ارنست فیشر - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ارنست فیشر | |
---|---|
زادهٔ | 10 November 1918 Solln, near مونیخ, امپراتوری آلمان |
درگذشت | ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۰۷ (۸۸ سال) Munich, آلمان |
ملیت | Germany |
محل تحصیل | دانشگاه فنی مونیخ |
شناختهشده برای | شیمی آلی فلزیs فروسن |
جوایز | جایزه نوبل شیمی (1973) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | شیمی |
محل کار | دانشگاه فنی مونیخ |
استاد راهنما | والتر هیبر |
ارنست اوتو فیشر (به آلمانی: Ernst Otto Fischer) شیمیدان آلمانی است که به خاطر مطالعات مستقلی که بر روی فلزهای آلی انجام دادهاند به طور مشترک به همراه جفری ویلکینسون در سال ۱۹۷۳ موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شد.[۱]
زندگینامه
[ویرایش]فیشر در شهر سولن در نزدیکی مونیخ زاده شدهاست. پدر و مادر او استاد فیزیک در دانشگاه فنی مونیخ بودند. در سال ۱۹۳۷ تحصیلاتش را به پایان رساند و دو سال به خدمت اجباری نظامی رفت که خدمت او با جنگ جهانی دوم همزمان بود و در لهستان، فرانسه، و روسیه خدمت کرد.
منابع
[ویرایش]- ↑ "The Nobel Prize in Chemistry ۱۹۷۳" (به انگلیسی). Nobelprize.org. Retrieved 2008-10-06.