French
Deutschجوهاتسو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جوهاتسو (به ژاپنی: 蒸発 Jōhatsu) به معنی تبخیر، به افرادی در ژاپن اشاره دارد که عمداً بدون هیچ ردی از زندگی ثابت خود ناپدید می‌شوند.[۱] این پدیده می‌تواند در سراسر جهان دیده شود، مانند ایالات آمریکا، چین، کره جنوبی، بریتانیا، و آلمان.[۱][۲] با این حال، با توجه به برخی عوامل فرهنگی احتمالاً در ژاپن شیوع بیشتری دارد.[۲][۳] در ژاپن، سالانه حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر جوهاتسو می‌شوند.[۴]
پس زمینه
[ویرایش]این نظریه مطرح شده است که فرهنگ کار خشن ژاپن در ترکیب با فقدان حمایت خانوادگی و اجتماعی به شیوع «جوهاتسو» در ژاپن کمک کرده است.[۲] علاوه بر این، ترک یک شرکت در فرهنگ ژاپن شرم‌آور است.[۲] خودکشی، کار کردن تا حد مرگ (کاروشی)، و تبدیل شدن به «جوهاتسو» نتایج بالقوه است.[۲] همچنین می‌تواند خانواده را از هزینه‌های بالایی که می‌تواند با خودکشی مرتبط باشد (مانند بدهی‌ها، هزینه‌های پاکسازی، و هزینه‌های اختلال در سرویس در زمینه پرش‌های پلت فرم) صرفه‌جویی کند.[۲]
فشارهای اجتماعی مشابهی برای کمک به شیوع «هیکی‌کوموری» و خودکشی در ژاپن تئوری شده است.[۳]
تاریخ
[ویرایش]استفاده از اصطلاح «جوهاتسو» در دهه ۱۹۶۰ آغاز شد.[۱] در آن زمان، این واژه در زمینه افرادی که تصمیم به فرار از ازدواج‌های ناخوشایند به جای تحمل روند دادرسی طلاق رسمی بود.[۱] دهه از دست رفته (ژاپن) منجر به افزایش در «جوهاتسو» و خودکشی بسیاری از کارمندانی شغل خود را از دست دادند یا بدهی انباشته کردند.[۵]
شیوع
[ویرایش]در ژاپن، موضوع «جوهاتسو» در مکالمات منظم مانند موضوع خودکشی تابو است.[۲] تخمین زده شده است که سالانه ۱۰۰۰۰۰ ژاپنی ناپدید می‌شوند. با این حال، "jōhatsu" ممکن است در اعداد رسمی کمتر گزارش شده باشد.[۲] در سال ۲۰۱۵، آژانس پلیس ملی (ژاپن) ژاپن ۸۲۰۰۰ مفقود را ثبت کرده بود و تا پایان سال ۸۰۰۰۰ نفر پیدا شد.[۲] در مقایسه، در همان سال، بریتانیا ۳۰۰۰۰۰ تماس برای گزارش یک فرد مفقود داشت، اگرچه حدود نیمی از جمعیت ژاپن را تشکیل می‌دهد.[۲] علاوه بر این، پایگاه داده شخص گمشدهها در ژاپن وجود ندارد.[۳]
انجمن پشتیبانی جستجوی افراد گمشده ژاپن، یک سازمان غیرانتفاعی که به حمایت از خانواده‌های «جوهاتسو» اختصاص دارد.[۲]
انگیزه
[ویرایش]افراد به دلایل مختلفی از جمله افسردگی (حالت)، اعتیاد، ناشایستگی جنسی و میل به انزوا «جوهاتسو» می‌شوند.[۲] گاهی، برای فرار از خشونت خانگی، قمار بدهی، فرقه، آزار تعقیب، استخدام استفاده می‌شود. و شرایط سخت خانوادگی.[۲][۳] شرم ناشی از از دست دادن شغل، طلاق، و حتی رد شدن در امتحان نیز می‌تواند انگیزه ناپدید شدن افراد را ایجاد کند.[۵][۶]
در برخی موارد، «جوهاتسو» شدن راهی برای شروعی تازه است.[۲] وقتی ناپدید می‌شوند، می‌توانند محل سکونت، شغل، خانواده، نام و حتی ظاهر قبلی خود را رها کنند.[۲]
