اقتصاد کره شمالی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اقتصاد کره شمالی
واحد پولوون کره شمالی (KPW, ₩)
سال تقویمی
گروه
اقتصاد با درآمد پایین[۱]
آمارها
جمعیتافزایش 25,666,161 (2019)[۲]
تولید ناخالص داخلی
}} کره شمالی به‌طور مستقل و قابل اتکا آماری منتشر نکرده. این آمار بر اساس بانک کره و تحقیقات دست دوم دیگر است.
رتبه
رشد تولید ناخالص داخلی
−4.5% (2020)
سرانه تولید ناخالص داخلی
رتبه سرانه تولید ناخالص داخلی
تولید ناخالص داخلی هر بخش
جمعیت زیر خط فقر
N/A
N/A
نیروی کار
نیروی کار
بر پایه شغل
بی‌کاریرشد منفی 2.81% (2020 est.)
صنایع اصلی
محصولات نظامی، ماشین‌سازی، مواد شیمیایی، معدن (زغال‌سنگ، سنگ آهن، سنگ آهک، منیزیت، گرافیت، مس، روی، سرب و فلزات گرانبها)، کشاورزی، متالورژی، منسوجات، فرآوری مواد غذایی[۴]
N/A
تجارت خارجی
صادرات$4.582 billion (2017 est.)[۴]
کالاهای صادراتی
مواد معدنی، محصولات متالورژی، تولیدات (از جمله تسلیحات)، منسوجات، کشاورزی و شیلات products[۴]
شرکای اصلی صادرات
وارداتکاهش $2.32 billion (2018 est.)[۴]
کالاهای وارداتی
نفت، زغال‌سنگ کک، ماشین آلات و تجهیزات، منسوجات، غلات[۴]
شرکای اصلی واردات
کاهش $1.878 billion (December 31, 2015, est.)[۴]
استقراض ناخالص خارجی
$20 billion (2011 est)"/>
امور مالی عمومی
تراز بودجه
−0.4% (of GDP) (2007 est.)[۴]
درآمدها3.2 billion (2007 est.)[۴]
مخارج3.3 billion (2007 est.)[۴]
منبع اصلی داده‌ها: اطلاعات‌نامهٔ جهان سازمان سیا
همهٔ مقدارها -مگر موردهای ذکرشده- به دلار آمریکا است

اقتصاد کره شمالی یک اقتصاد متمرکز برنامه‌ریزی شده است. این اقتصاد پس از بنیان‌گذاری ایدئولوژی جوچه، دارای نقش طرح‌های تخصیصی بازار آزاد محدودی بوده است ولی با این حال، روند مشارکت و ظهور بازارهای آزاد در این کشور روندی افزایشی داشته‌ است.[۹][۱۰] تا تاریخ ۲۰۲۲، کره شمالی به پایبندی اساسی خود به اقتصاد دستوری متمرکز ادامه می‌دهد. این کشور دارای مجموع تولید ناخالص داخلی ۲۸٫۵۰۰ میلیارد دلار تا سال ۲۰۱۶ بوده است. برخی از آزادسازی‌های اقتصادی، به ویژه پس از به قدرت رسیدن کیم جونگ اون در سال ۲۰۱۲ میلادی، وجود داشته‌است، اما گزارش‌های متضادی بر سر قوانین و مصوبات خاص آن نیز در منابع موجود است.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶] از دهه ۱۹۹۰، فعالیت بازارهای غیررسمی افزایش یافته است و نظام تمامیت‌خواه کره شمالی فعالیت این بازار غیر رسمی را مجاز و یا حداقل تحمل کرده‌است.[۱۷] این بازارها به نام «Jangmadang» نامیده می‌شوند و در نتیجه فروپاشی اقتصادی در دهه ۱۹۹۰ میلادی و به دلیل ناتوانی نظام سیاسی در توزیع غذا در بین مردم شکل گرفتند.[۱۸]

فروپاشی بلوک شرق از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۲، و سقوط منبع اقتصادی اصلی کره شمالی ،اتحاد جماهیر شوروی، اقتصاد کره شمالی را وادار کرد تا روابط اقتصادی خارجی خود را دوباره تنظیم و تغییر دهد. از نتایج این تغییرات می‌توان به افزایش مبادلات اقتصادی با کره جنوبی اشاره کرد. چین بزرگ‌ترین شریک تجاری کره شمالی است. ایدئولوژی جوچه کره شمالی منجر به خودبسندگی این کشور در محیط تحریم‌های بین‌المللی شده است.[۱۹] در حال حاضر اقتصاد کنونی کره شمالی هنوز تحت سلطه صنایع دولتی و مزارع جمعی است. با این‌حال، سرمایه‌گذاری خارجی و استقلال شرکت‌ها افزایش یافته‌است.

