دلقک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دَلْقَک، (یا تلخک) فردی است که حرکاتی برای خنده و تفریح تماشاگران انجام می‌دهد.

واژهٔ دلقک معرب طلخک، دلخک یا تلخک می‌باشد.^[۱]

دلقک معلوم نیست عاقل است یا دیوانه، دروغگوست یا راستگو، گستاخ است یا مهربان. او مخاطبانش را می‌خنداند، دیگران را مسخره می‌کند اما خود نیز مسخره می‌شود، آزار می‌بیند و گاه کتک می‌خورد.^[۱]

معروف‌ترین دلقک‌هایی که نامشان در تاریخ‌های حوزه زبان فارسی ثبت شده‌است عبارتند از:

• طلخک (که واژهٔ دلقک از آن است) دلقک سلطان محمود غزنوی
• پونه، دلقک طرخان علاءالدین خلج
• جعفرک، دلقک دربار ملک شاه سلجوقی
• کل‌عنایت، دلقک شاه عباس کبیر
• لوطی صالح، دلقک کریم خان زند که بعدها گرفتار خشم آقا محمد خان قاجار شد.
• کریم شیره‌ای، شیخ حسین (معروف به شیخ شیپور)، شیخ کرنا، شغال‌الملک (یا شغال‌الدوله)، اسمعیل بزاز، علیون، دلقک‌های ناصرالدین شاه قاجار
• شیخ حمدالله، دلقک ظل السلطان
• حاج میرزا زکی خان (معروف به چلغوز میرزا)، دلقک احمد شاه قاجار
• ابوالحسن دمشقی، در دستگاه خلیفه هارون الرشید
• ابوالعنبس، در دستگاه خلیفه متوکل
• تریبوله و دومی نیک دلقک‌های دربار فرانسوای اول و لویی چهاردهم
• بروسکه، دلقک دربار هانری دوم و فرانسوای دوم
• کالامبرگ، دلقک معروف ایتالیایی

• 
  استانچیک اثر یان ماتیکو

دلقک‌بازی

نوربخش، حسین، دلقک‌های مشهور درباری، تهران ۱۳۶۳ خ. http://www.google.com/#q=+%22+IRAN+CLOWN+%22&hl=en&sa=2&fp=c26c79a56c95bda8 http://playarta.com/blog/?m=200603&paged=2^{[پیوند مرده]}