سور (منطق) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یک سور (به انگلیسی: quantifier) در منطق، یک عملگر است که تعیین‌کننده آن است که «چند مورد» در دامنه سخن یک فرمول باز را برآورده می‌سازد. برای مثال سور عمومی در فرمول مرتبه اول بیان کننده آن است که هر چیزی در دامنه، باید ویژگی نشان‌داده شده با را برآورده سازد. از جهت دیگر، سور وجودی در فرمول بیان می‌کند که موردی در دامنه وجود دارد که ویژگی را برآورده می‌سازد. فرمولی که در آن یک سور، گسترده‌ترین دامنه‌اش را می‌گیرد، یک فرمول کمی‌شده (به انگلیسی: quantified formula) نام دارد. یک فرمول کمی‌شده که باید حتماً شامل یک متغیر پابند، و یک زیرفرمول (که تعیین‌کننده یک ویژگی از مرجع آن متغیر است) باشد.

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

«سور» کلمه‌ای عربی است و به معنای (بارو) حصار و دیوار گرداگرد شهر است. سورها قلمرو اعضای موضوع مورد بحث را مشخص می‌کنند. از نظر منطق‌دانان، وجه تشابه سور با دیوار شهر آن است که دیوار گرداگرد شهر، محدود و قلمرو شهر را مشخص می‌کند و الفاظ (سورها) به کار رفته در گزاره نماها، مرز و قلمرو اشیا مورد استفاده در گزاره نماها را تعیین می‌کنند. سورها به دو دستهٔ سورهای وجودی و عمومی تقسیم می‌شوند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Quantifier (logic)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ آوریل ۲۰۲۱.