امپراتوری فرانک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

امپراتوری فرانک‌ها
۴۸۱ میلادی–۸۴۳ میلادی
گسترش امپراتوری فرانک
پایتخت	تورنه (۴۳۱–۵۰۸) پاریس (۵۰۸–۷۶۸) آخن (۷۹۵–۸۴۳)
زبان(های) رایج	فرانکی باستان، لاتین
دین(ها)	کلیسای کاتولیک
حکومت	کنفدراسیون
پادشاه امپراتوری فرانک
• ۴۸۱–۵۱۱	کلوویس یکم
• ۶۱۳–۶۲۹	کلوتار دوم
• ۶۲۹–۶۳۹	داگوبرت یکم
• ۷۵۱–۷۶۸	پپن کهتر
• ۷۶۸–۸۱۴	شارلمانی
دوره تاریخی	قرون وسطی
• بنیان‌گذاری	۴۸۱ میلادی
• پیمان وردون	۸۴۳ میلادی
واحد پول	دنیه
پیشین پسین امپراتوری روم غربی فرانک باختری فرانک میانی فرانک خاوری
امروز بخشی از	آلمان  اتریش  اسپانیا  اسلوونی  ایتالیا  بلژیک  جمهوری چک  سان مارینو   سوئیس  فرانسه  کرواسی  لوکزامبورگ  لیختن‌اشتاین  موناکو  هلند   واتیکان

امپراتوری فرانک یا پادشاهی فرانک یا کنفدراسیون فرانک (به لاتین: regnum Francorum)، قلمرویی تحت سلطهٔ فرانک‌ها بود که کنفدراسیونی از قبایل ژرمن در قرون وسطی به‌شمار می‌رفت.

امپراتوری فرانک‌ها یک نظام حکومتی چند مرکزی بود که در آن مجموعه‌ای از بخش‌های در هم تنیده و دارای روابط متقابل توسط منافع شخصی اشراف محلی به یکدیگر اتصال داشتند. در حقیقت این اشراف محلی بودند که انسجام این دستگاه حکومتی را حفظ می‌کردند. در غیاب زیرساخت اداری نهادینه‌شده، تفویض اختیار از رده‌های بالاتر ناگزیر منجر به تقسیم قدرت می‌شد.^[۱] با محوریت مالکیت زمین، امپراتوری فرانک یک نظام سیاسی مالیات‌پایه نبود. نیروهای نظامی پادشاه را اشراف محلی تأمین می‌کردند؛ از این رو پادشاه برای حکومت به رضایت این اشراف نیازمند بود. با این وجود پادشاه نقش فعالی در تمامی قلمروی خود داشت و در امور سیاسی فرا تر از مرکز نیز دخالت می‌کرد. راهبردهای سیاسی طبقه اشراف، هر آن اندازه خود محورانه هم که بود، اساساً حول جایگاه پادشاه صورت می‌گرفت؛ چرا که پادشاه به عنوان ثروت‌مندترین شخص امپراتوری از آن‌ها حمایت مالی می‌کرد و مشروعیت می‌بخشید. در این شرایط پادشاه و حاکمان محلی به‌طور معمول دنبال حصول توافق‌های جمعی از طریق شوراها بودند.^[۲]

• TABLE. Capitals of the Frankish Kingdom according to the years, in 509 – 800