توپوگرافی سطح اقیانوس - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
توپوگرافی سطح اقیانوس (انگلیسی: Ocean surface topography) یا مکاننگاری پویا (dynamic topography) به مطالعه و بررسی متغیرهایی میپردازد که باعث تغییرات ارتفاعی سطح اقیانوسها و دریاها میشود. همانند نمایش تپهها و درههای سطح زمین در نقشه توپوگرافی، تغییرات سطح آبها نیز در نقشههای توپوگرافی سطح اقیانوس با استفاده از اندازهگیری مستقیم (ماهوارهای) یا غیرمستقیم ارتفاع سطح دریا نسبت به زمینواره نمایش داده میشود.[۱][۲] زمینواره سطحی محاسبهشده از انرژی پتانسیل گرانشی برابر است و شکل سطح دریاها و اقیانوسها را در حالت ساکن و متعادل اقیانوس نشان میدهد. هدف اصلی اندازهگیری توپوگرافی سطح اقیانوس فهم چرخشها و جریانهای بزرگمقیاس اقیانوسی است. تغییرات ارتفاعی سطح اقیانوسها در این مقیاسها حدود ۲ متر است و تحت تأثیر جریانهای اقیانوسی، دما شوری آب، جزر و مد، امواج و فشار اتمسفری است.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «Topography - NEXT.cc». www.next.cc. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۲۱.
- ↑ "What is Ocean Surface Topography and How it is Measured? Satellite Altimetry Data | PO.DAAC / JPL / NASA". Physical Oceanography Distributed Active Archive Center (PO.DAAC) (به انگلیسی). 2012-01-17. Retrieved 2024-12-21.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Ocean surface topography». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱ مه ۲۰۱۷.