صنعت
[ویرایش]کسب‌وکارهایی که به «جوهاتسو» برای ناپدید شدن کمک می‌کنند، «یونیگه-یا» نامیده می‌شوند که به معنای «فروشگاه‌های شبانه‌روزی» است.[۲]
این مؤسسات نسبتاً در دسترس هستند و وب سایت‌های خود را دارند.[۲] یک «یونیگه-یا» خاص می‌تواند بین ۵۵۰۰۰ ¥ (۴۵۰ دلار) تا ۳۰۰۰۰۰ ین (۲۶۰۰ دلار) برای خدمات خود هزینه کند که به عوامل مختلفی بستگی دارد.[۲] این عوامل عبارتند از: مقدار دارایی، مسافت، اگر حرکت شبانه باشد، اگر بچه‌ها در آن گنجانده شوند، و اگر مشتری در حال فرار تحصیل کرده باشد.[۲]
گاهی، افراد بدون کمک «یونیگه-یا» خود به خود ناپدید می‌شوند.[۲] راهنماهای منتشر شده‌ای وجود دارد که می‌تواند به افراد کمک کند تا «جوهاتسو» شوند.[۲] آژانس‌های کارآگاهی گاهی برای یافتن افرادی که «جوهاتسو» شده‌اند استفاده می‌شوند.[۲] گاهی، افراد را می‌توان یافت که در سالن‌های پاچینکو و اتاق‌های هتل ارزان‌قیمت و زمان‌های دیگر وقت می‌گذرانند. می‌توان دریافت که آیا آنها بر اثر خودکشی مرده‌اند.[۲] سانیا، یک Skid row در توکیو که قبلاً هزاران کارگری روزمزدی را در خود جای داده بود، گزارش شده است که محل اختفای «جوهاتسو» است.[۲] کاماگاساکی در اوساکا محله دیگری است که امکان زندگی بدون شناسنامه وجود دارد و به همین دلیل نیز مورد علاقه است.[۵] این جوامع دژ یاکوزا هستند، زیرا مشاغلی دارند که پول نقد پرداخت می‌کنند و «جوهاتسو» را نمی‌توان یافت.[۲][۵] بیشتر پرونده‌های دادگاه «جوهاتسو» حقوق مدنی هستند، و داده‌های شخصی به راحتی قابل دسترسی نیست.[۵] پلیس دخالت نخواهد کرد. مگر اینکه جرم یا حادثه ای رخ داده باشد.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ Lufkin, Bryan (3 September 2020). "The companies that help people vanish". BBC Worklife.
- ↑ ۲٫۰۰ ۲٫۰۱ ۲٫۰۲ ۲٫۰۳ ۲٫۰۴ ۲٫۰۵ ۲٫۰۶ ۲٫۰۷ ۲٫۰۸ ۲٫۰۹ ۲٫۱۰ ۲٫۱۱ ۲٫۱۲ ۲٫۱۳ ۲٫۱۴ ۲٫۱۵ ۲٫۱۶ ۲٫۱۷ ۲٫۱۸ ۲٫۱۹ ۲٫۲۰ ۲٫۲۱ ۲٫۲۲ ۲٫۲۳ ۲٫۲۴ Hincks, Joseph (2 May 2017). "Japan's Missing People: On the Trail of the Johatsu". Time.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ Scull, J. C. (16 June 2020). "The Johatsu: The Evaporated People of Japan". Owlcation.
- ↑ "忽然と姿を消した夫は、どこで何をしていたのか？". クーリエ・ジャポン (به ژاپنی). 2017-09-02. Retrieved 2024-12-01.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ Simone, Alina (25 April 2017). "Japan's 'evaporated people' have become an obsession for this French couple". The World from PRX.
- ↑ Mauger, Léna; Remael, Stéphane; Phalen, Brian (2016). The vanished: the "evaporated people" of Japan in stories and photographs. Skyhorse. ISBN 978-1-5107-0826-6. OCLC 936533868.[کدام صفحه؟]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jōhatsu». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴.