تار (فیلم) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
تار | |
---|---|
کارگردان | تاد فیلد |
تهیهکننده |
|
فیلمنامهنویس | تاد فیلد |
بازیگران |
|
موسیقی | هیلدور گودنادوتیر |
فیلمبردار | فلوریان هوفمایستر |
تدوینگر | مونیکا ویلی |
شرکت تولید |
|
توزیعکننده |
|
تاریخهای انتشار |
|
مدت زمان | ۱۵۸ دقیقه |
کشور |
|
زبان | انگلیسی |
هزینهٔ فیلم | ۲۵ میلیون دلار[۱] |
فروش گیشه | ۲۹٫۱ میلیون دلار[۲][۳] |
تار (انگلیسی: Tár) فیلمِ درام روانشناختی به نویسندگی و کارگردانی تاد فیلد است که در ۲۰۲۲ منتشر شد. این فیلم زندگی و زوال رهبر ارکستر پرآوازه بهنام لیدیا تار (با نقشآفرینی کیت بلانشت) را روایت میکند که به رفتار ناشایستی متهم شدهاست. نوئمی مرلان، نینا هوس، سوفی کائور، جولیان گلاور، آلن کوردانر و مارک استرانگ در نقشهای مکمل حضور دارند. این فیلم نخستین ساختهٔ فیلد از زمان بچههای کوچک با بازی کیت وینسلت است که در ۲۰۰۶ منتشر شد.
تار در ۱ سپتامبر ۲۰۲۲ برای نخستین بار در هفتاد و نهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم ونیز به نمایش درآمد و بلانشت در آنجا جام ولپی بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. این فیلم در ۷ اکتبر در سینماهای منتخب ایالات متحده بهوسیلهٔ فوکس فیچرز اکران شد.[۴] تار با نقدهای مثبتی از سوی منتقدان همراه بود و در زمینهٔ کارگردانی، فیلمنامه و نقشآفرینی بلانشت ستایش شد. این فیلم از سوی انستیتوی فیلم آمریکا بهعنوان یکی از بهترین فیلمهای ۲۰۲۲ نام گرفت.[۵] این فیلم در مراسم گلدن گلوب نامزد دریافت جوایز بهترین فیلم – درام و بهترین فیلمنامه شد که بلانشت جایزهٔ بهترین بازیگر زن را کسب کرد.[۶] تار در جوایز اسکار نیز نامزد دریافت شش جایزه شد.[۷]
داستان
[ویرایش]لیدیا تار اولین رهبر زن فیلارمونیک برلین است. او به فرانچسکا، دستیار شخصیاش، و شارون، همسر و کنسرتمسترش وابسته است. او در مصاحبهای با آدام گوپنیک در جشنواره نیویورکر، از ضبط اجرای بعدی خود و انتشار کتاب Tár on Tár (تار به روایت تار) خبر میدهد. لیدیا تار با الیوت کاپلان، یک سرمایهگذار و رهبر ارکستر آماتور که بنیاد آکاردئون را با همکاری لیدیا برای حمایت از رهبران زن پایهگذاری کردهاست، ملاقات میکند. آنها دربارهٔ شیوهٔ جایگزینی سباستین، دستیار رهبر لیدیا، و پر کردن یک موقعیت خالی ویولن سل در ارکستر برلین بحث میکنند.
لیدیا یک کلاس در مدرسه جولیارد برگزار میکند. او دانشآموزی را به خاطر نادیدهگرفتنِ آهنگسازان مرد سفیدپوست مانند باخ به چالش میکشد و دانش آموزان را تشویق میکند تا بر روی موسیقی فارغ از نقش جنسیتی آنها تمرکز کنند. او قبل از بازگشت به برلین، اولین نسخه از رمان چالش ویتا ساکویل-وست را از کریستا تیلور، یکی از دوستان سابقش دریافت میکند. لیدیا صفحه عنوان را که کریستا نقاشی کردهاست را پاره میکند و آن کتاب را دور میاندازد.
