تکاثر - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
تکاثر صد و دومین سوره قرآن و از سوره های مکی است. واژهٔ تکاثر به معنی «افتخار کردن به فراوانی ثروت» است. نام دیگر این سوره المُغَیرَه است. این سوره در جزء 30 قرآن قرار گرفته و دارای 8 آیه است.
تکاثر | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
ترتیب در قرآن | ۱۶ | ||||
جزء | ۳۰ | ||||
شمار آیهها | ۸ | ||||
شمار واژهها | ۳۲ | ||||
شمار حرفها | ۱۴۴ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
نام
[ویرایش]نام این سوره از آیهٔ اول آن گرفته شدهاست.
نزول
[ویرایش]این سوره بعد از سوره کوثر نازل شدهاست.
محتوای سوره
[ویرایش]این سوره نخست سرزنش کسانی است که بر یکدیگر تفاخر میکردند. سپس هشداری به مسئله معاد و قیامت و آتش دوزخ، و در پایان هشداری در زمینه بازپرسی از نعمتها میدهد.
لغات سوره
[ویرایش]تکاثر یعنی فخر فروختن به دیگران به خاطر داشتن مال و فرزند زیاد[۱]
مقابر یعنی محل قبر مردهها که تفسیر مشهور میگوید آن قوم کارشان به جایی رسیده بود که برای فخر فروشی به سراغ قبر مردگان خود رفته و میشمردند که کدامشان مرده بیشتری دارد[۲]
نعیم به معنی نعمت است که در روایات شیعه و اهل سنت معانی و مصادیق مختلفی برای آن ذکر شده مثلاً پیامبر و امام و صحت و فراغت و امنیت و در روایات اهل سنت آمدهاست که خداوند از لباسی که با آن عورت پوشیده میشود و تکه نانی که گرسنگی را برطرف کند و خانهای که انسان را از گزند سرما و گرما حفظ کند سؤال نمیکند که البته محمد حسین طباطبایی این حدیث را بر عدم سختگیری خداوند تعالی در ضروریات زندگی میداند[۳]
روایات مرتبط با سوره
[ویرایش]پیامبر اسلام: تکاثر الاموال جمعها من غیر حقها و منعها من حقها و سدّها فی الاوعیة. ترجمه فارسی: تکاثر جمع کردن مال از راه نامشروع و ندادن حقوق واجب مال (مثل خمس یا زکات و …) و نگهداری مال در در صندوقها است (در گذشته صندوقها محل نگهداری پولها بودهاست)[۱]
فضیلت سوره
[ویرایش]در حدیثی از پیامبر اسلام آمده:
کسی که آن را بخواند خداوند در برابر نعمتهایی که در دنیا به او داده او را مورد حساب قرار نمیدهد و پاداشی به او میدهد که گوئی هزار آیه قرآن را تلاوت کرده.
پیوند به بیرون
[ویرایش]جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- برگزیده تفسیر نمونه، جلد ۵، ناصر مکارم شیرازی
- آشنایی با سورهها (شناخت سورههای قرآن)، جواد محدثی، ۱۳۷۴، قم، دفتر تبلیغات اسلامی