اتصال امیتر مشترک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در الکترونیک برای ساخت تقویت کننده از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود که از جملهٔ آنها استفاده از ترانزیستور BJT است، که خود شامل شیوه‌های مختلفی برای اتصال ورودی و خروجی به سه سر ترانزیستور است. یکی از این روش‌ها، روش اتصال امیتر مشترک است.

بهرهٔ این نوع ترانزیستور منفی است و از رابطهٔ زیر محاسبه می‌شود:

مقاومت دیده شده از ورودی به شکل زیر خواهد بود:

${\displaystyle r_{\pi }+(\beta +1)R_{\text{E}}\,}$

مقاومت دیده شده از خروجی، ${\displaystyle r_{\mathrm {o} }}$ موازی با ${\displaystyle R_{\mathrm {c} }}$ است که با توجه به بزرگ بودن مقدار ${\displaystyle r_{\mathrm {o} }}$، می‌توان با تقریب مقاومت خروجی را ${\displaystyle R_{\mathrm {c} }}$ در نظر گرفت.

	تعریف	مقدار (با مقاومت در امیتر)	مقدار (بدون مقاومت امیتر، یعنی RE = ۰)
بهره جریان	${\displaystyle A_{\text{i}}\triangleq {\frac {i_{\text{out}}}{i_{\text{in}}}}\,}$	${\displaystyle \beta \,}$	${\displaystyle \beta }$
بهره ولتاژ	${\displaystyle A_{\text{v}}\triangleq {\frac {v_{\text{out}}}{v_{\text{in}}}}\,}$	${\displaystyle {\begin{matrix}-{\frac {\beta R_{\text{C}}}{r_{\pi }+(\beta +1)R_{\text{E}}}}\end{matrix}}\,}$	${\displaystyle \approx -g_{m}R_{\text{C}}}$
مقاومت ورودی	${\displaystyle r_{\text{in}}\triangleq {\frac {v_{\text{in}}}{i_{\text{in}}}}\,}$	${\displaystyle r_{\pi }+(\beta +1)R_{\text{E}}\,}$	${\displaystyle r_{\pi }}$
مقاومت خروجی	${\displaystyle r_{\text{out}}\triangleq {\frac {v_{\text{out}}}{i_{\text{out}}}}\,}$	${\displaystyle R_{\text{C}}\,}$	${\displaystyle R_{\text{C}}}$

در الکترونیک معمولاً این نوع مدارها را به دو شیوه تحلیل و بررسی می‌کنند:

1. سیگنال بزرگ (تحلیل بایاس یا DC)
2. سیگنال کوچک (تحلیل ac)

• اتصال کلکتور مشترک
• اتصال بیس مشترک
• اتصال درین مشترک
• اتصال سورس مشترک
• اتصال گیت مشترک
• ترانزیستور اثرمیدانی
• ترانزیستور BJT