ال گور - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله دربارهٔ معاون رئیس جمهور سابق ایالات متحده آمریکا است. برای دیگر کاربردها، ال گور (ابهام‌زدایی) را ببینید.
ال گور
پرتره رسمی، ۱۹۹۴
چهل و پنجمین معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۲۰ ژانویه , ۱۹۹۳ – ۲۰ ژانویه , ۲۰۰۱
رئیس‌جمهوربیل کلینتون
پس ازدن کویل
پیش ازدیک چینی
سناتور ایالات متحده
از تنسی
دوره مسئولیت
۳ ژانویه , ۱۹۸۵ – ۳ ژانویه , ۱۹۹۳
پس ازهاوارد بیکر
پیش ازهارلن متیوس
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده
از تنسی
دوره مسئولیت
۳ ژانویه ۱۹۷۷ – ۳ ژانویه ۱۹۸۵
پس ازجو ل. اوینز
پیش ازبارت گوردون
حوزه انتخاباتی
اطلاعات شخصی
زاده
آلبرت آرنولد گور جونیور

۳۱ مارس ۱۹۴۸ ‏(۷۶ سال)
واشنتگتن دی.سی. ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیحزب دموکرات
همسر(ان)تیپر گور (ا. ۱۹۷۰–۲۰۱۰)
فرزندانکارنا
کریستین
سارا
آلبرت سوم
والدینآلبرت گور، سینیور
پلین لافون گور
تحصیلاتدانشگاه هاروارد (بی‌ای)
دانشگاه وندربیلت
جایزه‌های غیرنظامیجایزه صلح نوبل ۲۰۰۷
امضا
وبگاه
خدمات نظامی
وفاداری ایالات متحده
خدمت/شاخه نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا
سال‌های خدمت۱۹۶۹–۱۹۷۱
درجه سرباز وظیفه
یگانتیپ ۲۰ مهندس ایالات متحده
جنگ‌ها/عملیات‌جنگ ویتنام
نشان‌های نظامیمدال خدمات دفاع ملی

آلبرت آرنولد گور جونیور (به انگلیسی: Albert Arnold Gore, Jr.‎)‏ (۳۱ مارس ۱۹۴۸) مشهور به اَل گور، فعال محیط زیست و سیاست‌مدار آمریکایی برنده جایزه صلح نوبل است. وی از ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۵ نمایندهٔ مجلس نمایندگان آمریکا از ایالت تنسی و از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۳ سناتور این ایالت بود. او همچنین به عنوان معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ در دورهٔ ریاست جمهوری بیل کلینتون خدمت کرده‌است.

وی در مجلس سنای ایالات متحده آمریکا لوایحی را برای توسعهٔ فناوری اطلاعات و ارتباطات پیشنهاد داد. به‌خصوص لایحهٔ موسوم به «لایحهٔ گور» برای ایجاد «زیرساخت ملی اطلاعات» (National Information Infrastructure (NII)) ایالات متحده آمریکا ارائه شد، که با عنوان «قانون پردازش با کارایی بالا» (High Performance Computing Act of 1991 (HPCA)) به تصویب رسید و هدفش «تضمین استمرار رهبری ایالات متحده در پردازش با کیفیت بالا» بوده‌است. وی از اصطلاح بزرگراه اطلاعاتی استفاده کرد و در زمانی که معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده بود نقشی مهم در توسعه زیرساخت اینترنت داشت.[۱][۲][۳]

ال گور در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۰ از حزب دموکرات نامزد بود ولی در انتخاباتی که یکی از نزدیک‌ترین رقابت‌های ریاست جمهوری در تاریخ بود، گور برندهٔ مجموع آرای مردمی، اما پس از بازشماری آرای ایالت فلوریدا بازندهٔ کالج انتخاباتی با رای ۲۶۷ بر ۲۷۱ شد و در نتیجه انتخابات را به جورج بوش باخت.[۴]

او از جملهٔ مشهورترین فعالان غیردولتی در باب مسائل صلح جهانی و محیط زیست به خصوص مسئله گرم شدن زمین است. در سال ۲۰۰۷ ال گور همراه با مجمع بین‌المللی تغییرات آب‌وهوایی، که یک هیئت بین دولتی در رابطه با تغییرات اقلیمی است برندهٔ جایزه صلح نوبل شد. وی همچنین برای مستندش به نام یک حقیقت ناراحت‌کننده در باب اثر گلخانه‌ای و گرم شدن زمین موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم مستند (۲۰۰۷) و برای نسخه صوتی کتابش یک حقیقت ناراحت‌کننده برنده جایزه گرمی بهترین متن صوتی (۲۰۰۹) شده‌است.[۵] او در سال ۲۰۰۷ در فهرست شخص سال مجله تایم دوم شد.[۶] ال گور همچنین عضو هیئت‌مدیره شرکت اپل و مشاور ارشد گوگل است.[۷]

