آگونیست گیرنده پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آگونیست گیرندهٔ پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ (انگلیسی: Glucagon-like peptide-1 receptor agonist) یا «مقلدهای اینکرتین»، گروهی از آگونیست‌های گیرندهٔ پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ هستند. این گروه از داروی شیمیایی جهت درمان دیابت نوع ۲ به‌کار می‌روند.^[۱]^[۲] یکی از مزایای این داروها نسبت به داروهای ضد دیابت قدیمی همچون سولفونیل‌اوره یا مگلیتینیدها، آن است که احتمال ایجاد عارضهٔ هیپوگلیسمی با این‌ها کمتر است.^[۳]

مدت اثر این داروها کوتاه است و به همین دلیل، شرکت‌های دارویی در حال انجام تغییراتی در ساختار و فرمولاسیون این داروها هستند.^[۴]

بحث‌هایی دربارهٔ اثرات پرولیفراتیو این داروها (افزایش رشد سلول‌ها) بر روی لوزالمعده وجود دارد. دیابت با بروز پانکراتیت حاد و سرطان لوزالمعده در ارتباط است. با آنکه برخی پژوهش‌های اخیر، شواهدی مبنی بر ایجاد پانکراتیت یا سرطان توسط این داروها پیدا نکرده‌اند،^[۵] اما یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ میلادی نشان داد که تجویز اینکرتین‌ها با افزایش احتمال بروز سرطان لوزالمعده (در مقایسه با تجویز داروهای ضد دیابت غیر انسولینی) مرتبط است.^[۶]

یکی از داروهای این خانواده، لیراگلوتاید است که در سال ۲۰۱۰ توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا تأیید شد.^[۷]

منابع

↑ Baggio LL (2008). "Glucagon-like Peptide-1 Analogs Other Than Exenatide". Medscape Diabetes & Endocrinology.
↑ Ali ES, Hua J, Wilson CH, Tallis GA, Zhou FH, Rychkov GY, Barritt GJ (2016). "The glucagon-like peptide-1 analogue exendin-4 reverses impaired intracellular Ca2+ signalling in steatotic hepatocytes". Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Molecular Cell Research. 1863 (9): 2135–46. doi:10.1016/j.bbamcr.2016.05.006. PMID 27178543.
↑ American Diabetes Association (2012). "Standards of medical care in diabetes—2012". Diabetes Care. 35 Suppl 1: S11–63. doi:10.2337/dc12-s011. PMC 3632172. PMID 22187469.
↑ Das, Anju; Geetha, K. M.; Hazarika, Iswar (2020-09-01). "Contemporary Updates on the Physiology of Glucagon like Peptide-1 and Its Agonist to Treat Type 2 Diabetes Mellitus". International Journal of Peptide Research and Therapeutics (به انگلیسی). 26 (3): 1211–1221. doi:10.1007/s10989-019-09927-y. ISSN 1573-3904.
↑ Forsmark, CE (2016). "Incretins, Diabetes, Pancreatitis and Pancreatic Cancer: What the GI specialist needs to know". Pancreatology. 16 (1): 10–3. doi:10.1016/j.pan.2015.11.009. PMID 26795258.
↑ Schroeder, C. "Incretin Meds Like Januvia and Victoza Again Linked to Pancreatic Cancer". DrugNews. Retrieved 24 February 2018.
↑ "FDA Approves New Treatment for Type 2 Diabetes".

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Glucagon-like peptide-1 receptor agonist». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۲۱.

این یک مقالهٔ خرد پیرامون دارو یا داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[Baggio_2008-1] Baggio LL (2008). "Glucagon-like Peptide-1 Analogs Other Than Exenatide". Medscape Diabetes & Endocrinology.

[2] Ali ES, Hua J, Wilson CH, Tallis GA, Zhou FH, Rychkov GY, Barritt GJ (2016). "The glucagon-like peptide-1 analogue exendin-4 reverses impaired intracellular Ca2+ signalling in steatotic hepatocytes". Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Molecular Cell Research. 1863 (9): 2135–46. doi:10.1016/j.bbamcr.2016.05.006. PMID 27178543.

[ADA2012-3] American Diabetes Association (2012). "Standards of medical care in diabetes—2012". Diabetes Care. 35 Suppl 1: S11–63. doi:10.2337/dc12-s011. PMC 3632172. PMID 22187469.

[4] Das, Anju; Geetha, K. M.; Hazarika, Iswar (2020-09-01). "Contemporary Updates on the Physiology of Glucagon like Peptide-1 and Its Agonist to Treat Type 2 Diabetes Mellitus". International Journal of Peptide Research and Therapeutics (به انگلیسی). 26 (3): 1211–1221. doi:10.1007/s10989-019-09927-y. ISSN 1573-3904.

[5] Forsmark, CE (2016). "Incretins, Diabetes, Pancreatitis and Pancreatic Cancer: What the GI specialist needs to know". Pancreatology. 16 (1): 10–3. doi:10.1016/j.pan.2015.11.009. PMID 26795258.

[6] Schroeder, C. "Incretin Meds Like Januvia and Victoza Again Linked to Pancreatic Cancer". DrugNews. Retrieved 24 February 2018.

[7] "FDA Approves New Treatment for Type 2 Diabetes".

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]