کوه کلاه قاضی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
کلاه قاضی | |
---|---|
مرتفعترین نقطه | |
ارتفاع | ۲۵۳۴ متر |
جغرافیا | |
موقعیت | نزدیکی اصفهان در نزدیکی منطقه جرقویه |
رشتهکوه مادر | رشتهکوه ماهدشت |
کوه کلاهقاضی کوهی در استان اصفهان و قسمتی از رشتهکوه ماهدشت است. بلندترین قلهٔ این کوه به ارتفاع ۲۵۳۴ متر است و در جنوب شرقی اصفهان (منطقه جرقویه) قرار دارد و شکلی شبیهِ کلاهِ قاضیان در ادوار گذشته دارد. مساحت آن در حدود ۴۷۱۴۲ هکتار است.[۱]
این کوه را معمولأ از گردنهای موسوم به گردنه لاشتر در فاصله حدود ۳۰ کیلومتری اصفهان در جاده اصفهان به شهرضا صعود میکنند و دارای درّههای متعدد شمالی و جنوبی است.[۲]
محدوده حفاظتشدهٔ کلاهقاضی و شیدان
[ویرایش]منطقه کوهستانی کلاهقاضی و شیدان؛ پارک ملی کلاهقاضی و پناهگاه حیات وحش کلاهقاضی را نیز تحت پوشش خود دارند. این منطقه در سال ۱۳۴۶ به عنوان منطقه قرق از سوی شورای عالی شکاربانی و نظارت بر صید اعلام شد. در سال ۱۳۷۴ حدود ۵۰هزار هکتار به عنوان پارک ملی و ۳هزار هکتار آن به عنوان پناهگاه حیات وحش به تصویب حفاظت محیط زیست رسید.[۲]
اهمیت
[ویرایش]این منطقه به دلیل دارا بودن تنوع بوم شناختی، حفاظت از تنوع زیستی، حفاظت از منابع ژنتیکی و بقای تعادل طبیعی همچنین کاهش ناهنجاریهای حاصل از فعالیت صنایع و عوارض جمعیتی، برخورداری از چشماندازهای زیبای نواحی کوهستانی و تپه ماهوری، وجود انواع گیاهان و گونههای متعدد حیات وحش جانوری و استفادههای علمی، پژوهشی، اقتصادی و گردشگری دارای ارزش وجودی پارک ملی بودهاست. از این رو پس از فراز و نشیبهای بسیار، نهایتاً در سال ۱۳۷۴ با پیگریهای مستمر و وجود کمترین تعارضات –یعنی نداشتن هرگونه عرصه و اعیانی تحت تملک اشخاص حقیقی و حقوقی و حل مسئله دامداران توسط نهادهای عضو شورای کشاورزی استان– با اعتبارات پیشبینی شده در جهت اسکان عشایر از طریق اداره کل امور عشایر استان اصفهان و تأیید مسؤولین استان طی مصوبه شماره ۶/۷/۷۴ شورای عالی محیط زیست به عنوان پارک ملّی معرفی گردید.[۱]
آسیبها
[ویرایش]جانورانِ این محدوده به دلیلِ داشتنِ جذابیت از سوی شکارچیان غیرمجاز در خطر شکار غیر اصولی و نابودی گونههای در معرض انقراض و کم جمعیت هستند.
پوشش گیاهی
[ویرایش]انجیر، بادام کوهی، انار، عناب، شیپوری، بید، خارشتر، درمنه، اسپند، گل جالیز، شنگ، انواع گرامینه، کلاغک، گل مریم، سلین، انواع گون، گل گندم، علف شوره، علف مار، ریواس، اسپرس، چوبک.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «پارک ملی کلاه قاضی». مرکز اصفهان irib.[پیوند مرده]
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ پارک ملی کلاه قاضی وبگاه کویرها و بیابانهای ایران