رزم‌آور - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رزم‌آور پاسدار
رزم‌آور یکم • رزم‌آور دوم • رزم‌آور سوم
کشور	ایران
شاخه خدمات	سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
درجه ناتو	OR-7
شکل گرفته	۱۳۷۰
رتبه بالاتر بعدی	رزم‌دار دوم
رتبه پایین‌تر بعدی	رزم‌یار
درجه‌های معادل	گروهبان یکم ناویار یکم پاسدار مهناوی یکم

رزم‌آور درجه‌ای درجه‌داری در نیروهای زمینی و هوافضایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران است که جایگاهی بالاتر از رزم‌یار و پایین‌تر از رزم‌دار دارد.

رزم‌آور معادل «گروهبان» در نیروهای زمینی و هوایی و «مهناوی» در نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و درجه «ناویار» در نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.

درجۀ رزم‌آوری سال ۱۳۷۰ جاری شده و سه رتبه دارد^[۱]:

1. رزم‌آور یکم پاسدار
2. رزم‌آور دوم پاسدار
3. رزم‌آور سوم پاسدار

«رزم‌آور» از «رزم آوردن» به معنای «جنگ کردن، جنگیدن؛ رزمیدن؛ نبرد کردن» ساخته شده‌است. مقوله دستوری این واژه اسم و صفت فاعلی و ساخت‌واژه آن به صورت [اسم (رزم) + ین فعل حال «آوردن» (‌آور)] است. در ساخت این واژه از فرایند واژه‌سازی ترکیب استفاده شده‌است:

رزم «جنگ، نبرد» < در پارسی میانه: razm < پارسی باستان: -razma* < ایرانی باستان: -raźman* از ریشه -raź*√ «آراستن؛ ترتیب دادن، اداره کردن»^[۲] + ‌آور > بن فعل آوردن.

«رزم‌آور» به معنی «جنگ‌آور، رزمنده» در آثار ادبی فارسی بسیار به کار رفته‌است. چنانچه، فردوسی در «شاهنامه» گفته:

• درجه‌های ارتش ایران
• درجه‌های نیروی انتظامی
• درجه‌های نظامی قدیم ایران
• درجه‌های ارتش افغانستان

• قانون مقررات استخدامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، فصل سوم-آموزش و ترفیعات در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بخش دوم-ارزشیابی و ترفیعات، مادهٔ ۷۵