زبانهای مالایو-پلینزیایی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مالایوپلینزیایی | |
---|---|
پراکنش: | آسیای جنوب شرقی و اقیانوس آرام |
تبار: | آسترونزیایی
|
نیا: | نیامالایوپلینزیایی |
زیرگروهها: | |
ایزو ۵–۶۳۹ | poz |
گلاتولوگ | mala1545[۱] |
مناطق غربی پراکنش زبانهای مالایوپلینزیایی. در غربیترین جا زبانهای اقیانوسیهای |
زبانهای مالایو-پلینزیایی شاخهای از خانوادهٔ زبانهای آسترونزیایی با میانگین ۳۸۵.۵ میلیون گویشور است. عمدهٔ گویشوران این زبانها آسترونزیاییهای جزیرهنشین اقیانوس آرام و آسیای جنوب شرقی هستند. همچنین تعداد کمی از گویشوران این زبانها را نیز مالاگاسیزبانان ماداگاسکار تشکیلمیدهند. این زبانها تأثیراتی را نیز از زبانهای سانسکریت و عربی پذیرفتهاند.
منابع
[ویرایش]- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "مالایوپلینزیایی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}
: Invalid|display-editors=4
(help)
Wikipedia contributors, "Malayo-Polynesian languages," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Malayo-Polynesian_languages&oldid=627193489 (accessed October 7, 2014).