آرام‌سازی ترافیک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دو اقدام آرام‌کننده ترافیک در جاده‌ای در انگلستان: دست‌انداز (دو پد قرمز رنگ در جاده) و گشادسازی و بزرگ‌سازی پیاده‌رو (که با تیرهای سیاه و خطوط راه راه‌های سفید مشخص شده‌اند)

آرام سازی ترافیک (به انگلیسی:Traffic calming) از طراحی فیزیکی و سایر اقدامات برای بهبود ایمنی رانندگان، عابران پیاده و دوچرخه سواران استفاده می‌کند. این عمل به ابزاری برای مبارزه با سرعت غیرمجاز و سایر رفتارهای ناایمن رانندگان در محله‌ها تبدیل شده‌است.[۱] هدف آن تشویق رانندگی ایمن تر، مسئولیت پذیرتر و کاهش بالقوه جریان ترافیک است. برنامه ریزان شهری و مهندسان ترافیک راهبردهای زیادی برای آرام کردن ترافیک دارند، از جمله جاده‌های باریک و ایجاد دست انداز. چنین اقداماتی در استرالیا و اروپا (به ویژه اروپای شمالی) رایج است، اما در آمریکای شمالی کمتر استفاده می‌شود.[۲]

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Caves, R. W. (2004). Encyclopedia of the City. Routledge. p. 674. ISBN 978-0-415-86287-5.
  2. Hass-Klau, Carmen (February 1985). "Trying to calm the motor car". Town and Country Planning: 51–53.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Traffic calming در ویکی‌انبار