خیابان کامل - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در برنامه ریزی شهری و مهندسی ترافیک، خیابان کامل به راه‌های ارتباطی گفته می‌شود که به منظور ایجاد دسترسی امن، جذاب و راحت برای تمام کاربران اعم از عابر پیاده، دوچرخه سواران، خودروها و وسائل حمل و نقل عمومی طراحی و مورد استفاده قرار گرفته باشند. در ایالات متحده آمریکا، سیاست‌های رسمی که به تشویق یا الزام این شرایط بپردازند «سیاست‌های خیابان کامل» خوانده می‌شوند.

نظر متخصصین

موافقان این سیاست‌ها عقیده دارند که پیروی از این خط مشی‌ها منافع زیر را در بر دارد:

بهبود امنیت
کاهش هزینه‌های حمل و نقل
ارائه راه حل‌های جایگزین برای خودروهای شخصی
تشویق کاربران به حفظ سلامت از طریق پیاده‌روی و دوچرخه سواری
ایجاد حس مکان
بهبود کارکردهای اجتماعی
بالابردن ارزش املاک مجاور

در مقابل مخالفان زیرساخت‌های خودرو محور را به عنوان گزینه مناسب تری برای هزینه کردن منابع عمومی معرفی می‌کنند و عقیده دارند که تشویق عمومی به جایگزینی خودرو شخصی باعث محدود شدن آزادی‌های شخصی می‌شود.

اجزاء یک خیابان کامل

اتحادیه ملی خیابان‌های کامل خیابان‌هایی که به منظور امنیت تمام کاربران و نه فقط سرنشینان خودروهای شخصی طراحی شده‌اند را به عنوان یک خیابان کامل معرفی می‌کند. اجزاء طراحی این خیابان‌ها بسته به مکان متفاوت است اما مشترکاً شامل موارد زیر می‌باشد:

زیرساخت پیاده: مثل پیاده رو، خط عابر پیاده شامل جزیره‌های میانی عابر پیاده و خطوط برجسته عابر پیاده، علائم مشخص عابر پیاده مثل تابلوهای مخصوص و علائم صوتی برای کاربران نابینا
آرام سازی ترافیک: روش‌هایی برای کاهش سرعت خودروهای عبوری
دوچرخه: پیش‌بینی مسیر مخصوص دوچرخه یا شانه‌های عریض
حمل و نقل عمومی: مثل مسیر مخصوص عبور اتوبوس

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Complete Streets». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰۱۲.