سریه عبیدة بن حارث - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
سریه عبیدة بن حارث از وقایع صدر اسلام است که به دستور محمد -پیامبر مسلمانان- بوقوع پیوسته است. به عقیده برخی، این سریه اولین نبرد جنگی مسلمانان محسوب میشود.
شرح واقعه
[ویرایش]در سال اول هجری، در حالی که مسلمانان در مدینه تحت تحریم شدید قریش قرار داشتند؛ پیامبر اسلام، عبیدة بن حارث به همراه شصت جنگجوی مسلح از مهاجرین را به منطقه رابغ فرستاد تا کاروان قریش را زیر نظر گرفته و تعقیب نمایند. کاروان قریش متشکل از ۲۰۰ سواره مسلح تحت حمایت ابوسفیان بن حرب بود.[۱][۲][۳] در این سریه، سعد بن ابی وقاص اولین تیر را به سمت کاروان قریش پرتاب کرد که منابع مختلفی آن را اولین تیر پرتاب شده در اسلام میدانند.[۴][۵] این واقعه به جهت فاصله زیاد کاروان قریش و لشکریان اسلام، منجر به جنگ نشد و بدون درگیری خاتمه یافت و مسلمانان به مدینه بازگشتند.[۶][۷]
پانویس
[ویرایش]- ↑ Ibn Ishaq/Guillaume, p. 281.
- ↑ Ibn Saad/Bewley, p. 37.
- ↑ Hawarey, Dr. Mosab (2010). The Journey of Prophecy; Days of Peace and War (Arabic). Islamic Book Trust. ISBN 9789957051648.
{{cite book}}
: External link in
(help)Note: Book contains a list of battles of Muhammad in Arabic, English translation available here|first=
- ↑ Muir, Sir William (1877). The Life of Mohammed. London.
- ↑ عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگران پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۰۳.
- ↑ Haykal, M. H. (1935). Translated by al-Faruqi, I. R. A. (1976). The Life of Muhammad, p. 256. Chicago: North American Trust Publications.
- ↑ Mubarakpuri, S. R. (1979). Ar-Raheeq Al-Maktum (The Sealed Nectar), p. 92. Riyadh: Darussalem Publishers.