آدولف وینداوس - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
آدولف وینداوس | |
---|---|
زادهٔ | ۲۵ دسامبر ۱۸۷۶ |
درگذشت | ۹ ژوئن ۱۹۵۹ (۸۲ سال) |
ملیت | آلمانی |
محل تحصیل | دانشگاه هومبولت برلین دانشگاه فرایبورگ |
شناختهشده برای | شناسایی بیماری راشیتیسم و نقش حیاتی در کشف ویتامین |
جوایز | جایزه نوبل شیمی (۱۹۲۸) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | شیمی آلی زیستشیمی |
محل کار | دانشگاه فرایبورگ دانشگاه گوتینگن |
دانشجویان دکتری | آدولف بوتنانت |
آدولف اوتو راینهولد وینداوس (به آلمانی: Adolf Otto Reinhold Windaus) شیمیدان، طبیعیشناس و محقق بزرگ آلمانی به سال ۱۸۷۶ در برلین متولد شد. به تحصیل در رشتهٔ شیمی پرداخت و در سال۱۹۰۷ موفق به کسب دکترا شد. سپس به سمت استادی نائل گردید اما لحظهای از تحقیق و پژوهش غافل نبود. وی متوجه شد که در مورد عناصر سازنده بدن انسان و نیز مواد لازم برای سلامتی آن تحقیقات جامعی صورت نگرفتهاست پس از دانش خود در علم شیمی در جهت شناخت بدن و نیازهای آن سود جست. با دانشگاههای بسیاری همکاری کردو از کمک اساتید بسیاری بهره برد. بیماری نرمی استخوان (راشیتیسم) را بهطور کامل شناسایی نمود و عوامل مؤثر ایجاد و درمان آن را مشخص کرد. او نخست شخصی بود که نقش حیاتی ویتامینها را کشف و مطرح نمود. سرانجام به پاس یک عمر تلاش پیگیری در ۱۹۲۸ موفق به دریافت جایزهٔ نوبل گردید. این دانشمند برجسته در سال ۱۹۵۶ در گذشت. از جمله فعالیتهای مهم شناسایی بیماری راشیتیسم و نقش حیاتی در کشف ویتامین داشت.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ صوفی، مریم. زندگینامه دانشمندان جهان. چاپ هشتم تهران: نشر جاجرمی، 1387.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Adolf Windaus». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۴.