انسولین گلارژین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انسولین گلارژین
	نمونه ای از انسولین گلارژین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Glaine, Lantus, Toujeo, Abasaglar, others
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a600027
داده‌ها	EU EMA: by INN; US DailyMed: Insulin_glargine;
رده‌بندی داروهای; بارداری	AU: B3 ; ;
روش مصرف دارو	تزریق زیرجلدی
کد ATC	A10AE04 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	AU: فقط با نسخه (اس۴) ; UK: فقط ℞ (POM) ; US: فقط ℞ ; EU: Rx-only ; ℞ (Prescription only);
داده‌های فارماکوکینتیک
اثر دارو	~۱ ساعت
مدت زمان اثر	۲۴ تا ۳۶ ساعت
شناسه‌ها
	نام آیوپاک Recombinant human insulin;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	160337-95-1 ;
IUPHAR/BPS	7572;
دراگ‌بنک	DB00047 ;
کم‌اسپایدر	none;
UNII	2ZM8CX04RZ;
KEGG	D03250 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID0043927 ;
ECHA InfoCard	100.241.126
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C267H404N72O78S6
جرم مولی	۶۰۶۲٫۹۶ g·mol−1
	(صحت‌سنجی)

انسولین گلارژین که با نام های Lantus , Glaineو دیگر نام ها به بازار عرضه می شود، یک انسولین طولانی اثر است که در مدیریت دیابت نوع I و II استفاده می شود.^[۳] این دارو به طور معمول به عنوان انسولین طولانی مدت توصیه شده در انگلستان کاربرد دارد.^[۴] انسولین گلارژین یک بار در روز و به صورت تزریق زیرجلدی استفاده می شود. اثرات آن معمولاً یک ساعت پس از استفاده شروع می شود.

از عوارض جانبی رایج می توان به افت قند خون، مشکلات در محل تزریق، خارش و افزایش وزن اشاره کرد.^[۳] عوارض جانبی جدی شامل افت پتاسیم خون است. در دوران بارداری معمولاً انسولین NPH به جای انسولین گلارژین ترجیح داده می شود.^[۵] پس از تزریق، میکروکریستال‌ها به مدت ۲۴ ساعت به آرامی انسولین ترشح می کنند. این انسولین باعث جذب گلوکز از خون توسط بافت های بدن و کاهش تولید آن توسط کبد می شود.

انسولین گلارژین در سال ۲۰۰۰ برای استفاده پزشکی در ایالات متحده تأیید شد.^[۳] در سال ۲۰۱۷، این دارو سی و سومین داروی پرتجویز در ایالات متحده با بیش از بیست میلیون نسخه بود.^[۶]^[۷]

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ "Insulin glargine Use During Pregnancy". Drugs.com. 6 April 2020. Retrieved 4 September 2020.
↑ "Lantus 100 units/ml solution for injection in a cartridge - Summary of Product Characteristics (SmPC)". (emc). Retrieved 7 May 2020.
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ ^۳٫۴ "Insulin Glargine Monograph for Professionals". Drugs.com. AHFS. Retrieved 23 December 2018.
↑ British national formulary: BNF 76 (76th ed.). Pharmaceutical Press. 2018. p. 701. ISBN 9780857113382.
↑ British national formulary: BNF 76 (76th ed.). Pharmaceutical Press. 2018. p. 701. ISBN 9780857113382.
↑ "The Top 300 of 2020". ClinCalc. Retrieved 11 April 2020.
↑ "Insulin Glargine - Drug Usage Statistics". ClinCalc. 23 December 2019. Retrieved 11 April 2020.

پیوند به بیرون

"Insulin glargine". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.

[Drugs.com_pregnancy-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ "Insulin glargine Use During Pregnancy". Drugs.com. 6 April 2020. Retrieved 4 September 2020.

[2] "Lantus 100 units/ml solution for injection in a cartridge - Summary of Product Characteristics (SmPC)". (emc). Retrieved 7 May 2020.

[AHFS2018-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ ^۳٫۴ "Insulin Glargine Monograph for Professionals". Drugs.com. AHFS. Retrieved 23 December 2018.

[BNF762-4] British national formulary: BNF 76 (76th ed.). Pharmaceutical Press. 2018. p. 701. ISBN 9780857113382.

[BNF763-5] British national formulary: BNF 76 (76th ed.). Pharmaceutical Press. 2018. p. 701. ISBN 9780857113382.

[6] "The Top 300 of 2020". ClinCalc. Retrieved 11 April 2020.

[7] "Insulin Glargine - Drug Usage Statistics". ClinCalc. 23 December 2019. Retrieved 11 April 2020.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]