کره شمالی از عواقب جنگ کره تا اواسط دهه ۱۹۷۰ تولید ناخالص داخلی مشابهی با همسایه خود کره جنوبی داشت،[۲۰][۲۱] اما در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل قرن بیست و یکم تولید ناخالص داخلی سرانه کمتر از ۲۰۰۰ دلار را ثبت کرد. در سال ۲۰۱۸، بانک کره، کره جنوبی رشد تولید ناخالص داخلی کره شمالی را ۴٫۱-٪ تخمین زد.[۲۲] برای اولین بار، در سال ۲۰۲۱، بخش خصوصی کره شمالی از بخش دولتی پیشی گرفت.[۲۳][۲۴]

نگارخانه

[ویرایش]
  • نمودار ساده شده روند برنامه ریزی سیاست‌های اقتصادی کره شمالی را نشان می‌دهد
    نمودار ساده شده روند برنامه ریزی سیاست‌های اقتصادی کره شمالی را نشان می‌دهد
  • مقایسه روند تولید ناخالص داخلی سرانه دو کره از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۷ (در 1990 Geary–Khamis dollars )
    مقایسه روند تولید ناخالص داخلی سرانه دو کره از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۷ (در 1990 Geary–Khamis dollars )
  • برآورد تولید ناخالص داخلی سرانه تاریخی کره شمالی
    برآورد تولید ناخالص داخلی سرانه تاریخی کره شمالی
  • صادرات کره شمالی (نسبی)
    صادرات کره شمالی (نسبی)

رشد تولید ناخالص داخلی بر اساس سال

[ویرایش]
رشد تولید ناخالص داخلی بر اساس سال (تخمین بانک کره)
۱۹۹۰ ۱۹۹۵ ۱۹۹۹ ۲۰۰۰ ۲۰۰۱ ۲۰۰۲ ۲۰۰۳ ۲۰۰۴ ۲۰۰۵ ۲۰۰۶ ۲۰۰۷ ۲۰۰۸ ۲۰۰۹ ۲۰۱۰ ۲۰۱۱ ۲۰۱۲ ۲۰۱۳ ۲۰۱۴ ۲۰۱۵ ۲۰۱۶ ۲۰۱۷ ۲۰۱۸ ۲۰۱۹ ۲۰۲۰
۴٫۳٪ -۴٫۴٪ ۶٫۱٪ ۰٫۴٪ ۳٫۸٪ ۱٫۲٪ ۱٫۸٪ ۲٫۱٪ ۳٫۸٪ -۱٫۰٪ -۱٫۲٪ ۳٫۱٪ -۰٫۹٪ -۰٫۵٪ ۰٫۸٪ ۱٫۳٪ ۱٫۱٪ ۱٫۰٪ -۱٫۱٪ ۳٫۹٪ -۳٫۵٪ -۴٫۱٪ ۰٫۴٪ -۴٫۵٪

