بائو دای - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بائو دای
بائو دای
Bảo Đại
امپراتور دودمان نگوین
سلطنت	۸ ژانویه ۱۹۲۶ – ۲۵ اوت ۱۹۴۵
پیشین	Khải Định
Successor	برچیده شدن سلطنت
Chief of State Vietnam
سلطنت	۱۳ ژوئن ۱۹۴۹ – ۲۶ اکتبر ۱۹۵۵
پیشین	Position created نگوین وان خووان (بعنوان Head of Provisional government)
جانشین	نگو دین دیم (بعنوان رئیس‌جمهور ویتنام جنوبی)
زاده	۲۲ اکتبر ۱۹۱۳ Doan-Trang-Vien Palace، هوئه، هندوچین فرانسه
درگذشته	۳۰ ژوئیهٔ ۱۹۹۷ (۸۳ سال) Val-de-Grâce، پاریس، فرانسه
آرامگاه	گورستان پاسی
همسر(ان)	Nam Phương (ا. ۱۹۳۴–۱۹۶۳) Hoàng Phi Ánh Bùi Mộng Điệp Christiane Bloch-Carcenac Monique Baudot (ا. ۱۹۷۲–۱۹۹۷)
فرزند(ان)	Bảo Long (1934–2007) Phương Mai (1937) Phương Liên (1938) Phương Dung (1942) Bảo Thắng (1943–2017) Phương Thảo (1946) Phương Minh (1949–2012) Bảo Ân (1953) Bảo Hoàng (1954–1955) Bảo Sơn (1957–1987) Phương Từ Patrick-Edward Bloch
نام کامل Nguyễn Phúc Vĩnh Thụy (阮福永瑞) تاریخ‌های دوره Bảo Đại (۱۹۲۶–۱۹۴۵)
خاندان	Nguyễn dynasty
پدر	Khải Định
مادر	Hoàng Thị Cúc
Standard

بائو دای (ویتنامی: Bảo Đại) (زاده ۲۲ اکتبر ۱۹۱۳ – درگذشته ۳۰ ژوئیه ۱۹۹۷) آخرین امپراتور سلسلهٔ نگوین در ویتنام و در واقع آخرین پادشاه ویتنام بود.

او در سال ۱۹۲۶ به پادشاهی رسید و تحت حمایت فرانسه و ژاپن تا پایان جنگ جهانی دوم به سلطنت ادامه داد و در این هنگام، به سال ۱۹۴۵، توسط ویت مین به بیرون رانده شد.

او در سال ۱۹۴۹ به ویتنام برگشت تا رئیس دولتی شود که فرانسوی‌ها در مقابل دولت کمونیستی هو شی مین تشکیل داده بودند. پس از جداسازی ویتنام در ۱۹۵۴، بائو تا سال بعد که توسط رئیس‌جمهور انگو دین دیم عزل شد، پادشاه باقی‌ماند.

پس از عزل او تا آخر عمر در تبعید زندگی کرد.

ویکی‌پدیای انگلیسی.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بائو دای موجود است.