لیدیا قبل از برگزاری امتحان برای انتخاب جایگاه ویولن سل، نامزد روسی، اولگا متکینا را در حمام میبیند. لیدیا تلاش میکند تا اولگا در ارکستر جایگاهی پیدا کند و به او موقعیت تکنوازی در قطعه همراه، کنسرتو ویولنسل ادوارد الگار را اعطا میکند. در حالی که لیدیا برای ضبط آماده میشود، روابط او با فرانچسکا و شارون نیز تیره میشود، زیرا آنها متوجه میشوند لیدیا به اولگا گرایش دارد.
کریستا پس از ارسال ایمیلهای ناامیدکننده به فرانچسکا، خود را میکشد. لیدیا به فرانچسکا دستور میدهد تا ایمیلهای مربوط به کریستا را حذف کند و یک وکیل اختیار کند، چرا که والدین کریستا قصد شکایت دارند. لیدیا، سباستین را از جایگزینیاش مطلع میکند. او با عصبانیت نشان میدهد که ارکستر از طرفداری او آگاه است و نشان میدهد که رفتاری توهینآمیز دارد. او حدس میزند که فرانچسکا جایگزین او میشود، که به معنای تبادل لطف جنسی است. اما لیدیا قصد دارد نامزد دیگری را جایگزین سباستین کند.
لیدیا در شبانهروز از چیزهای مختلف ذهنی رنج میبرد؛ همچون صدای زنانی که در دوردست جیغ میکشند، کابوسها، دردهای مزمن، حساسیت فزاینده به صدا، و خطنوشتههای مرموز شبیه آنچه کریستا زمانی ساخته بود. او در حالی که سعی میکند یک آهنگسازی را کامل کند، از صدای دستگاه پزشکی همسایهای که مادرش در حال مرگ است، آشفته میشود.
یک ویدیوی تقطیعشده از کلاس آموزشی لیدیا در فضای مجازی منتشر میشود و مقالهای که او را به آزار جنسی متهم میکند در نیویورکپست منتشر میشود. لیدیا، همراه با اولگا، به شهر نیویورک بازمیگردد تا در جلسه ای برای شکایت والدین کریستا شرکت کند و در عین حال کتابش را نیز تبلیغ کند. آنها با معترضانی روبرو میشوند. در حین ورود، معترضان از لیدیا در مورد ایمیلهای مجرمانه بین فرانچسکا و کریستا سؤال میکنند.
در برلین، لیدیا به دلیل بحث و جدل به عنوان رهبر ارکستر حذف میشود. شارون که از این اتهامات و عدم ارتباط لیدیا خشمگین است، لیدیا را از دیدن دخترشان پترا منع میکند. لیدیا به استودیوی قدیمی خود بازمیگردد و بهطور فزاینده ای افسرده و آشفته میشود. او مخفیانه وارد جلسه ضبط زنده برنامه پنجم مالر میشود و به جایگزین خود، الیوت حمله میکند. او سپس به خانه دوران کودکی خود در استاتن آیلند بازمیگردد. او با گریه نوار قدیمی کنسرتهای جوانان را تماشا میکند که در آن لئونارد برنشتاین در مورد معنای موسیقی صحبت میکند. در این لحظه برادرش تونی از راه میرسد و او را به خاطر فراموشکردن ریشههایش نصیحت میکند.
مدتی بعد، لیدیا یک موقعیت کاری برای رهبری ارکستر در آسیا پیدا میکند. او در مدت فعالیت خود از دربان هتل میخواهد که یک سالن ماساژ به او معرفی کنند. دربان او را به فاحشهخانهای منتقل میکند که در آنجا زنان جوان زیادی نشستهاند. پس از اینکه یکی از آن زنان به لیدیا خیره میشود، لیدیا با عجله بیرون میرود تا استفراغ کند. در پایان لیدیا با ارکستر جدید خود، موسیقی سری بازیهای ویدیویی مانستر هانتر را در مقابل مخاطبان کازپلی رهبری میکند.
