بیدمشک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بیدمشک
بیدمشک
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده): گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده): دولپه‌ای‌های نو
(طبقه‌بندی‌نشده): رزیدها
راسته: مالپیگی‌سانان
تیره: بیدیان
سرده: بید
شاخه‌های بیدمشک در کارت تبریک عید پاک سال۱۹۰۲ (که زمان آن تقریباً با عید نوروز مصادف است)

بیدمِشک به گروهی از درخت یا درختچه‌های زینتی از سرده بید گفته می‌شود که سنبله‌های آن (که پرمانند و دارای اسانس معطری هستند) در آغاز فصل بهار به عمل می‌آید. سالیکس کاپری (نام علمی: salix aegyptiaca)، یکی از انواع آن است که دارای گل‌های زرد کم‌رنگ دم‌گربه‌ای است. ارتفاع درخت به ۹ متر می‌رسد.[۱]
اسانسی از این گیاه گرفته می‌شود به نام عرق بیدمشک که برای معطر کردن شربت استفاده می‌شود و در طب سنتی دارای خواص درمانی بالا است. شاخه‌های بیدمشک همچنین برای تزیین سفره هفت سین استفاده می‌شود.

خواص دارویی در طب سنتی

[ویرایش]

طبیعت آن سرد و تر است. مقوی قوای دماغی و قلب، مفرح روح، ملین مزاج، سردردهای گرم مزاج را نیز تسکین می‌دهد. بوعلی سینا نوشته است كه بیدمشک (بهرامج) از نباتات خوشبواست و افشره‌اش ورم‌ها را فرونشاند، شکوفه و بوى برگ آن بادهای متراکم سر را علاجند. اندامان دفعی: شکم را روان کند.[۲][۳]

دمنوش بیدمشک برای درمان بی‌خوابی و درمان جوش‌های صورت مفید است.[۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. گیاهان و باغچه‌ها، ص ۸۹
  2. قانون جلد 2. شیخ الرئیس ابوعلی سینا. ترجمه عبدالرحمن شرفکندی (هه ژار).انتشارات سروش
  3. «بیدمشک و خواص داروئی آن». راسخون.
  4. «بیدمشک؛ معجزه‌ای برای آنها که از بی خوابی رنج می‌برند». باشگاه خبرنگاران.

منابع

[ویرایش]