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "World Bank Country and Lending Groups". datahelpdesk.worldbank.org. بانک جهانی. Retrieved September 29, 2019.
  2. ↑ "Population, total – Korea, Dem. People's Rep". data.worldbank.org. World Bank. Retrieved June 24, 2021.
  3. ↑ CNBC (July 20, 2017). "North Korea's 2016 economic growth climbs to 17-year high despite sanctions targeting nuclear program". CNBC.
  4. ↑ ۴٫۰۰ ۴٫۰۱ ۴٫۰۲ ۴٫۰۳ ۴٫۰۴ ۴٫۰۵ ۴٫۰۶ ۴٫۰۷ ۴٫۰۸ ۴٫۰۹ ۴٫۱۰ ۴٫۱۱ ۴٫۱۲ ۴٫۱۳ "EAST ASIA/SOUTHEAST ASIA :: KOREA, NORTH". CIA.gov. Central Intelligence Agency. Retrieved April 27, 2020.
  5. ↑ "North Korea's Economy Is Growing at Its Fastest Pace Since 1999". July 21, 2017 – via www.bloomberg.com.
  6. ↑ "Labor force, total – Korea, Dem. People's Rep". data.worldbank.org. World Bank. Retrieved April 27, 2020.
  7. ↑ "Employment to population ratio, 15+, total (%) (modeled ILO estimate) – Korea, Dem. People's Rep". data.worldbank.org. World Bank & ILO. Retrieved April 27, 2020.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "OEC – North Korea (PRK) Exports, Imports, and Trade Partners". oec.world. Archived from the original on January 13, 2021. Retrieved June 24, 2021.
  9. ↑ Frank, Ruediger (April 6, 2017). "Consumerism in North Korea: The Kwangbok Area Shopping Center". 38 North. U.S. –Korea Institute, Johns Hopkins University School of Advanced International Studies. Archived from the original on April 11, 2017. Retrieved April 10, 2017.
  10. ↑ "North Korea's private sector overtakes state for first time under Kim Jong-un". The Independent (به انگلیسی). December 16, 2021. Retrieved December 17, 2021.
  11. ↑ Andrew Jabobs (October 14, 2012). "North Koreans See Few Gains Below Top Tier". The New York Times. Archived from the original on October 15, 2012. Retrieved October 15, 2012.
  12. ↑ Ruediger Frank (October 2, 2012). "An Atmosphere of Departure and Two Speeds, Korean Style: Where is North Korea Heading?". 38 North. School of Advanced International Studies. Archived from the original on October 24, 2012. Retrieved October 25, 2012.
  13. ↑ Jeff Baron (March 11, 2013). "Book Review: A CAPITALIST IN NORTH KOREA". 38 North. School of Advanced International Studies. Archived from the original on March 13, 2013. Retrieved March 11, 2013.
  14. ↑ Andrei Lankov (April 29, 2014). "Capitalism in North Korea: Meet Mr X, one of the new business elite". The Guardian. Archived from the original on July 14, 2014. Retrieved July 13, 2014.
  15. ↑ Andrei Lankov (March 27, 2014). "N Korea and the myth of starvation". Al Jazeera. Archived from the original on November 21, 2014. Retrieved November 8, 2014.
  16. ↑ Baron, Jeff (September 7, 2017). "What if Sanctions Brought North Korea to the Brink? "Well, in 1941..."". 38 North. U.S. -Korea Institute, Johns Hopkins University School of Advanced International Studies. Retrieved September 11, 2017.
  17. ↑ Yeo, Andrew (2021). "State, Society and Markets in North Korea". Cambridge University Press (به انگلیسی). doi:10.1017/9781108888592. ISBN 978-1-108-88859-2.
  18. ↑ "A Changing North Korea".
  19. ↑ مالکیت عمومی این مقاله حاوی محتوای تحت مالکیت عمومی از سند Savada, Andreas Matles, ed. (1994). «North Korea: A Country Study». Library of Congress Country Studies است.
  20. ↑ Perry, Mark J. (December 21, 2011) Institutions Matter: Real Per Capita GDP in North and South Korea بایگانی‌شده در ژوئیه ۲۶, ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine Intellectual Takeout, Retrieved May 9, 2013
  21. ↑ Maddison, Angus "The World Economy A Millennial Perspective", OECD Development Studies Centre, شابک ‎۹۲−۶۴−۰۲۲۶۱−۹, (Published 2004), Table A3-c, also available on the Internet at "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on May 30, 2012. Retrieved May 9, 2013.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  22. ↑ "Gross Domestic Product Estimates* for North Korea in 2018" (PDF). Bank of Korea. July 26, 2019. Archived from the original (PDF) on June 8, 2020. Retrieved May 15, 2020.
  23. ↑ "Private sector overtakes state as North Korea's top economic actor under Kim – S.Korea". WTVB | 1590 AM · 95.5 FM | The Voice of Branch County (به انگلیسی). Retrieved December 17, 2021.
  24. ↑ Shin, Hyonhee (December 16, 2021). "Private sector grows in North Korea". Manning River Times (به انگلیسی). Retrieved December 17, 2021.

پیوند به بیرون

[ویرایش]


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «note» وجود دارد، اما برچسب <references group="note"/> متناظر پیدا نشد. ().

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اقتصاد_کره_شمالی&oldid=36592248»