سرآغاز زندگی و آموزش

[ویرایش]

ال گور زادهٔ واشینگتن دی سی، و فرزند دوم از دو فرزند آلبرت گور پدر، نمایندهٔ مجلس ایالات متحده و بعدها سناتور ایالات متحده از تنسی، و پائولین لافن گور، نخستین حقوق‌دان زن از دانشگاه خود بوده‌است.[۸] او تا حدودی از مهاجران اسکاتلندی-ایرلندی است که برای اولین بار در اواسط قرن ۱۷ در ویرجینیا مستقر شدند، و بعد از جنگ انقلاب به تنسی نقل مکان کردند.[۹] خواهر بزرگتر او نانسی لافن گور، که در سال ۱۹۳۸ متولد شده‌بود، در سال ۱۹۸۴ در اثر سرطان ریه درگذشت.[۱۰] در طول سال‌های تحصیل ال گور با خانواده‌اش در فیرفکس هتل در بخش دیپلمات‌نشین در واشینگتن دی سی زندگی می‌کردند.[۱۱] در طول ماه‌های تابستان، او در مزرعهٔ خانوادگی خود در کارتیج، تنسی، که در آن گورها (خانوادهٔ گور) به کشت تنباکو و یونجه[۱۲][۱۳] و پرورش احشام مشغول بودند کار کرده‌است.[۱۴]

گور در سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۵ در مدرسهٔ سنت آلبانز، که یک پیش‌دانشگاهی روزانه و مدرسه شبانه‌روزی غیرانتفاعی پسرانه در واشینگتن دی سی بود تحصیل می‌کرد.[۱۵] او کاپیتان تیم فوتبال بود، در تیم دو و میدانی پرتاب دیسک می‌کرد. وی همچنین در بسکتبال، فعالیت‌های هنری و دولتی شرکت می‌کرد[۱۶] او دبیرستان را به عنوان نفر بیست و پنجم از کلاس ۵۱ نفره خود به پایان رساند و برای دانشگاه هاروارد تقاضای پذیرش کرد که پذیرفته شده و از آنجا فارغ‌التحصیل شد.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Summer1993.txt
  2. ↑ Roads and Crossroads of the Internet History
  3. ↑ Al Gore's Pileup on the Information Superhighway
  4. ↑ George W. Bush, et al., Petitioners v. Albert Gore, Jr., et al., 531 U.S. 98 (2000).
  5. ↑ "The 51st Annual Grammy Awards Winners List". Category 79: Best Spoken Word Album. National Academy of Recording Arts and Sciences. 2008. Archived from the original on 4 July 2010. Retrieved June 26, 2010.
  6. ↑ Bono (December 19, 2007). "Time Person of the Year 2007 Runners-Up: Al Gore". Time. Retrieved June 26, 2010.
  7. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۰.
  8. ↑ http://content.time.com/time/printout/0,8816,997752,00.html Jump up to: a b c d e f g Tumulty,Karen (August 21, 2000). "Democratic Convention: The Women Who Made Al Gore". Time. Retrieved June 29, 2010.
  9. ↑ Turque, Inventing Al Gore, p. 8.
  10. ↑ http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/choice2000/gore/cron.html Jump up to: a b c d e f "Gore Chronology". Frontline, Choice 2000. PBS. Retrieved June 26, 2010.
  11. ↑ http://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/campaigns/wh2000/stories/gore101099a.htm Jump up to: a b c d e Maraniss, David; Nakashima, Ellen (October 10, 1999). "Al Gore, Growing Up in Two Worlds". The Washington Post. Retrieved June 28, 2010.
  12. ↑ http://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/campaigns/galleries/lifeofgore/photo3.htm The Tennessean (photo) (December 31, 1999). "The Life of Al Gore, Growing Up". The Washington Post. Retrieved June 28, 2010.
  13. ↑ http://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/campaigns/galleries/lifeofgore/photo4.htm Associated Press (photo) (December 31, 1999). "The Life of Al Gore, Growing Up". The Washington Post. Retrieved June 28, 2010.
  14. ↑ Zelnick, Bob (1999). Al Gore: A Political Life. Regnery Publishing. ISBN 0-89526-326-2.
  15. ↑ https://www.washingtonpost.com/ Jump up to: a b c d e f g Maraniss, David; Nakashima, Ellen (March 18, 2000). "Gore's Grades Belie Image of Studiousness". The Washington Post. Retrieved June 29, 2010.
  16. ↑ St. Albans Class of 1965 (photo) (December 31, 1999). "The Life of Al Gore, Growing Up". The Washington Post. Retrieved June 28, 2010.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ال گور موجود است.
پیشین:
محمد یونس
گرامین بانک 		برنده جایزه صلح نوبل
۲۰۰۷ 		پسین:
مارتی آهتیساری
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ال_گور&oldid=39182525»