آزادی حرکت - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
بخشی از مقالات مرتبط با |
آزادی |
---|
مفاهیم |
بر پایه نوع |
بر پایه حق |
همچنین ببینید |
آزادی حرکت، آزادی نقل مکان یا آزادی مسافرت مفهومی حقوق بشر است که قوانین اساسی دولتها متعددی بدان احترام میگذارند. چنانکه در ماده ۱۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده:
- هر شهروندی سزاوار و محق به داشتن آزادی جابه جایی در داخل یک کشور [حرکت از نقطهای به نقطهای دیگر] و اقامت در [در هر نقطهای] درون مرزهای مملکت است،[۱]
- هر انسانی محق به ترک هر کشوری، از جمله کشور خود، یا بازگشت به کشور خویش است.[۲]
مبنای فلسفی حق حرکت
[ویرایش]دانشوران بر اساس مبانی گوناگون فلسفی برای یک حق جهانی حرکت استدلال کردهاند:
- ایدهٔ مالکیت مشترک زمین
- حقی طبیعی برای حرکت پیش از ایجاد دولتهای ملی وجود داشتهاست
- اخلاقیات جهان وطنی
- اندیشههای فایده گرایانه در خصوص مزایای مهاجرت هم به کشور پذیرنده و هم برای مهاجران.[۳]
برخی حامیان مهاجرت بیشتر نظیر حزب لیبرترین ایالات متحده آمریکا، جامعه جهانی آزادی فردی، و براین کپلن اقتصاددان، میگویند که بشر حق بشری بنیادینی برای حرکت نه فقط درون دولتها بلکه بین دولتها را دارد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Postema, Gerald (1997). Racism and the law: the legacy and lessons of Plessy. Springer Science+Business Media. p. 48. ISBN 978-0-7923-4665-4.
- ↑ Universal Declaration of Human Rights article 13
- ↑ “Defining a Right to Move? Reflections on ‘Ethics of Migration’ Conference” by James Farrer and Devin T. Stewart. Policy Innovations. January 6, 2010