خودارجاعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در منطق، اصطلاح خودارجاعی یا دلالت به خود (به انگلیسی: Self reference) به گزاره‌ای گفته می‌شود که دربارهٔ موقعیتی باشد که به خودش برمی‌گردد.[۱] گزاره‌های خودارجاع، در زمرهٔ گزاره‌هایی هستند که هیچ واقعیت خارجی‌ای برای تعیین ارزش صدق آن‌ها در دست نیست.[۱]

به‌کارگیری این گزاره‌ها، منجر به ایجاد پارادوکس‌هایی می‌شود که پارادوکس دروغگو و پارادوکس راسل از این جمله‌اند.[۱]

پانویس

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ گراهام پریست (۱۳۸۷)، «فصل پنجم:دلالت به خود»، منطق، ترجمهٔ بهرام اسدیان، تهران: نشر ماهی، ص. صفحه ۵۹ و ۱۵۸