بازیگران
[ویرایش]- کیت بلانشت در نقش لیدیا تار
- نینا هوس
- نوئمی مرلان
- مارک استرانگ
- سوفی کائور
- جولیان گلاور
- آلن کوردانر
- سیلویا فلوت
تولید
[ویرایش]در آوریل ۲۰۲۱ اعلام شد که کیت بلانشت قرار است در این فیلم که نویسنده و کارگردان آن تاد فیلد است، ایفای نقش کند.[۸][۹] در ماه سپتامبر، نینا هوس و نوئمی مرلان به گروه بازیگران اضافه شدند و هیلدور گودنادوتیر به عنوان آهنگساز فیلم انتخاب شد.[۱۰]
فیلمبرداری در اوت ۲۰۲۱ در برلین آغاز شد.[۱۱] مارک استرانگ در مصاحبهای که در ماه اکتبر با گاردین انجام داد اعلام کرد که فیلمبرداری صحنههای این فیلم را به پایان رساندهاست.[۱۲] در ماه نوامبر، گزارش شد که سوفی کائور، جولیان گلاور، آلن کوردانر و سیلویا فلوت به بازیگران پیوستند.[۴]
انتشار
[ویرایش]این فیلم در ۷ اکتبر ۲۰۲۲ توسط فوکس فیچرز در ایالات متحده اکران شد. همچنین از جمله فیلمهایی است که برای اولین بار در جشنواره ونیز ۲۰۲۲ نمایش داده میشود.[۱۳]
موسیقی
[ویرایش]یک آلبوم مفهومی در ۲۱ اکتبر ۲۰۲۲ منتشر شد که شامل موسیقی گوانادوتیر با ارکستر معاصر لندن به رهبری رابرت ایمز و همچنین تمرین سمفونی شماره ۴ گوستاو مالر به رهبری فیلارمونیک درسدن است. سوفی کاوئر نوازنده ویولن سل نیز در این آلبوم با نواختن کنسرتو ویولن سل الگار با حمایت ارکستر سمفونیک لندن به رهبری ناتالی موری بیل شنیده میشود.[۱۴] برای هفته منتهی به ۵ نوامبر ۲۰۲۲، آلبوم مفهومی Tár در صدر فروش مجله بیلبورد قرار گرفت، پیش از آلبومهای فیلارمونیک واقعی برلین.[۱۵]
بازخورد
[ویرایش]تار با تحسین گستردهٔ منتقدان مواجه شد و نقشآفرینی بلانشت و کارگردانی فیلد را ستایش کردند. افتتاحیهٔ این فیلم در جشنوارهٔ فیلم ونیز با تشویق شش دقیقهای تماشاگران مواجه شد.[۱۶] در وبگاه راتن تومیتوز، ٪۹۰ از ۳۳۴ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۸٫۳/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وبگاه چنین مینویسد: «تار با رهبری و اجرای بینقص کیت بلانشت، به طرز درخشانی روی جنبههای ناهماهنگ قدرت برافراشته از شهرت تمرکز میکند.»[۱۷] این فیلم در متاکریتیک که از میانگین وزنی استفاده میکند، بر اساس نظر ۵۹ منتقدین امتیاز ۹۲ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشانگر «تحسین همگانی» است.[۱۸]
جوایز و نامزدیها
[ویرایش]جشنواره | تاریخ مراسم | جایزه | دریافتکننده | نتیجه | منبع |
---|---|---|---|---|---|
جشنواره فیلم ونیز | ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲ | شیر طلایی | تاد فیلد | نامزدشده | [۱۹] |
جام ولپی بهترین بازیگر زن | کیت بلانشت | برنده | |||
شیر دگرباشی | تاد فیلد | نامزدشده | [۲۰] |
منابع
[ویرایش]- ↑ "Tár". pro.imdb. Retrieved 2023-04-09.
- ↑ "Tár". The Numbers. Nash Information Services, LLC. Retrieved November 16, 2022.
- ↑ "Tár". Box Office Mojo. IMDb. Retrieved November 16, 2022.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ D'Alessandro, Anthony (2021-11-24). "Todd Field Cate Blanchett Movie 'Tár' Sets 2022 Release & Adds Nina Hoss, Noémie Merlant, Mark Strong & More". Deadline (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-24.
- ↑ Lattanzio, Ryan (۹ دسامبر ۲۰۲۲). "AFI's Top 10 Films and TV of 2022 Revealed: 'Avatar,' 'Elvis,' 'The Bear,' 'Severance' Honored" (به انگلیسی). IndieWire. Retrieved 10 December 2022.
- ↑ Horton, Adrian (۱۱ ژانویه ۲۰۲۳). "Golden Globes 2023 – the full list of winners". The Guardian (به انگلیسی). Retrieved 11 January 2023.
- ↑ "95th Academy Awards Nominees". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. January 24, 2023. Retrieved January 24, 2023.
- ↑ Mike Fleming Jr (April 12, 2021). "Cate Blanchett, Todd Field Team On 'TAR' For Focus Features". ددلاین هالیوود. Archived from the original on April 12, 2021. Retrieved September 14, 2021.
- ↑ Ryan Lattanzio (April 12, 2021). "'In the Bedroom,' 'Little Children' Director Todd Field Sets First Film in 15 Years, Starring Cate Blanchett". ایندیوایر. Archived from the original on April 12, 2021. Retrieved September 14, 2021.
- ↑ Jordan Raup (September 8, 2021). "Nina Hoss and Noémie Merlant Join Cate Blanchett in Todd Field's TAR". The Film Stage. Retrieved September 14, 2021.
- ↑ Jordan Ruimy (August 29, 2021) [August 28, 2021]. "Director Todd Field's 'TAR' Starring Cate Blanchett Starts Production; Field's First Film in Over 15 Years". World of Reel. Retrieved September 14, 2021.
- ↑ Paula Cocozza (October 28, 2021). "Mark Strong on acting, insecurity and life without a father: 'I got angry as I got older. It took years to fix". The Guardian. Retrieved November 19, 2021.
- ↑ Vivarelli, Nick (2022-06-08). "Marilyn Monroe Biopic 'Blonde' Leading Netflix Pack of Venice Hopefuls". Variety (به انگلیسی). Retrieved 2022-06-08.
- ↑ Gonzales, Kristian (September 11, 2022). "Tár Concept Album, Featuring Hildur Guðnadóttir and Cate Blanchett, Will Arrive in October". uDiscoverMusic. Archived from the original on November 26, 2022. Retrieved September 12, 2022.
- ↑ "Traditional Classical Albums". Billboard. November 11, 2022. Archived from the original on November 5, 2022. Retrieved November 5, 2022.
- ↑ Setoodeh, Ramin; Sharf, Zack (September 1, 2022). "Cate Blanchett's 'Tár' Earns Ecstatic 6-Minute Standing Ovation in Venice, Generating Instant Oscar Buzz". Variety. Retrieved September 2, 2022.
- ↑ "تار". راتن تومیتوز. فاندانگو مدیا. Retrieved 7 October 2022.
- ↑ "تار". Metacritic. Red Ventures. Retrieved 7 October 2022.
- ↑ Tartaglione, Nancy (September 10, 2022). "Venice Film Festival Winners: Golden Lion Goes To 'All The Beauty And The Bloodshed'; Luca Guadagnino Best Director, Martin McDonagh Best Screenplay; Cate Blanchett, Colin Farrell Take Acting Prizes". Deadline Hollywood. Retrieved September 10, 2022.
- ↑ Goldstein, Gregg (September 1, 2022). "'Tár' Leads Large Pack of Venice Pics in Race for Queer Lion". ورایتی. Retrieved September 15, 2022.