافی، شال و جوراب بافی، لتف بافی (سیاه چادر عشایر) فعال بوده و تولید میشود.[نیازمند منبع]
معادن
[ویرایش]آباده طشک از قطبهای معدنی فارس و کشور میباشد. وجود دو مجتمع سنگ چینی تنگ حنا و چاه سوارآغا بزرگترین مجتمع سنگ چینی خاورمیانه و معادن دیگری مثل کرومیت خواجه جمالی، منگنزخواجه جمالی، منژیت آهن، سولفات و گچ، سیلیس و غیره باعث شده این منطقه از قطبهای معدنی باشد.[۱۶]
مراکز درمانی
[ویرایش]- بیمارستان امام هادی
- مرکز جامع سلامت شهری آباده طشک
پارک ملی بختگان
[ویرایش]پارک ملی بختگان با وسعت بیش از ۳۰۰ هزار هکتار در فاصله ۱۵ کیلومتری آباده طشک واقع شده و متشکل از دریاچه بختگان و جزیره نرگس است که با پوشش گیاهی متنوع و گونههای متفاوت جانوری و پرندگان مهاجر از جمله فلامینگو، پلیکان، درنا، اردک و غاز وحشی مکانی مناسب جهت بازدید گردشگران میباشد.[۱۷]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
- ↑ اصطخری، ابوالحق ابراهیم (۱۳۴۷). المسالک و الممالک/به کوشش ایرج افشار. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
- ↑ حدود العالم من المشرق الی المغرب/به کوشش منوچهر ستوده (۱۳۶۲). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
- ↑ ابن بلخی (۱۳۴۳). فارسنامه/به کوشش علینقی بهورزی. شیراز: اتحادیه مطبوعاتی فارس.
- ↑ مستوفی، حمدالله بن ابیبکر (۱۳۹۶). نزههالقلوب/تصحیح میرهاشم محدث. تهران: سفیر اردهال.
- ↑ فسایی، حسن بن حسن (۱۲۷۵). تاریخ فارسنامه ناصری. تهران: سنایی.
- ↑ «پیشینه تاریخی آباده طشک». دانشنامه گردشگری نیریز.
- ↑ «آباده طشک». سیری در ایران.
- ↑ «ایلات و عشایر شهرستان نیریز: : دانشنامه مردمشناسی نیریز». neyrizema.ir. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۹.
- ↑ یادداشت مؤلف ). از ایلات متفرقه فارس. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 90 ).
- ↑ «چهار راهی - معنی "چهار راهی"». کلمه جو. ۲۰۲۲-۱۱-۲۶. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۲.
- ↑ «بررسی فرایندهای آوایی در گویش آباده طشک در مقایسه با فارسی معیار با رویکرد واج شناسی زایشی». پرتال جامع علوم انسانی. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۹.
- ↑ رمضانی, فرانک (2021-08-23). "بررسی فرایندهای آوایی در گویش آباده طشک در مقایسه با فارسی معیار با رویکرد واجشناسی زایشی". زبانشناسی و گویش های خراسان. 13 (1): 275–298. doi:10.22067/jlkd.2021.69640.1022. ISSN 2008-7233.
- ↑ «بررسی نقش و جایگاه ایل لشنی در تحولات ایالت فارس از اواخر صفویه تا پایان قاجاریه». پرتال جامع علوم انسانی. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۱۱.
- ↑ «شهرک صنعتی آباده طشک نی ریز». سازمان شهرکهای صنعتی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۰.
- ↑ «آباده طشک در بخش معدن ظرفیتهای فراوانی دارد». باشگاه خبرنگاران جوان.
- ↑ «اعتراض ۳۵ انجمن محیط زیستی به ساخت جاده در پارک ملی بختگان». رادیوزمانه. ۱۴ اسفند ۱۳۹۳. دریافتشده در ۵ مارس ۲۰۱۵.