امیر آرام - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

امیر آرام (زادهٔ ۲۸ آبان ۱۳۳۰) ترانه‌سرا، آهنگساز، نوازنده و خوانندهٔ راک ایرانی مقیم لس‌آنجلس است که در کنار کوروش یغمایی و حبیب محبیان از بنیان‌گذاران موسیقی مستقل ایران به‌شمار می‌روند. ^[۱][۲]

امیر آرام در ۲۸ آبان ۱۳۳۰ در محله‌ی بهارستان تهران متولد شد. وی فعالیت هنری خود را در ۱۶ سالگی، با ساختن آهنگ‌های «شهر نور» و «گردنبند الله» برای منوچهر سخایی که همسر خواهرش بود، آغاز کرد که برای‌ اولین بار در شویِ تلویزیونی چشمک پخش شدند. وی همچون سیاوش قمیشی، از جملهٔ هنرمندانی بود که پس از پایان تحصیل موسیقی در خارج از کشور در اوایل دهه ۱۳۵۰ به ایران بازگشت و به آهنگسازی برای خوانندگانی چون افشین مقدم، شاهرخ، گیتی، ابی و داریوش پرداخت، اما ساخته‌هایش برای شهره و لیلا فروهر، نامش را بیشتر مطرح کرد.

امیر آرام پیش از انقلاب، سه آلبوم با فضاسازی خاص و در سبک سایکدلیک راک اجرا کرد که شامل «هفت روز هفته» و «از زمین تا پلوتون» به ترتیب در سال ۱۳۵۴ و ۱۳۵۵ توسط شرکت «پرسپولیس» ارائه شدند و آلبوم سومی با نام «افعال» که از سرنوشت این آلبوم، اطلاعات موثقی در دست نیست. در آلبوم «هفت روز هفته» برای ایجاد حس توالی ترانه‌ها، با استفاده از صداهای مختلف (از صدای باد و باران گرفته تا صدای موتور ماشین و تصادف) در بین تراک‌ها استفاده شد که در زمان خود، کار نوینی به‌حساب می‌آمد. این آلبوم‌ها در بین جویندگان آثار متفاوت از پاپ مرسوم، موفق بودند. علاوه بر ملودی، کلام اکثر آن‌ها از خود او بود و به سنت موسیقی راک، تکیه بیشتر بر روی موسیقی بود تا کلام. دل‌بستگی امیر آرام به اشعار مولوی و حافظ موجب تلفیق اشعار کلاسیک با موسیقی مدرن شد. شرکت‌های «آرگامان» و «کاسپین» نیز قبل از انقلاب ۱۳۵۷ نسبت به ارائه مجدد آلبوم‌های «هفت روز هفته» و «از زمین تا پلوتون» اقدام کردند و به‌دنبال آن، چندین تک آهنگ ازجمله «مفتعلن»، «دعا»، «سنگ» و «طلسم» از امیر آرام منتشر شد.

وی در سال ۱۳۵۴ ایران را به مقصد انگلستان ترک کرده و سپس در سال ۱۳۵۵ به آمریکا کوچ کرد.

امیر آرام در سال ۱۳۶۰ به لس‌آنجلس مهاجرت کرد و در آنجا فعالیت خود را ادامه داد. وی در آلبوم‌های اولیه خود در لس‌آنجلس، با هنرمندانی همچون ابی، مارتیک، لیلا فروهر، اردشیر فرح، ناصر چشم‌آذر، منوچهر چشم‌آذر، عبدی یمینی، محمد شمس و آندرانیک همکاری کرد که موجب تولید آثار موفق و ماندگاری شد. وی در اواسط دهه هفتاد، به شورای ملی مقاومت ایران پیوست و نام او در میان هنرمندان به عنوان یکی از مخالفان سرسخت جمهوری اسلامی مطرح شد.^[۲]

وی در سال ۱۳۶۱، آهنگ «خاک» را بر روی شعری از ادیب‌الممالک فراهانی با مطلع «برخیز شتربانا بربند کجاوه» ساخت که همچنان جز موفق‌ترین آثار اوست و امضای هنری او به‌شمار می‌رود. دل‌بستگی امیر آرام به مولانا و عرفان باعث شد که مطالعات خود را در این زمینه گسترش داده و طی سالیان اقامت در خارج از ایران، جلسات متعددی را به برگزاری حلقه و مجلس گفت‌وشنود در خصوص عرفان و مولاناشناسی و مباحثی از این‌ دست اختصاص دهد. از امیر آرام تاکنون بیست آلبوم صوتی، سه آلبوم ویدیویی و یک کتاب با نام «گوهر جان» منتشر شده‌است. وی در حال حاضر ساکن لس‌آنجلس است و در استودیوی صدابرداری شخصی‌اش، به ارائه آثار جدید خود می‌پردازد.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «آوای کهکشان ،گفتگو با امیر آرام هنرمند برجسته میهن و مقاومت». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای فارسی، بازبینی‌شده در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۸.

• امیر آرام در اینستاگرام
• امیر آرام در آیتیونز
• امیر آرام در رادیو جوان
• امیر آرام در آپارات
• اجرای زنده صدای شب در برنامه کنسرت بزرگ سیمای ایران سال ۱۳۵۶
• اجرای زنده مُفتَعِلَن " به همراه ارکستر ملی " ، سال ۱۳۵۴
• اجرای تمرینی اگه بارون نباره
• آوای کهکشان، گفتگو با امیر آرام هنرمند برجسته میهن و مقاومت
• مصاحبه رادیو ایرآوا با آقای امیر آرام، هنرمند عضو شورای ملی مقاومت
• آلبوم‌های امیر آرام در شرکت ترانه
• انتشار دو آلبوم تازه از امیر آرام در لس آنجلس
• آلبوم‌های امیر آرام